Όταν το Ευρωπαϊκό κοστούμι δεν σου κάνει!

Στην Ελλάδα θαυμάζουμε ή πιστεύουμε πως η Σουηδία είναι ένας παραμυθένιος τόπος. Δεν ξέρουμε, όμως, ούτε την εκεί πραγματικότητα αλλά κυρίως την αγάπη και το θαυμασμό που τρέφουν αυτοί που εμείς θαυμάζουμε, για την πατρίδα που εμείς περιφρονούμε! Το άρθρο που παραθέτω δημοσιεύτηκε στις 8 Αυγούστου του 2011 στην Σουηδική εφημερίδα Dagens Nyheter, μία από τις μεγαλύτερες τόσο σε κυκλοφορία όσο και σε εγκυρότητα. Περιγράφει την κατάσταση στην Ελλάδα εντελώς αντικειμενικά, σε τελεία αντίθεση με την προπαγανδιστική στάση της πλειοψηφίας των Ευρωπαϊκών μέσων ενημερώσεως αλλά και αυτών της χώρας μας. Οι επισημάνσεις είναι δικές μου, χωρίς ωστόσο να αλλοιώνουν το κείμενο.

Η Ελλάδα βυθίζεται όλο και περισσότερο στην οικονομική κρίση. Η Kajsa Ekis Ekman επισκέφτηκε μια παρεξηγημένη χώρα με ένα διερρηγμένο κοινωνικό συμβόλαιο, όπου όλοι συμφωνούν μεταξύ τους.

Πώς θα νιώθαμε αν

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ: Το '74 η προδοσία, το 2014 τι;;;

Το 1974 θα μείνει χαραγμένο σαν έτος προδοσίας του Ελληνισμού. Πολιτικά και προσωπικά συμφέροντα αντάλλαξαν την ελευθερία της Κύπρου και την απώλεια σημαντικού μέρους της εδαφικής της ανεξαρτησίας. Το 2014 ακούμε αυτούς που επιβουλεύονται και το ελεύθερο τμήμα της να την αποκαλούν "εκλιπούσα" και δεν αντιδρά κανείς! Ποιος θα αντιδράσει; Η Ελληνική ή η Κυπριακή κυβέρνηση που κάνουν λόγο για "κοινότητες"; Έχω πει κι άλλη φορά πως κοινότητα είναι μία: η Τουρκοκυπριακή! Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος και όχι κοινότητα! Όποιος δεν θέλει να το δεχτεί, είναι πρόβλημά του και δεν μας ενδιαφέρει η γνώμη του.

Σύμφωνα με σημερινό (3/7/2014) δημοσίευμα του "Φιλελεύθερου" κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην ολομέλειας της νέας σύνθεσης του Ευρωκοινοβουλίου, η ευρωβουλευτής του ΔΗ.ΣΥ. και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Ελένη Θεοχάρους, με αφορμή την παράδοση της Ελληνικής Προεδρίας στην Ιταλική, έθεσε καίριο ερώτημα τόσο στην Ε.Ε. όσο και στον Έλληνα πρωθυπουργό σχετικά με το θέμα των Τουρκικών προκλήσεων και την απαράδεκτη αδράνεια που επέδειξε η Ε.Ε. και ειδικότερα ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Βενιζέλος.

Η κ. Θεοχάρους επισήμανε ότι κατά τη διάρκεια του τελευταίου Συμβουλίου Σύνδεσης Τουρκίας-Ε.Ε., η Τουρκία κατάθεσε έγγραφο στο οποίο αναφέρεται ότι η Κυπριακή Δημοκρατία, κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι εκλιπούσα δηλαδή κλινικά νεκρή. Το ερώτημα της ευρωβουλευτού ήταν να μάθει το πώς απάντησε η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ελληνική Προεδρία και ειδικά ο παραλαβών το έγγραφο, Ευάγγελος  Βενιζέλος. Προχωρώντας ένα βήμα παρακάτω, η κ. Θεοχάρους αναφέρθηκε σε ακόμη μία παρατυπία στη στάση της Τουρκίας που δεν συνάδει με τη στάση μιας υποψήφιας προς ένταξη χώρας. Πρόκειται για την παραχώρηση άδειας εισόδου στην Τουρκία σε Ευρωπαίους πολίτες, κατόχους Κυπριακών διαβατηρίων, που θα αναγράφουν αντί του «Κυπριακή Δημοκρατία» την απαράδεκτη διατύπωση «Ελληνοκυπριακή Διοίκηση Νότιας Κύπρου». Ο Έλληνας πρωθυπουργός, όπως αναμενόταν, απέφυγε να δώσει απάντηση. Από την πλευρά της, η κ. Θεοχάρους δήλωσε τα εξής: «Κατανοώ ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, τον οποίο εκτιμώ βαθύτατα, βρέθηκε σε δύσκολη θέση λόγω της στάσης του κ. Βενιζέλου, όμως σε πολύ πιο δύσκολη θέση βρίσκεται η Κυπριακή Δημοκρατία, την οποία πεισματικά η Τουρκία επιδιώκει να διαλύσει και είμαστε υποχρεωμένοι να υπερασπιστούμε. Και αυτό πράττουμε».

Τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων; Στις μέρες μας θα ολοκληρώσουμε την προδοσία του 1974; Πλησιάζει η φριχτή εκείνη μέρα της θλιβερής επετείου του Ελληνισμού και δυστυχώς ζούμε παρόμοιες, αν όχι χειρότερες καταστάσεις!

πηγή : http://voloudakis.blogspot.gr/2014/07/74-2014.html

Θεούμενοι και θεώμενοι (π. Διονύσιος Ταμπάκης )

       Θεούμενοι και θεώμενοι

ήγουν

από την δράση ,

εις την κατάντια

της τηλε-παρατήρησης.

ΣΕ ΜΙΑ  παρετυμολογική αναζήτηση της λέξης «ανδρεία» θα μπορούσαμε να την αναλύσουμε από την πρόθεση  ανα που σημαίνει επανάληψη και το ρήμα δρω δηλ. δραστηριοποιούμε , δηλαδή «ανδρείος»  σημαίνει εκείνος που συνεχώς και μόνιμα βρίσκεται σε δράση.

Όμως δυστυχώς οι άνδρες δεν υπάρχουν πια, γιατί τους πάτησε το τρένο της τηλε-παρατήρησης.

Έτσι σήμερα αντί να δρούμε, απλώς παρατηρούμε παθητικά σαν θεατές σε θέατρο.

Βλέπουμε στην παραβολή του καλού Σαμαρείτη :

κατὰ συγκυρίαν δὲ ἱερεύς τις κατέβαινεν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκείνῃ, καὶ ἰδὼν (τον χτυπημένο) ἀντιπαρῆλθεν. ὁμοίως δὲ καὶ Λευΐτης γενόμενος κατὰ τὸν τόπον, ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ἀντιπαρῆλθε. ( Λουκ. ι’ 31-32)

Κατά παρόμοιον τρόπο  λοιπόν και μείς αντιμετωπίζουμε  τον πόνο και στην αγωνία του κόσμου .

Ανοίγουμε χαλαρά τον υπολογιστή μας , συντροφιά με την απαραίτητη φραπεδιά  και μετά δέους παρατηρούμε τα συμβαίνοντα «ιδόντες και αντιπαρερχόμενοι» μπροστά  στο βάσανο του αδελφού μας.

Αντικρίζουμε σημεία και τέρατα, θεομηνίες ,σεισμούς  καταποντισμούς , δυστυχήματα, ναυάγια με χιλιάδες νεκρούς ανά την οικουμένη, ακόμη και μαρτύρια πίστεως και σταυρώσεις αδελφών μας Ορθοδόξων Χριστιανών  και με απαράμιλλη απάθεια κατόπιν  τρώμε μετ’απολαύσεως το μεσημεριανό μας, αμέτοχοι στο δάκρυ του πλησίον  μας.

Από άνθρωποι Θεούμενοι ,που καλούμαστε καθημερινά να γινόμαστε και να μοιάζουμε Του Θεού , εμείς καταντήσαμε άνθρωποι θεώμενοι,(θεώμαι : βλέπω) βλέποντες και παρατηρούντες μέσα από  Ησυχαστήριο της οθόνης .

Απο ασκητές του βιώματος γινήκαμε ασκητές του θεάματος, θλιβερά ζόμπι στο θεωρείο της ζωής!

π,Διονύσιος Ταμπάκης