Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013
"Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΙ Η ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ (VIDEO π.Βασίλειος Βολουδάκης)
Ο π.Βασίλειος Τσιμούρης στις 23/01/2013 στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας φιλοξένησε στην εκπομπή του "Μαζί με τους γονείς" τον π.Βασίλειο Βολουδάκη και συζήτησαν το θέμα "Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΙ Η ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ"
Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013
Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013
Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΟΝ ΟΡΚΟ (Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Βασιλείου Βολουδάκη)
Τό ἄρθρο πού ἀκολουθεῖ ἐγράφη τό 2009. Σήμερα εἶναι καί πάλι ἐπίκαιρο, μετά τήν πρόσφατη συνέντευξη Σεβ. Μητροπολίτου, ὁ ὁποῖος ὑπεστήριξε τήν κατάργηση τοῦ ἐνώπιον τῶν Κρατικῶν Ἀρχῶν ὅρκου. Οἱ δηλώσεις τοῦ Ιεράρχου ἔρχονται σέ ἀντίθεση μέ τήν Πίστη της Ἐκκλησίας μας, ἡ ὁποία ἐκφράζεται καί στό ἄρθρο μας μέ πολλά ἐπιχειρήματα ἀλλά καί μέ τό στόμα τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου.
Ἡ πρόσφατη ὁρκωμοσία τῆς νέας Κυβερνήσεως ἔφερε πάλι στήν ἐπικαιρότητα τό θέμα τοῦ ὅρκου. Σέ μιά ἐνορχηστρωμένη ἀπό ἀντιχριστιανικούς κονδυλοφόρους προσπάθεια ἔγινε εὐθεία ἐπίθεση κατά τοῦ ἱεροῦ ἔθους τῆς ὁρκωμοσίας τῶν μελῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου καί ἀναζωπυρώθηκε ἡ συζήτηση ἑνός θέματος πού ἡ Ὀρθοδοξία ἔχει ἐπιλύσει τελεσίδικα, μέ ἀποτέλεσμα ὁ πολύς κόσμος, πού ἔχει χάσει τήν σχέση του μέ τήν Ὀρθόδοξη πνευματικότητα, νά ἐπηρεασθῆ, νά συγκατανεύση καί ἐν τέλει νά ἐπιζητήση τήν κατάργηση τοῦ ὅρκου.
Εἶναι χαρακτηριστική ἡ πρόσφατη περίπτωση μιᾶς μεγάλης ἐφημερίδος τῆς Κυριακῆς 25 Ὀκτωβρίου, ἡ ὁποία φιλοξένησε πολλά ἄρθρα –κληρικῶν καί λαϊκῶν– μέ θέμα τόν ὅρκο, στά ὁποῖα ἄρθρα ὅλοι, πιστεύοντες καί μή πιστεύοντες, κατέληξαν στό ὁμόφωνο συμπέρασμα ὅτι πρέπει νά καταργηθῆ ὁ ὅρκος!
Τό παράδοξο εἶναι ὅτι στήν λογικοφανῆ βαττολογία ἐνεπλάκησαν καί ἐκκλησιαστικά πρόσωπα, τά ὁποῖα ἐν γνώσει τους ἤ ἐν ἀγνοίᾳ τους (ὁ Θεός οἶδεν) ἔγιναν “νεροκουβαλητές” τῆς ἀντιχριστιανικῆς κουστωδίας!
* * *
Οἱ συζητήσεις περί τοῦ ὅρκου χρονολογοῦνται ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες, πολλοί δέ Πνευματικοί δέν δίστασαν κατά τό παρελθόν νά ἐπιβάλλουν μεγάλα πνευματικά ἐπιτίμια σέ χριστιανούς γιά τό λόγο καί μόνο ὅτι παρεστάθησαν σέ δικαστήρια, ἀδιακρίτως τοῦ ἄν ὁρκίσθηκαν ἀληθῶς, ἐκλαμβάνοντες καί μόνη τήν παρουσία τοῦ χριστιανοῦ στό δικαστήριο ὡς πνευματικά ἀξιόποινη πράξη, μέ ἀποτέλεσμα νά συμβάλλουν καί οἱ Πνευματικοί μέ τήν ἀδιακρισία τους αὐτή στό νά πληθυνθῆ ἡ ἀνομία στήν πατρίδα μας καί νά γίνουν περισσότερο ἀδίστακτοι οἱ παντός εἴδους πονηρευόμενοι, ἀφοῦ πλέον εἶχαν τήν βεβαιότητα ὅτι οἱ χριστιανοί, ἐμποδιζόμενοι ἀπό τόν ὅρκο, δέν θά διεκδικοῦσαν τό δίκαιό τους στά δικαστήρια.
Τό ἐντυπωσιακό εἶναι ὅτι τήν ἀθεολόγητη νοοτροπία τους ὑπέρ τῆς καταργήσεως τοῦ ὅρκου στηρίζουν –ὅπως ἰσχυρίζονται οἱ πολέμιοι τοῦ ὅρκου– στήν Ἁγία Γραφή, ἐνῶ κάθε ἄλλο παρά αὐτό ἡ Ἁγία Γραφή ὑποστηρίζει.
Συγκεκριμένα, στηρίζονται ἀποκλειστικά στά λόγια τοῦ Χριστοῦ, πού παρατίθενται στό Κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο
Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013
Επιβάλλεται ιδιαίτερη νηστεία προ της Θ. Κοινωνίας ;(π. Βασίλειος Βολουδάκης)
Του π.Βασίλειου Βολουδάκη
Από το βιβλίο: “ΝΗΣΤΕΙΟΔΡΟΜΙΟΝ”
Από το βιβλίο: “ΝΗΣΤΕΙΟΔΡΟΜΙΟΝ”
Τὰ
τελευταῖα τριάντα χρόνια ἔγινε μιὰ εὐλογημένη στροφὴ τῶν ἀνθρώπων πρὸς
τὶς πηγὲς τῆς Ὀρθοδόξου εὐλαβείας καὶ πίστεως. Μιὰ στροφὴ στοὺς ἁγίους
Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ στὴν Θεοφώτιστη Θεολογία τους. Ἡ στροφὴ
αὐτὴ ἔδειξε τὰ εὐεργετικά της ἀποτελέσματα, διότι βοηθάει τοὺς ἀνθρώπους
νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ πλάνες καὶ παραχαράξεις τῆς πίστεως, νὰ κατηχηθοῦν
οὐσιαστικὰ καὶ βαθειὰ καὶ νὰ γνωρίσουν τὴν πνευματικὴ ζωὴ ὡς τὸν
μοναδικὸ τρόπο γιὰ τὴν ἀπόκτησι τῆς ψυχικῆς ἀρτιότητος, ἡ ὁποία εἶναι
καὶ ἡ ἀπαραίτητη προϋπόθεσι γιὰ τὴν ἕνωσι τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεάνθρωπο
Χριστό, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἡ Ἀρχὴ ἀλλὰ καὶ ἡ Ὑπόστασι τοῦ ἀνθρωπίνου γένους
καὶ γι' αὐτὸ Πηγὴ τῆς Ζωῆς, τῆς Χαρᾶς καὶ τῆς Εὐφροσύνης του.
Ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ εὐεργετικὰ ἀποτελέσματα τῆς στροφῆς τοῦ λαοῦ μας πρὸς τὴν ἁγιοπατερικὴ Παράδοσι εἶναι καὶ ἡ ἐνημέρωσι τῶν πιστῶν χριστιανῶν ὡς πρὸς τὸ σκοπὸ τῆς Θ. Μεταλήψεως καὶ ἡ χειραγώγησί τους στὴ συχνὴ Θ. Κοινωνία, ἐν ἀντιθέσει μὲ τὸ πρόσφατο παρελθόν, κατὰ τὸ ὁποῖο οἱ πιστοὶ ἐδιδάσκοντο ἐσφαλμένα καὶ ἀντορθόδοξα ὅτι πρέπει νὰ κοινωνοῦν δύο ἢ τρεῖς φορὲς τὸ χρόνο.
Ἡ σωτηριώδης ὅμως πρακτικὴ τῆς συχνῆς Θ. Κοινωνίας ἔφερε στὸ προσκήνιο καὶ ἕνα ἐρώτημα ποὺ παλαιότερα δὲν ὑπῆρχε λόγος νὰ τεθῆ. Πρόκειται γιὰ τὸ ἐρώτημα: Ὑπάρχει ἰδιαίτερη νηστεία πρὸ τῆς Θ. Κοινωνίας;
Ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ εὐεργετικὰ ἀποτελέσματα τῆς στροφῆς τοῦ λαοῦ μας πρὸς τὴν ἁγιοπατερικὴ Παράδοσι εἶναι καὶ ἡ ἐνημέρωσι τῶν πιστῶν χριστιανῶν ὡς πρὸς τὸ σκοπὸ τῆς Θ. Μεταλήψεως καὶ ἡ χειραγώγησί τους στὴ συχνὴ Θ. Κοινωνία, ἐν ἀντιθέσει μὲ τὸ πρόσφατο παρελθόν, κατὰ τὸ ὁποῖο οἱ πιστοὶ ἐδιδάσκοντο ἐσφαλμένα καὶ ἀντορθόδοξα ὅτι πρέπει νὰ κοινωνοῦν δύο ἢ τρεῖς φορὲς τὸ χρόνο.
Ἡ σωτηριώδης ὅμως πρακτικὴ τῆς συχνῆς Θ. Κοινωνίας ἔφερε στὸ προσκήνιο καὶ ἕνα ἐρώτημα ποὺ παλαιότερα δὲν ὑπῆρχε λόγος νὰ τεθῆ. Πρόκειται γιὰ τὸ ἐρώτημα: Ὑπάρχει ἰδιαίτερη νηστεία πρὸ τῆς Θ. Κοινωνίας;
Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013
ΜΕΓΑΣ ΑΓΙΑΣΜΟΣ- ΜΕΓΑΛΟ ΦΑΡΜΑΚΟ(του Πρωτοπρ. Βασιλείου Βολουδάκη)
ΜΕΓΑΣ ΑΓΙΑΣΜΟΣ- ΜΕΓΑΛΟ
ΦΑΡΜΑΚΟ
Εσφαλμένες απόψεις που, δυστυχώς, κυριαρχούν στις μέρες μας
του Πρωτοπρ. Βασιλείου Βολουδάκη
Στις 5 Ιανουαρίου, τελείται στους Ορθοδόξους Ιερούς Ναούς η
Ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού και εν συνεχεία οι ιερείς θα αγιάσουν τα σπίτια
όσων...
χριστιανών το επιθυμούν και το ζητήσουν.
Η ίδια Ακολουθία θα τελεσθεί και αύριο, εορτή των Θεοφανείων, κατά την οποία εορτή πανηγυρίζουμε με το γεγονός της Φανερώσεως επί της γης του Χριστού ως Μονογενούς Υιού και λόγου του Θεού Πατρός. Ταυτοχρόνως εορτάζουμε και τη φανέρωση της Αγίας Τριάδας, καθ’ ότι, όπως ψάλλει η Εκκλησία μας «Τριάδος η φανέρωσις εν Ιορδάνη γέγονεν».
χριστιανών το επιθυμούν και το ζητήσουν.
Η ίδια Ακολουθία θα τελεσθεί και αύριο, εορτή των Θεοφανείων, κατά την οποία εορτή πανηγυρίζουμε με το γεγονός της Φανερώσεως επί της γης του Χριστού ως Μονογενούς Υιού και λόγου του Θεού Πατρός. Ταυτοχρόνως εορτάζουμε και τη φανέρωση της Αγίας Τριάδας, καθ’ ότι, όπως ψάλλει η Εκκλησία μας «Τριάδος η φανέρωσις εν Ιορδάνη γέγονεν».
Ο αγιασμός και των δύο ημερών, 5ης και 6ης Ιανουαρίου, είναι
ίδιος. Δηλαδή έχει την ίδια αγιαστική δύναμη.
Μερικοί, όμως, παρασυρόμενοι από το γεγονός ότι την παραμονή των Θεοφανείων παραλείπεται η ανάγνωση της πρώτης μεγάλης Ευχής ισχυρίζονται ότι, ένεκα αυτής της ελλείψεως, ο αγιασμός της 6ης Ιανουαρίου είναι μεγαλυτέρας αγιαστικής χάριτος. Οι υποστηρικτές αυτής της απόψεως δεν έχουν δίκιο, διότι η παραλειπομένη ευχή δεν είναι αγιαστική αλλά κηρυκτική. Αναλύει θεολογικά το νόημα της εορτής χωρίς, όμως, να περιέχει επίκληση της αγιαστικής Θ. Χάριτος.
Πραγματική διαφορά αγιαστικής δυνάμεως υπάρχει μεταξύ του Μεγάλου Αγιασμού και του Μικρού αγιασμού που τελείται στην αρχή κάθε μηνός.
Η διαφορά αγιαστικής Χάριτος Μικρού και Μεγάλου Αγιασμού δεν είναι ποιοτική αλλά ποσοτική. Δεν διαφέρει η ποιότητα της Θ. Χάριτος, η Οποία είναι η αυτή πάντοτε αλλά διαφέρει η ποσότητα. Το ίδιο συμβαίνει και με την Ιερωσύνη. Και οι τρεις βαθμοί της, Επίσκοπος, Πρεσβύτερος, Διάκονος έχουν λάβει την ίδια ποιότητα Θ. Χάριτος αλλά όχι την ίδια ποσότητα και γι’ αυτό υπάρχει διαφορά στην ενέργεια των τριών βαθμίδων της Ιερωσύνης.
Ο Μέγας Αγιασμός είναι το σπουδαιότερο φάρμακο της Εκκλησίας μας μετά τη Θ. Κοινωνία και γι’ αυτό μεταλαμβάνουμε του αγιασμού πριν να λάβουμε το αντίδωρο, ενώ, αντιθέτως, ο μικρός Αγιασμός, ως τέταρτος κατά σειράν δυνάμεως, λαμβάνεται μετά το αντίδωρο. Μέγα Αγιασμό λαμβάνουν και όσοι δεν έχουν τις προϋποθέσεις και την ανάλογη προετοιμασία για τη Θ. Μετάληψη.
Ο Μέγας Αγιασμός συνδέεται άμεσα με το μυστήριο της Μετανοίας και την Εξομολόγηση, καθ’ ότι η αρχή του ανάγεται στο βάπτισμα μετανοίας του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, το οποίο ενεργοποιήθηκε και ολοκληρώθηκε με την Παρουσία και την Βάπτιση του Κυρίου μας στον Ιορδάνη ποταμό.
Η σύνδεση του Μ. Αγιασμού με το μυστήριο της Μετανοίας επιτάσσει να προηγείται της μεταλήψεως του Μεγάλου Αγιασμού νηστεία άνευ ελαίου, δεδομένου ότι η νηστεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη μετάνοια. Η ανέλαιος νηστεία για την μετάληψη του Μ. Αγιασμού τηρείται πάντοτε και όχι μόνο κατά την παραμονή των Θεοφανείων, εφ’ όσον μετάληψη Μεγάλου Αγιασμού γίνεται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Μερικοί επιμένουν να πιουν Μ. Αγιασμό την παραμονή των Θεοφανείων, χωρίς να έχουν νηστέψει το λάδι, συνεπικουρούμενοι και από κάποιους ιερείς που τους εξοπλίζουν με το τάχα… ακαταμάχητο επιχείρημα: «Μα, γιατί να χρειάζεται να νηστέψουμε το λάδι για να πιούμε Μ. Αγιασμό, αφού με αυτόν ραντίζουμε τους τοίχους και τον χύνουμε στο έδαφος;».
Οι άνθρωποι που προτάσσουν αυτό το επιχείρημα πρέπει να γνωρίζουν ότι μόνο δύο ημέρες (5 και 6 Ιανουαρίου) το χρόνο ο Μέγας Αγιασμός ρίπτεται στο έδαφος και ραντίζεται και αυτό, για να αγιασθεί το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε και κινούμεθα εμείς οι άνθρωποι. Το πάτωμα και τα πλακάκια δεν μπορούν να νηστέψουν! Οι πιστοί, όμως, μπορούμε και πρέπει να νηστέψουμε, γιατί, όπως προείπαμε, ο Μέγας Αγιασμός συνδέεται με το μυστήριο της Μετανοίας.
Εξαίρεση στην ανέλαιο νηστεία γίνεται αν συμπέσει η παραμονή των Θεοφανείων, ημέρα Σάββατο ή Κυριακή, οπότε γίνεται κατάλυση ελαίου, διότι ποτέ δεν νηστεύουμε το λάδι, τα Σάββατα και τις Κυριακές παρεκτός μόνο το Μέγα Σάββατο.
Οι αγιαστικές Ευχές καθιστούν το νερό του Μ. Αγιασμού ισοδύναμο με το νερό της βαπτίσεως και γι’ αυτό ο Μ. Αγιασμός χρησιμοποιείται για την βάπτιση βρεφών, που είναι ετοιμοθάνατα, ή βαρειά άρρωστα προς συντόμευση της Ακολουθίας της Βαπτίσεως. Επίσης, εάν τελεσθεί βάπτιση την ημέρα των Θεοφανείων χρησιμοποιείται στην κολυμβήθρα Μέγας Αγιασμός, χωρίς να αναγνωσθεί η Ευχή του Αγιασμού του ύδατος αλλά μόνο τα λόγια, που αφορούν στον βαπτιζόμενο. Η Ακολουθία του Μικρού Αγιασμού (που τελείται κάθε μήνα) δεν περιέχει αγιαστική Ευχή, δηλαδή επίκληση της χάριτος του Αγίου Πνεύματος αλλά ο αγιασμός του ύδατος γίνεται μόνο με την κατάδυση του Τιμίου Σταυρού. Επίσης, ο Μικρός Αγιασμός ρίπτεται και ραντίζεται στο έδαφος καθ’ όλο το έτος εν αντιθέσει με τον Μεγάλο Αγιασμό, ο οποίος, όπως μαρτυρείται στους χειρογράφους κώδικες «ου ρίπτεται το σύνολον»(κωδ. 979 του Σινά) κατά τις λοιπές ημέρες, πλην των ημερών της παραμονής και της εορτής των Θεοφανείων.
Ο Μέγας Αγιασμός φυλάσσεται καθ’ όλο το έτος στο Ιερό Βήμα του Ναού και χρησιμοποιείται από τους Ιερείς στις περιπτώσεις, που προαναφέραμε αλλά και σε άλλες περιστάσεις. Συνεπώς δεν συντρέχει λόγος να φυλάσσεται και στα σπίτια των χριστιανών, δεδομένου ότι για να διατηρηθεί στο σπίτι πρέπει να επικρατούν σ’ αυτό πνευματικές συνθήκες. Εξ άλλου η Εκκλησία μας είναι το «ταμείον της Θ. Χάριτος»και φυσικά δεν θα αρνηθεί ποτέ να μας χορηγήσει τον Μεγάλο Αγιασμό, όταν η περίσταση το
Μερικοί, όμως, παρασυρόμενοι από το γεγονός ότι την παραμονή των Θεοφανείων παραλείπεται η ανάγνωση της πρώτης μεγάλης Ευχής ισχυρίζονται ότι, ένεκα αυτής της ελλείψεως, ο αγιασμός της 6ης Ιανουαρίου είναι μεγαλυτέρας αγιαστικής χάριτος. Οι υποστηρικτές αυτής της απόψεως δεν έχουν δίκιο, διότι η παραλειπομένη ευχή δεν είναι αγιαστική αλλά κηρυκτική. Αναλύει θεολογικά το νόημα της εορτής χωρίς, όμως, να περιέχει επίκληση της αγιαστικής Θ. Χάριτος.
Πραγματική διαφορά αγιαστικής δυνάμεως υπάρχει μεταξύ του Μεγάλου Αγιασμού και του Μικρού αγιασμού που τελείται στην αρχή κάθε μηνός.
Η διαφορά αγιαστικής Χάριτος Μικρού και Μεγάλου Αγιασμού δεν είναι ποιοτική αλλά ποσοτική. Δεν διαφέρει η ποιότητα της Θ. Χάριτος, η Οποία είναι η αυτή πάντοτε αλλά διαφέρει η ποσότητα. Το ίδιο συμβαίνει και με την Ιερωσύνη. Και οι τρεις βαθμοί της, Επίσκοπος, Πρεσβύτερος, Διάκονος έχουν λάβει την ίδια ποιότητα Θ. Χάριτος αλλά όχι την ίδια ποσότητα και γι’ αυτό υπάρχει διαφορά στην ενέργεια των τριών βαθμίδων της Ιερωσύνης.
Ο Μέγας Αγιασμός είναι το σπουδαιότερο φάρμακο της Εκκλησίας μας μετά τη Θ. Κοινωνία και γι’ αυτό μεταλαμβάνουμε του αγιασμού πριν να λάβουμε το αντίδωρο, ενώ, αντιθέτως, ο μικρός Αγιασμός, ως τέταρτος κατά σειράν δυνάμεως, λαμβάνεται μετά το αντίδωρο. Μέγα Αγιασμό λαμβάνουν και όσοι δεν έχουν τις προϋποθέσεις και την ανάλογη προετοιμασία για τη Θ. Μετάληψη.
Ο Μέγας Αγιασμός συνδέεται άμεσα με το μυστήριο της Μετανοίας και την Εξομολόγηση, καθ’ ότι η αρχή του ανάγεται στο βάπτισμα μετανοίας του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, το οποίο ενεργοποιήθηκε και ολοκληρώθηκε με την Παρουσία και την Βάπτιση του Κυρίου μας στον Ιορδάνη ποταμό.
Η σύνδεση του Μ. Αγιασμού με το μυστήριο της Μετανοίας επιτάσσει να προηγείται της μεταλήψεως του Μεγάλου Αγιασμού νηστεία άνευ ελαίου, δεδομένου ότι η νηστεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη μετάνοια. Η ανέλαιος νηστεία για την μετάληψη του Μ. Αγιασμού τηρείται πάντοτε και όχι μόνο κατά την παραμονή των Θεοφανείων, εφ’ όσον μετάληψη Μεγάλου Αγιασμού γίνεται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Μερικοί επιμένουν να πιουν Μ. Αγιασμό την παραμονή των Θεοφανείων, χωρίς να έχουν νηστέψει το λάδι, συνεπικουρούμενοι και από κάποιους ιερείς που τους εξοπλίζουν με το τάχα… ακαταμάχητο επιχείρημα: «Μα, γιατί να χρειάζεται να νηστέψουμε το λάδι για να πιούμε Μ. Αγιασμό, αφού με αυτόν ραντίζουμε τους τοίχους και τον χύνουμε στο έδαφος;».
Οι άνθρωποι που προτάσσουν αυτό το επιχείρημα πρέπει να γνωρίζουν ότι μόνο δύο ημέρες (5 και 6 Ιανουαρίου) το χρόνο ο Μέγας Αγιασμός ρίπτεται στο έδαφος και ραντίζεται και αυτό, για να αγιασθεί το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε και κινούμεθα εμείς οι άνθρωποι. Το πάτωμα και τα πλακάκια δεν μπορούν να νηστέψουν! Οι πιστοί, όμως, μπορούμε και πρέπει να νηστέψουμε, γιατί, όπως προείπαμε, ο Μέγας Αγιασμός συνδέεται με το μυστήριο της Μετανοίας.
Εξαίρεση στην ανέλαιο νηστεία γίνεται αν συμπέσει η παραμονή των Θεοφανείων, ημέρα Σάββατο ή Κυριακή, οπότε γίνεται κατάλυση ελαίου, διότι ποτέ δεν νηστεύουμε το λάδι, τα Σάββατα και τις Κυριακές παρεκτός μόνο το Μέγα Σάββατο.
Οι αγιαστικές Ευχές καθιστούν το νερό του Μ. Αγιασμού ισοδύναμο με το νερό της βαπτίσεως και γι’ αυτό ο Μ. Αγιασμός χρησιμοποιείται για την βάπτιση βρεφών, που είναι ετοιμοθάνατα, ή βαρειά άρρωστα προς συντόμευση της Ακολουθίας της Βαπτίσεως. Επίσης, εάν τελεσθεί βάπτιση την ημέρα των Θεοφανείων χρησιμοποιείται στην κολυμβήθρα Μέγας Αγιασμός, χωρίς να αναγνωσθεί η Ευχή του Αγιασμού του ύδατος αλλά μόνο τα λόγια, που αφορούν στον βαπτιζόμενο. Η Ακολουθία του Μικρού Αγιασμού (που τελείται κάθε μήνα) δεν περιέχει αγιαστική Ευχή, δηλαδή επίκληση της χάριτος του Αγίου Πνεύματος αλλά ο αγιασμός του ύδατος γίνεται μόνο με την κατάδυση του Τιμίου Σταυρού. Επίσης, ο Μικρός Αγιασμός ρίπτεται και ραντίζεται στο έδαφος καθ’ όλο το έτος εν αντιθέσει με τον Μεγάλο Αγιασμό, ο οποίος, όπως μαρτυρείται στους χειρογράφους κώδικες «ου ρίπτεται το σύνολον»(κωδ. 979 του Σινά) κατά τις λοιπές ημέρες, πλην των ημερών της παραμονής και της εορτής των Θεοφανείων.
Ο Μέγας Αγιασμός φυλάσσεται καθ’ όλο το έτος στο Ιερό Βήμα του Ναού και χρησιμοποιείται από τους Ιερείς στις περιπτώσεις, που προαναφέραμε αλλά και σε άλλες περιστάσεις. Συνεπώς δεν συντρέχει λόγος να φυλάσσεται και στα σπίτια των χριστιανών, δεδομένου ότι για να διατηρηθεί στο σπίτι πρέπει να επικρατούν σ’ αυτό πνευματικές συνθήκες. Εξ άλλου η Εκκλησία μας είναι το «ταμείον της Θ. Χάριτος»και φυσικά δεν θα αρνηθεί ποτέ να μας χορηγήσει τον Μεγάλο Αγιασμό, όταν η περίσταση το
καλέσει και ο Πνευματικός κρίνει ότι θα αποβεί «προς ωφέλειαν
επιτήδειος».
Περιοδικό «Ενοριακή
Ευλογία», Ιανουάριος 2004
Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013
Ο “ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΣ” ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΚΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ(π. Βασίλειος Βολουδάκης)
«Kαί
νέον Ἔτος ἀριθμεῖ...», τραγουδάει ἡ λαϊκή εὐσέβεια, πού ἀγκάλιαζε
–μέχρι πρίν λίγα χρόνια– ὅλες τίς πτυχές τῆς ζωῆς τοῦ λαοῦ μας. Ἄρχισε
τό νέο ἔτος μέ πανηγυρικό Ἐκκλησιασμό του καί μᾶς συνεκκλησίασε, γιά νά
μᾶς κρατήση ὁλόκληρο τόν χρόνο ἐκκλησιασμένους, λειτουργημένους, δηλαδή
ἀνθρώπους πού πατοῦν καί ἐργάζονται στή γῆ ἀλλά, ταὐτόχρονα,
ἑτοιμάζονται γιά τά αἰώνια οὐράνια χρόνια, πού θά ἐπακολουθήσουν γιά τόν
καθένα μας, ὅταν συμπληρωθῆ ὁ ἀριθμός τῶν ἐτῶν πού μᾶς ἀναλογεῖ.
Ὁ ἐκκλησιασμός, ἡ εἴσοδος τοῦ Νέου Ἔτους, ἔγινε μέσα στήν κατανυκτική Ἀγρυπνία τῆς Ἐνορίας μας, στίς 12 τά μεσάνυχτα τῆς 31ης Δεκεμβρίου καί μᾶς ἀφύπνισε πνευματικά, ἐπισημαίνοντάς μας πόσο συνυφασμένη πρέπει νά εἶναι ἡ Θεία Λειτουργία, μέ τήν καθημερινή μας ζωή, ἰδιαιτέρως δέ κάθε Κυριακή!
Ὅσοι
εἴμαστε τό βράδυ στήν Ἀγρυπνία καί ὅσοι ἦλθαν στήν πρωϊνή Λειτουργία
τῆς Πρωτοχρονιᾶς νοιώσαμε καί πάλι τό γιατί ἡ Ἐκκλησία μας δίνει τόσο
μεγάλη σημασία στόν Ἐκκλησιασμό, καί ἰδιαίτερη στόν Ἐκκλησιασμό τῆς
Κυριακῆς. Μᾶς τονίζουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῶν Ἀποστολικῶν καί τῶν
Οἰκουμενικῶν Συνόδων ὅτι ὅποιος λείπει ἀπό τή Θεία Λειτουργία ἐπί τρεῖς
συνεχόμενες Κυριακές, χωρίς νά ἔχει πνευματικά εὔλογη δικαιολογία,
αὐτός ὁ ἄνθρωπος εἶναι σάν νά χάνη τό Ἅγιο Βάπτισμα, ἀφοῦ ἀφωρίζεται ἀπό
τήν Ἐκκλησία!
Ἔτσι
ἐξηγεῖται τό σημερινό πνευματικό κατάντημα τῆς Πατρίδος μας, μιᾶς
Πατρίδος, πού ἡ συντριπτική της πλειοψηφία κοιμᾶται βαρειά κάθε Κυριακή
πρωΐ, ἤ κάνει τζόκινγκ στούς δρόμους ἀπό τά ἄγρια χαράματα, καί ἄλλες
τέτοιες ἀνόητες ἀσχολίες, μέ ἀποτέλεσμα νά γίνουμε λαός θηριώδης,
μανιασμένος, διχασμένος, λαός προδοτῶν καί προδομένων!
Μέσα
στή ζάλη καί στήν ταραχή, πού κυριαρχοῦν, ἔχουμε ἀνακατέψει καί τά
μαθήματα τῆς Πνευματικῆς Ζωῆς. Χάσαμε τίς προτεραιότητες, τό τί μᾶς
εἶναι ἀπαραίτητο, τό τί εἶναι ζωτικό καί ἀναγκαῖο.
Δώσαμε
προτεραιότητα στά λόγια καί ὄχι στήν Πράξη, γι’ αὐτό ἀτόνισε τό
ἐνδιαφέρον μας γιά τή Θεία Λειτουργία καί ἰδιαίτερα τῆς Κυριακῆς.
Παραγεμίσαμε τό μυαλό μας μέ θρησκευτική φλυαρία, ἀποστηθίζουμε καί
ἀναμασοῦμε τίς προδιαγραφές τῆς “ἁγιότητος” πού διαμορφώνει ἡ φαντασία
μας, καί κάναμε καθημερινό μας ἐντρύφημα ἀρρωστημένα κείμενα πού δέν
διαφέρουν ἀπό τόν... «Καζαμία»!
Ο απόλυτα έντιμος άνθρωπος, Ιωάννης Καποδίστριας
Μελετώντας κανείς τη ζωή του
Καποδίστρια, δηλ. τις πεποιθήσεις, τις ιδέες και τη στάση του απέναντι
σε αυτοκράτορες, καγκελάριους, διπλωμάτες, προύχοντες, Φαναριώτες και
τόσους άλλους,προβληματίζεται. Προβληματίζεται και διερωτάται από πού
αντλούσε την ευθύτητα, την ανδρεία, τη σταθερότητα, τη σωφροσύνη αλλά
και τη διορατικότητα για να υψώσει μια φωνή δίκαιη και αληθινή.
«Ας λέγουν και ας γράφουν ό,τι θέλουν.
Θά έλθη όμως κάποτε καιρός, ότε οι άνθρωποι κρίνονται όχι σύμφωνα με όσα
είπον ή έγραψαν περί των πράξεών των, αλλά κατ' αυτήν την μαρτυρίαν των
πράξεών των. Υπ' αυτής της πίστεως, ως αξιώματος, δυναμούμενος έζησα
μέσα εις τον κόσμον μέχρι τώρα, οπότε ευρίσκομαι εις την δύσιν της ζωής
μου, καί υπήρξα πάντοτε ευχαριστημένος δια τούτο. Μου είναι αδύνατον
πλέον να αλλάξω τώρα. Θα συνεχίσω εκπληρών πάντοτε το χρέος μου, ουδόλως φροντίζων περί του εαυτού μου, καί ας γίνη ό,τι γίνη».
Με αυτό ακριβώς το ήθος επέλεξε να
υπηρετήσει ως διπλωμάτης στη Ρωσία. Συνειδητοποίησε ότι, η μόνη ελπίδα,
για να σωθεί το υπόδουλο γένος, είναι η ομόδοξη Ρωσία και όχι οι
υπόλοιπες, Προτεσταντικές και Καθολικές στο θρήσκευμα, Δυνάμεις. Ως
διπλωμάτης στην υπηρεσία του Τσάρου δεν απορροφήθηκε από το
κοσμοπολίτικο περιβάλλον της Ρωσικής αυλής: «Είμαι ευχαριστημένος...
(γράφει στον πατέρα του) Αντιστάθηκα στις πιό μεγάλες και γοητευτικές
προτάσεις ... Έμεινα σταθερός στο να παραιτηθώ από λαμπρές και
ανετότατες θέσεις ... προκειμένου να μείνω με όλη μου την καρδιά
προσκολλημένος ... σε όσα εγώ πιστεύω ως ιερά καθήκοντα ... Μού
προσφέρθηκαν περισσότερες από μιά ωραίες αποκαταστάσεις. Τις αρνήθηκα
χωρίς δυσαρέσκειαν. Θα είχα γίνει Κροίσος στα πλούτη, αλλά στους
αντίποδες. Θα είχα προχωρήσει κατά χίλια βήματα στην σταδιοδρομία μου,
αλλά έξω από τις αρχές μου, από την ατμόσφαιρά μας. Δεν το θέλησα και
ούτε θα το θελήσω ποτέ... Ελπίζω στην θεϊκή προστασία ...».
Εκεί θρήνος, εδώ ανοχή! (Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη )
Εκεί θρήνος,
εδώ ανοχή!
Του
Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη
Συγκλονισμένη η κοινή γνώμη από τη «σφαγή» μικρών
παιδιών, στις 14 Δεκ. 2012, σε σχολείο
του Νιούτον του Κονέκτικατ, στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Εικοσάχρονος πέρασε
ανενόχλητος την πύλη και σκόρπισε το θάνατο σε 18 μικρά παιδιά.
Μαζί τους βρήκαν το θάνατο δάσκαλοι και άλλοι
σχολικοί παράγοντες.
Συνολικά από τους πυροβολισμούς του παράφρονα βρήκαν το
θάνατο τουλάχιστον 27 άτομα!
· Τα παιδιά, που διασώθηκαν, έχουν τραυματιστή
ψυχικά.
· Οι αρχές αναζητούν τα αίτια.
· Αρχηγοί κρατών εκφράζουν τα συλλυπητήριά τους.
· Ο Αρχιεπίσκοπος
Αμερικής Δημήτριος τέλεσε ειδική
δέησι. Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών
Ιερώνυμος απέστειλε τηλεγράφημα συμπαραστάσεως.
Αλλ’ όλοι ανησυχούν. Το γεγονός έχει επαναληφθή στην Αμερική.
Εκφράζονται δε φόβοι για μελλοντική έξαρσι της εγκληματικής βίας από
πρόσωπα ταραγμένης διανοίας.
·
Για το πιο ανησυχητικό όμως κανείς δε λέει
τίποτε.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)