Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

Η Μασωνία έχει αιχμαλωτίσει και Ιεράρχες!

velestinoy1Ο Πρόεδρος της Παρατάξεώς μας «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»κ. Μιχαήλ Ηλιάδηςέστειλε στις 6 Απριλίου 2013 επιστολή στον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον κ. Ιερώνυμον, με την οποία του εζήτησε να διευκρινίσει εάν η παρουσία του Σεβ. Μητροπολίτου Βελεστίνου κ. Δαμασκηνού σε Μασωνική Τελετή του Τάγματος των Ναϊτών εγκρίνεται από την Διοίκηση της Εκκλησίας και εάν όχι, να δώσει εξηγήσεις που θα αναπαύσουν τις Ορθόδοξες συνειδήσεις των πιστών, δεδομένου ότι η Μασωνία είναι ειδωλολατρική θρησκεία με σκοπό την παγκόσμια επικράτησή της και την κατάληψη κάθε εξουσίας.
Μέχρι σήμερα δεν ελάβαμε καμμία απάντηση από τον Μακαριώτατον. Δημοσιεύθηκαν κάποιες διαψεύσεις ως προς το ότι το Τάγμα των Ναϊτών δεν είναι Μασωνικό αλλά τους διέψευσαν οι ίδιοι οι Μασώνοι, οι οποίοι δημοσίευσαν στο Τεκτονικό Δελτίο Ειδήσεών τους την επιστολή του Προέδρου μας Προς τον Αρχιεπίσκοπον με τίτλο: «Η Πολιτική Παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» εναντίον του Ελευθεροτεκτονισμού»!
Με άλλη Ανακοίνωση η Παράταξή μας «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» έθεσε ερώτημα προς τον Σεβ. Μητροπολίτη Κηφισιάς ως προς το πώς αντιμετωπίζει την περίπτωση κληρικού του που παρεστάθη στη Μασωνική Τελετή του Τάγματος των Ναϊτών και, μάλιστα, φορώντας τα διακριτικά των Μασώνων! Ούτε από εκεί ελάβαμε απάντηση.
Σήμερα δημοσιεύουμε την ίδια την Ομολογία του Σεβ. Μητροπολίτου Βελεστίνου, ότι όχι απλώς συμμετέσχε στην Μασωνική Τελετή αλλά ότι είναι και πνευματικός του Τάγματος (!) και ότι διεδέχθη στην θέση αυτή τον Μητροπολίτη Χαρτούμ μετά την κοίμησή του!
Επίσης αναφέρει στην επιστολή του ότι ενημέρωσε τον Παναγιώτατον Οικουμενικόν Πατριάρχην και τον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Ιερώνυμον!
Η επιστολή του Σεβ. Μητρ. Βελεστίνου εστάλη σε Καθηγούμενο Ι.Μονής και μας γνωστοποιήθηκε από συνεργάτες μας που ζητούν και αγωνίζονται για την Αλήθεια!
Περιμένουμε μετά την δημοσίευση των επιστολών, την ευαισθητοποίηση της Σεπτής Ιεραρχίας της Εκκλησίας μας.
Διαβάστε ΕΔΩ τις επιστολές 

ΟΙ ΠΡΟΓΑΜΙΑΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ ( π. Βασίλειος Βολουδάκης)

ΟΙ ΠΡΟΓΑΜΙΑΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ 
και 
Σχετίζεται άμεσα με την Χριστολογία και τα αδιάβλητα πάθη
Του Πρωτοπρεσβυτέρου  Βασιλείου Βολουδάκη*

«Πορνεία ου γάμος ουδέ γάμου αρχή» (Μ. Βασίλειος) 

      Ο αείμνηστος π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος με το σπουδαίο σύγγραμμά του «Προγαμιαίαι σχέσεις-Πολιτικός Γάμος- Αμβλώσεις» έθεσε την επιτάφιο πλάκα στον ασεβή ισχυρισμό κάποιων συγχρόνων «θεολόγων» ότι τάχα οι προγαμιαίες σχέσεις και ο πολιτικός γάμος δεν είναι πορνεία. Με θεολογικά και λογικά επιχειρήματα απέδειξε με τρόπο αναμφισβήτητο ότι «και εν τη Καινή Διαθήκη πορνεία είναι η εκτός γάμου σχέσις, αδιαφόρως αν αυτή γίνεται επί χρήμασιν ή... "εξ αγάπης"» και μας υπενθυμίζει ότι «η "διόρθωσις" οιασδήποτε διδασκαλίας της Εκκλησίας, δεν είναι πλέον ούτε μόνον ηθική παράβασις, ούτε απλώς κανονική ανταρσία· είνε μείζον αυτών: Είνε αίρεσις! Όταν, επί οιουδήποτε θέματος, υψοίς ηθελημένως και εν επιγνώσει το ανάστημά σου υπεράνω της αυθεντίας της Εκκλησίας, καθίστασαι αιρετικός!».
  Την επιτάφιο πλάκα, που έθεσε στο θέμα ο μακαριστός π. Επιφάνιος, ουδείς διενοήθη να μετακινήση, όσο αυτός ευρίσκετο εν ζωή. Μετά, όμως, την κοίμησί του άρχισαν δειλά-δειλά να ξεμυτίζουν κάποιοι, οι οποίοι ενόμισαν ότι έχουν πλέον την ευχέρεια να νεκραναστήσουν το θέμα αποτινάζοντες τον «λίθον εκ του μνήματος»! — δειλή αρχικά εμφάνισί τους μετεβλήθη σταδιακά σε προκλητική, με αιχμή του δόρατος έναν αγαπητό μου κατά τα άλλα πανεπιστημιακό καθηγητή, για να φθάση στα όρια της απροκάλυπτης αναισχυντίας με τις δημόσιες δηλώσεις, σε πορνογραφικό περιοδικό, Μητροπολίτου της Ελλαδικής Εκκλησίας, ο οποίος χωρίς ίχνος ποιμαντικής ευθύνης διεκήρυξε: «Είμαι υπέρ του προγαμιαίου σεξ! Γιατί μια τέτοια σχέση θα προετοιμάσει ένα γάμο να πετύχει»!! (Εφημ. «Ελεύθερος Τύπος» 13.1.98 σελ. 12) 
Πίσω από όλους αυτούς κρύβεται, όμως, ο ηθικός αυτουργός, αυτός που ανεβίωσε επί των ημερών μας την αίρεσι των νικολαϊτών και για τον οποίο έγραψε ο π. Επιφάνιος την αντιρρητική μελέτη του για τις προγαμιαίες σχέσεις και τον πολιτικό γάμο:

Duplex Μυστήρια με Duplex συνείδηση.(π.Διονύσιος Ταμπάκης)


 

Έγινε της μόδας και επιβεβλημένο πλέον κάθε ζευγάρι που θέλει να ενώσει τις ζωές του να ξεκινά τα πρώτα του κοινά βήματα και κατά προτεραιότητα από την μεγάλη «ευλογία» του Δημάρχου ή Αντιδημάρχου και κατόπιν ,τις περισσότερες φορές με παιδιά στην αγκαλιά που κλαυθμηρίζουν γοερά από την ταλαιπωρία των 2 συναπτομένων Μυστηρίων να προσέρχονται  και στις Εκκλησιές για να επιτελέσουν κατά τα παραδοσιακά ειωθότα και τον  Θρησκευτικό Γάμο.
Το ακόμη χειρότερο είναι αφού φτάσουν στην Εκκλησία , κατόπιν εορτής, να λαμβάνουν και το απαραίτητο ύφος του επιτυχημένου και όχι του μετανοούντος αφού υπο αυτές τις συνθήκες, λίγα χρόνια πριν, θα ντρεπόσουν για τον εαυτό σου πόσο μάλλον να προσέρχεσαι με τυμπανοκρουσίες, πλουσίους στολισμούς και άλλα εφέ για να παρουσιάσεις σε ιερό τόπο την αναίδειά σου στον Θεό αφού αποδεικνύεις στην πράξη πως Αυτός έχει την τελευταία προτεραιότητα στην ζωή σου.

Το ακόμη λυπηρόν είναι και η δική μας ως Ιερείς ανοχή και οικονομία που δείχνουμε σε αυτές τις άνομες καταστάσεις και έτσι στην ουσία συνηγορούμε και επιδοκιμάζουμε αυτές τις προδοτικές για Τον Χριστό μας πράξεις, αφού εάν η άρνηση των παλαιών Χριστιανών να ρίξουνε λίγο λιβανάκι στα είδωλα έφερνε την κατακρεούργησή και το φρικτό μαρτύριό  τους,  εμείς σήμερα τόσο εύκολα και αβασάνιαστα γυρίζουμε την πλάτη μας στον Κύριο και αφού ρίξουμε το  θυμίαμα της ψυχής μας επί του θυσιαστηρίου του Δημαρχείου στρεφόμαστε έπειτα και εθιμοτυπικά στον Χριστό, όπου Αυτού θέλημά «στιν  ννομος συζυγία»(Ακολ.Γάμου)

Το επιπλέον ειρωνικό κιόλας είναι όταν οι τον πολιτικόν Γάμον επιτελέσαντες και αρνούμενοι την πίστη να θελήσουν κατόπιν να γίνουν και εγγυητές αυτής της  πίστεώς (που λίγο καιρό πριν αμφισβήτησαν ) ως ανάδοχοι στο Ιερό Μυστήριο του Βαπτίσματος.

Για να μην αναφερθούμε και στα όσα αμέτρητα πρακτικά προβλήματα που δημιουργούνται στον Ι.Ναό κατά την τέλεση των διπλών Μυστηρίων, αφού έχεις να κάνεις με ένα παιδί καταταλαιπωρημένο να περιμένει επί 3 ώρες μέσα στην πολυκοσμία και ζέστη για να βαπτισθεί, αλλά και ένα συγγενολόϊ με απούσα  συνήθως Ορθόδοξη λειτουργική αγωγή, που καλείται  επί 3 ώρες να κάνει   τον κομπάρσο στο Ι. Μυστήριο μπαινοβγαίνοντας από τον Ναό και καπνίζοντας ενίοτε για να πλήξει την πλήξη του ή μεταποιώντας τον Ι.Ναό σε Συναγωγή των Ιουδαίων με την ατελείωτη μεταξύ των πάρλα και αργολογία.

Είναι άραγε αυτά πράγματά Του Θεού;

Αν όχι τότε να μεταποιήσουμε την συνείδησή μας από Duplex σε απλή, καθαρή και διάφανη!
Έτσι όπως την θέλει ο Θεός.


π.Διονύσιος Ταμπάκης-Ι.Ναός Παναγίας -Ναύπλιον
πηγή : ηλεκτρονικό ταχυδρομείο

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΜΑΣ ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΔΟΤΕΣ ΟΡΓΑΝΩΝ ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΤΟ ΑΡΝΗΘΟΥΜΕ ΕΓΓΡΑΦΩΣ!







ΝΕΟΣ  ΝΟΜΟΣ ΜΑΣ ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ 
ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ  ΔΟΤΕΣ ΟΡΓΑΝΩΝ 
ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΤΟ ΑΡΝΗΘΟΥΜΕ  ΕΓΓΡΑΦΩΣ! 

Μέ τό σημείωμά μας αὐτό σᾶς γνωστοποιοῦμε ὅτι ἤδη ἔχει τεθῆ σέ ἰσχύ νέος Νόμος τοῦ Κράτους, πού ὁρίζει ὅτι ὅλοι οἱ Ἕλληνες πολῖτες ἀπό τήν 1η Ἰουνίου 2013 θεωροῦνται ὑποχρεωτικά δότες ὀργάνων καί, ὅταν τυχόν περιέλθουν σέ κατάσταση  «ἐγκεφαλικοῦ θανάτου», οἱ ἰατροί νομιμοποιοῦνται νά λαμβάνουν τά ὄργανά τους χωρίς νά εἶναι ὑποχρεωμένοι νά ζητήσουν τήν συγκατάθεση τῶν οἰκείων τους. 
   Ἀπό τήν ὑποχρεωτική κατάσχεση τῶν σωμάτων τους γιά μεταμόσχευση, ἐξαιροῦνται μόνο ἐκεῖνοι πού θά ὑποβάλουν Ὑπεύθυνη Δήλωση ὅτι ἀρνοῦνται νά γίνουν  δωρητές σώματος!

* * *


Μέσω τοῦ Περιοδικοῦ μας «ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» ἔχετε ἐνημερωθεῖ συστηματικά γιά τό θέμα καί γιά τό ὅτι δέν συμφωνεῖ μέ τίς μεταμοσχεύσεις μεγάλο πλῆθος ἰατρῶν. Ὡστόσο, ἐν ὄψει τοῦ νέου Νόμου, εἴμαστε καί πάλι ὑποχρεωμένοι νά σᾶς ἐνημερώσουμε, ὥστε νά σταθμίσετε τά πράγματα καί νά ἀποφασίσετε ἐλεύθερα ἐάν θά ἀποδεχθῆτε τήν ἰδιότητα τοῦ δότη ὀργάνων ἤ ὄχι, λαμβάνοντες, ὅμως, ὑπ’ ὄψιν σας ὅτι ὁ ἐγκεφαλικός θάνατος δέν εἶναι ὁ  ὁριστικός θάνατος τοῦ ἀνθρώπου ἀλλά ἡ ὁρολογία αὐτή δημιουργήθηκε γιά νά πείθονται οἱ ἄνθρωποι νά δίδουν τά ὄργανά τους πρός μεταμόσχευση πρό τοῦ πραγματικοῦ τους θανάτου, δεδομένου ὅτι μετά τόν ὁριστικό θάνατο τά ἀνθρώπινα ὄργανα εἶναι ἀκατάλληλα πρός μεταμόσχευση. Αὐτό εἶναι ἕνα ἐπί πλέον ἀποδεικτικό τοῦ ὅτι τά ὄργανα λαμβάνονται ὅταν ἀκόμη ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἐν ζωῇ καί ἡ ψυχή βρίσκεται στό σῶμα, τό ὁποῖον σημαίνει ὅτι ὁ Θεός ἔχει τόν τρόπο νά ἐπικοινωνῆ μέ τόν ἄνθρωπο μυστικά καί καρδιακά τίς τελευταῖες αὐτές στιγμές, ἀσχέτως τοῦ ἄν λειτουργῆ ὁ ἐγκέφαλος, ἀφοῦ ὁ νοῦς, πού εἶναι ὁ ὀφθαλμός τῆς ψυχῆς ἑδράζεται –σύμφωνα μέ τήν Ἐκκλησία μας– στήν καρδιά καί ὄχι στόν ἐγκέφαλο.
Ὁ ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς ὁρίζει σαφῶς: «ἀπόκειται τοῖς ἀνθρώποις ἅπαξ ἀποθανεῖν, μετά δέ τοῦτο, κρίσις». Πῶς, λοιπόν, μποροῦμε νά δικαιολογήσουμε δύο θανάτους, ἐγκεφαλικό καί καρδιακό, μέ τά λόγια αὐτά τοῦ  ἁγ. Ἀποστόλου Παύλου ἀλλά καί μέ τήν σαφῆ διακήρυξη τῆς ἰατρικῆς ὅτι τό πρῶτο ὄργανο πού σχηματίζεται στόν ἄνθρωπο καί τό τελευταῖο πού παύει νά λειτουργῆ εἶναι ἡ καρδιά καί ὄχι ὁ ἐγκέφαλος;
Ἡ ἰατρική, λοιπόν, πρέπει νά σταθῆ μέ σεβασμό και νά γνωρίση τά ὅριά της. Δέν εἶναι Θεός ἡ ἰατρική, οὔτε μπορεῖ νά Τόν ὑποκαταστήση. Ἀφοῦ  δέν μποροῦμε νά γνωρίζουμε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, ποιοί καί πόσοι διάλογοι γίνονται μεταξύ τοῦ Θεοῦ καί τοῦ “ἐγκεφαλικά νεκροῦ” ἀνθρώπου, εἶναι θράσος καί ἀσέβεια  τό νά ἐπεμβοῦμε βιαίως καί νά διακόψουμε αὐτούς τούς διαλόγους καί, γινόμεθα φονεῖς ὅταν, ἰσχυριζόμενοι ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὁριστικά νεκρός, τοῦ ξερριζώνουμε μέ βία τήν καρδιά του!
Τά λεκτικά κόλπα πού χρησιμοποιοῦν οἱ ὑπέρμαχοι τῶν μεταμοσχεύσεων γιά νά ἀρνηθοῦν ὅτι εἶναι φόνος τό νά θεωρήσουμε τόν ἐγκεφαλικό θάνατο ὡς ὁριστικό θάνατο τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι ἁπλᾶ κόλπα χωρίς ἀντίκρυσμα, τοὐλάχιστον γιά μᾶς τούς χριστιανούς πού γνωρίζουμε ὅτι ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου ἀλλά καί ὁ θάνατος εἶναι μυστήρια, τά ὁποῖα οὔτε ἐξιχνιάζονται οὔτε ἀνακαλύπτονται ἀπό τούς ἐπιστήμονες ἀλλά ἔχουν ἀποκαλυφθεῖ στήν Ἐκκλησία.

Εἴμαστε, ὅμως,  ὑποχρεωμένοι νά σᾶς ἐνημερώσουμε καί γιά ἕνα ἄλλον λόγο. Γιατί μέχρι σήμερα ἔχει γίνει παραπληροφόρηση τῶν χριστιανῶν ἀπό μερίδα ἐκκλησιαστικῶν ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἔχει ταχθεῖ ἐπίσημα ὑπέρ τῶν μεταμοσχεύσεων. Αὐτό εἶναι παντελῶς ἀναληθές. Ἤδη πολλοί ἱεράρχες τῆς Πατρίδος μας ἔχουν ἀρνηθεῖ τίς μεταμοσχεύσεις, καθ’ ὅτι τό θέμα τῶν μεταμοσχεύσεων δέν εἶναι μόνο ἰατρικό καί κοινωνικό ἀλλά καί βαθειά θεολογικό, ὅπως ἔχουμε διεξοδικά ἐκθέσει στό ἄρθρο μας «ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ» (Ἐνοριακή Εὐλογία, τ. 107, Μάϊος 2011).
Εἶναι ἀνάγκη νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἡ ὑπερτάτη Ἀλήθεια γιά τόν Θεό, τόν ἄνθρωπο καί τήν κτίση εὑρίσκεται ἐμφανῶς ἤ συσκιασμένη μόνο στήν ἀποκαλυφθεῖσα Θεολογία καί ὄχι στίς ἐπιστῆμες τοῦ κόσμου τούτου καί, ἰδίως τοῦ σημερινοῦ. Εἶναι τυχαῖο, ἄραγε, ὅτι ὅλοι οἱ μεγάλοι Φωστῆρες τῆς Ἐκκλησία μας ἦσαν κάτοχοι πολλῶν ἐπιστημῶν, μή ἐμπιστευόμενοι τήν μυωπική ὅραση τῶν χωρίς Θεό ἐπιστημόνων;

Θεωροῦμε ὡς εὐλογία τοῦ Θεοῦ τό ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἶναι οὐραγός σέ ἀριθμό δοτῶν, παρά τίς ἀλλεπάλληλες ἐκκλήσεις καί διαφημίσεις τῶν μεταμοσχεύσεων. Ἀποδεικνύεται ὅτι λαός τοῦ Θεοῦ ἀκούει τούς Ποιμένες πού εἶναι δίπλα του καί γι’ αὐτό, ἡ εὐθύνη ἡμῶν τῶν πρεσβυτέρων εἶναι τεράστια!


* * *


Σᾶς καλοῦμε ὅλους νά ἀναλογισθῆτε τήν σοβαρότητα τοῦ θέματος καί νά πράξετε κατά συνείδησιν.
Στήν περίπτωση πού θά ἀποφασίσετε νά ἀρνηθῆτε τήν ἰδιότητα τοῦ δότη ὀργάνων, μπορεῖτε νά συμπληρώσετε τήν Ὑπεύθυνη Δήλωση πού εὑρίσκεται στό παρόν ἔντυπο καί νά τήν καταθέσετε στόν ΕΘΝΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ (Ε.Ο.Μ.) , Ἀν. Τσόχα 5, Ἀθήνα. 


ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ἡ Δήλωση ἀρνήσεως δωρεᾶς ὀργάνων δέν ἔχει περιορισμό στήν ἡμερομηνία ὑποβολῆς.


Για να τυπώσετε την δήλωση πατήστε εδώ 

Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ Η ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟ Η ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ ( π. Βασίλειος Βολουδάκης)

 Αποσπάσματα από ομιλία του π. Βασιλείου Βολουδάκη με οδηγό το βιβλίο του Αγίου Αυγουστίνου " ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ", τόμος Α΄την  Κυριακή 20-1-2013.
Ο π.Βασίλειος αναλύει τις έννοιες της θλίψεως και της στενοχωρίας σύμφωνα με τις οδηγίες της Εκκλησίας μας.
Οι ομιλίες γίνονται κάθε Κυριακή από τις 12.00 - 13.30 μμ, στην αίθουσα της πνευματικής εστίας " ΥΠΑΚΟΗ" Μαυρομιχάλη 96, στην Αθήνα.

Πως θα παρηγορηθούμε στις θλίψεις του μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Κυριακή της Σαμαρείτιδος

«Διασπαρέντες οἱ ἀπόστολοι ἀπὸ τῆς θλίψε- ως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ ... » (Πράξ. 1 1,19)

Ὅλοι, ἀγαπητοί μου, σ᾽ αὐτὴ τὴ ζωὴ ζητοῦν ἕνα πρᾶγμα· τὴν εὐτυχία. Ἐν τούτοις ἡ εὐτυχία εἶνε πουλὶ ἄπιαστο. Τὸ κυνηγοῦν, μὰ δὲν πιάνεται.

Ἂς πᾶμε νὰ ρωτήσουμε κάθε ἄνθρωπο, εἶνε εὐτυχής; Μπαίνω σὲ μιὰ καλύβα κι ἀκούω·«Πεινῶ…». Μπαίνω στὰ μεγάλα σπίτια μὲ τὶς ἀνέσεις, κι ἀκούω ἕναν ἄρρωστο νὰ μοῦ λέῃ· «Πουλῶ τὸ παλάτι, δός μου τὴν ὑγειά μου. Προτιμῶ νὰ κατοικῶ σὲ τσαντίρι, παρὰ νὰ πάσχω ἀπ᾿ αὐτὴ τὴν ἀρρώστια…». Φεύγω ἀπὸ᾿κεῖ, συναντῶ στὸ δρόμο ἕναν καὶ μοῦ λέει· «Στενοχωριέμαι· σπίτι δὲν ἔφτειαξα, οἰκογένεια δὲν ἔχω, ὁλομόναχος εἶμαι, σύντροφο ζητάω, δυστυχισμένος εἶμαι…». Συναντῶ παρακάτω κάποιον ἄλλο ποὺ εἶνε παντρεμένος, καὶ τὸν ρωτῶ· Εἶσαι εὐτυχισμένος; Μοῦ λέει· «Καταραμένη ἡ μέρα ποὺ παντρεύτηκα. Κόλασι ἔχω μέσα στὸ σπίτι…». Συναντῶ κάποιο ἀντρόγυνο ποὺ δὲν ἔχει παιδιὰ κι ἀναστενάζει. Συναντῶ ἕναν ἄλλο ποὺ ἔχει παιδιά, ἀλλὰ κλαίει γιατὶ τὰ παιδιά του κάθε μέρα τὸν ποτίζουν φαρμάκι…
Ποῦ νὰ πάω; Στὰ ἐργοστάσια ἀναστενάζουν οἱ ἐργάτες, στὰ καράβια ὑποφέρουν οἱ ναυτικοί, στὰ νοσοκομεῖα βογγοῦν οἱ ἄρρωστοι… Ὅποιον ἄνθρωπο κι ἂν βρῶ, ὁποδήποτε κι ἂν πάω, συναντῶ μιὰ δυστυχία ἀπερίγραπτη, ἕνα πόνο καὶ μιὰ θλῖψι ἀφόρητη. Λένε γιὰ κάποιο βασιλιᾶ, ὅτι εἶπε στὸν ὑπασπιστή του· Ἐγὼ παρὰ τὰ πλούτη μου δὲν εἶμαι εὐτυχισμένος. Γύρισε τὸ βασίλειο, καὶἂν βρῇς κάποιον εὐτυχισμένο, πάρε τὸ πουκάμισό του νὰ μοῦ τὸ φέρῃς. Γυρίζει ὁ ὑπασπιστὴς παντοῦ, ἀλλὰ δὲ βρῆκε κανέναν ἀπόλυτα εὐτυχισμένο. Μόνο σὲ μιὰ καλύβα βρῆκε κάποιον ποὺ τοῦ εἶπε, πὼς εἶνε εὐτυχισμένος. Λέει ὁ ὑπασπιστής· –Δόξα τῷ Θεῷ!Δός μου τὸ πουκάμισό σου. –Μὰ δὲν ἔχω πουκάμισο, ἀπαντᾷ ὁ φτωχός.
Ἕνας βρέθηκε εὐτυχισμένος, κι αὐτὸς δὲν εἶχε οὔτε πουκάμισο …Ἡ εὐτυχία, λοιπόν, εἶνε πόθος πανανθρώπινος. Τὴν ἀναζητοῦν ὅλοι. Ἐν τούτοις δὲν τὴ βρίσκουν. Ἡ θλῖψι καὶ ἡ δυστυχία εἶνε ὁ καθημερινὸς σύντροφος. Γι᾿ αὐτὸ περὶ θλίψεων θὰ μιλήσουμε κ᾿ ἐμεῖς 

Να πως μιλούν άλλοι ηγέτες για τις μειονότητες!

Ομιλία Πούτιν στη Δούμα

Ο Vladimir Putin παρουσιάστηκε πριν από ενα μήνα στην Δούμα (το ρωσικό Κοινοβούλιο) και έκανε μια ομιλία για τις εντάσεις με τις μειονότητες στην Ρωσία.
Για να θυμηθούμε τι είπε, για να καταλάβουμε πως απαντούν άλλοι ηγέτες σε αυτά τα ζητήματα και ας σκεφτούμε τι γίνεται στην Ελλάδα με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο:
"Στην Ρωσία ζουν Ρώσοι. Οποιαδήποτε μειονότητα από οπουδήποτε, αν θέλει να ζει στην Ρωσία, να εργάζεται και να τρώει στην Ρωσία, θα πρέπει να μιλάει 
ρωσικά και θα πρέπει να σέβεται τους ρωσικούς νόμους. Αν επιθυμούν το νόμο της Σαρίας, τους συμβουλεύουμε να πάνε σε εκείνα τα μέρη που είναι νόμος του κράτους τους (εννοεί τη Σαρία).
Η Ρωσία δεν χρειάζεται μειονότητες. Oι μειονότητες χρειάζονται την Ρωσία και
 δεν θα τους χορηγήσουμε ειδικά προνόμια ή να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τους νόμους μας έτσι ώστε να ταιριάζουν στις επιθυμίες τους ανεξάρτητα πόσο δυνατά θα φωνάζουν περί διακρίσεων. Εμείς μαθαίνουμε καλύτερα από τις
 αυτοκτονίες στην Αμερική, την Αγγλία, την Ολλανδία και την Γαλλία, αν
 πρόκειται να επιζήσουμε ως ένα έθνος.
Τα Ρωσικά έθιμα και παραδόσεις δεν είναι συμβατά με την έλλειψη της
 κουλτούρας ή του πρωτόγονου τρόπου ζωής των περισσοτέρων μειονοτήτων.
Όταν αυτό το αξιότιμο Νομοθετικό Σώμα σκεφτεί να δημιουργήσει νέους νόμους (να νομοθετήσει), θα πρέπει να έχει υπόψη του το εθνικό συμφέρον πρώτα παρατηρώντας ότι οι μειονότητες δεν είναι Ρώσοι."

Οι πολιτικοί στη Δούμα επευφήμησαν όρθιοι τον Πούτιν για πέντε λεπτά.

Κυριακή 2 Ιουνίου 2013

Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΚΛΕΙΔΙ» ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ ( π. Βασίλειος Βολουδάκης)

Ἡ λογική μας, ἀρνεῖται νά τεθῆ ἐκτός λειτουργίας καί νά δεχθῆ ὡς τἄχα ἐπιστημονική ἀλήθεια τήν ἐπιστημονική φαντασία!
 Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΚΛΕΙΔΙ»
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ

Ἀκοῦμε πολύ συχνά ὅτι ἡ ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ δέν ἀποδεικνύεται μέ τήν λογική, οὔτε κατανοεῖται, ἀλλά γίνεται ἀποδεκτή μέ τήν Πίστη καί τήν καρδιά καί ὅτι ἐκεῖνο πού ἀπόλυτα κατανοεῖται καί ἀποδεικνύεται λέγεται ἐπιστήμη. Αὐτό τό ἰσχυρίζονται, δυστυχῶς, καί πιστοί ἀλλά πρόκειται γιά πολύ μεγάλο ψέμα, δεδομένου ὅτι ὁ Ἴδιος ὁ Θεός τό ἀρνεῖται, ἀφοῦ μᾶς ἔχει προτρέψει γιά τό ἐντελῶς ἀντίθετο. Μᾶς παραγ­γέλει νά τόν ἀγαποῦμε ὄχι μόνο μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς μας ἀλλά καί μέ ὅλη τήν διάνοιά μας! Nά Τόν ἀγαποῦμε βαθειά, μέ ἐπίγνωση. Αὐτό σημαίνει νά Τόν ἀγαποῦμε μέ τήν καρδιά μας ἀλλά μέ καρδιά πού εἶναι ἕδρα τοῦ νοός μας καί ὄχι τοῦ ἀνυπόστατου συναισθήματος.
Ὁ Θεός μας εἶναι ὁ Μόνος πού ἀναπαύει καί χορταίνει τήν λογική καί τήν διάνοιά μας στόν ὑπέρτατο βαθμό καί μᾶς καλεῖ νά Τόν γνω­ρί­σου­με καί νά Τόν πιστέψουμε, ἀφοῦ μᾶς ἔχει ἤδη ἀποκα­λύψει καί ἀπο­δεί­ξει τά πάντα «πολυμερῶς καί πολυτρόπως», ἰδιαι­τέ­ρως δέ ὅσα ἀφοροῦν ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους, δηλαδή, τά ὅσα ἔχει πράξει ἀλλά καί ὅλα ἐκεῖνα πού πρόκειται νά πράξη γιά μᾶς.
Οἱ Πράξεις τοῦ Θεοῦ, οἱ Ἐνέργειές Του στόν κόσμο μας δέν εἶναι μόνο κατανοητά ἀλλά εἶναι καί ἱστορικά γεγονότα, ἀναντίρ­ρητα καί ἀναμφισβήτητα. Ὁ Χριστός καί Θεός μας δέν δίδαξε οὔτε ὑποσχέθηκε τίποτα χωρίς προηγουμένως νά μᾶς τό ἀποδείξη καί νά μᾶς τό ἐπιβε­βαι­ώση στήν πράξη.
Ὅσοι, συνεπῶς, ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ Πίστη στόν Θεό δέν στηρί­ζεται στήν λογική πρέπει νά γνωρίζουν ὅτι μιλοῦν γιά τόν Θεό τῆς φαντασίας τους καί ὄχι γιά τόν Ἀληθινό Θεό μας. Ἔτσι, πιστεύοντες σέ ἕνα Θεό μόνο τοῦ καρδιακοῦ συναισθήματος καί ὄχι τῆς καρδιακῆς λογικῆς, ἔχουν τήν εὐχέρεια νά Τόν τροποποιοῦν καί νά Τόν προσαρμόζουν στίς ἀντιλήψεις καί στίς διαστροφές κάθε ἐποχῆς, χωρίς νά δεσμεύονται καί νά ὑπο­χρε­ώ­νον­ται νά ὑπακούουν στίς ὁδηγίες Του.
Γιά τούς ἀνθρώπους πού δέν νοιώθουν τήν καρδιά τους ὡς ἕδρα τοῦ νοός τους ἀλλά λειτουργοῦν τό συναίσθημά τους ξε­χω­ριστά ἀπό τήν ὑπόλοιπη ὕπαρξή τους σάν τό μοναδικό γι’ αὐτούς γνωστικό ὄργανο, Θεός καί θεϊκές Του ὁδηγίες εἶναι μόνο ἐκεῖνα πού ταιριάζουν, συμβι­βά­ζον­ται, ἐγκρίνονται καί γίνονται ἀποδεκτά ἀπό τό ἀνερμάτιστο καί ἄστατο συναίσθημά τους.

«Πῶς δικαιολογοῦνται οἱ πέντε ἄνδρες τῆς Σαμαρείτιδας καί ὁ ἕκτος πού δέν ἦταν ἄνδρας της;» (Ἁγίου Μαξίμου Ὁμολογητοῦ)

                                                                    Ἐρώτηση:
«Πῶς δικαιολογοῦνται οἱ πέντε ἄνδρες τῆς Σαμαρείτιδας καί ὁ ἕκτος πού δέν ἦταν ἄνδρας της;» (Ἰω. δ’, 16-18)
                                                                       Ἀπάντηση:
eikona_1b
«Καί ἡ γυναίκα ἡ Σαμαρείτιδα καί ἐκείνη πού πῆρε τούς ἑφτά ἀδελφούς ὡς ἄνδρες της, σύμφωνα μέ τούς Σαδδουκαίους (Ματθ. κβ’, 25-28), καί ἡ αἱμορροούσα (Ματθ. θ’, 20), καί ἐκείνη πού ἔσκυβε στή γῆ, καί ἡ κόρη τοῦ Ἰαείρου (Μάρκ. ε’, 22), καί ἡ Συροφοινίκισσα (Μάρκ. ζ’, 25) δηλώνουν καί τήν ἀνθρώπινη φύση στό σύνολό της καί τήν ψυχή τοῦ κάθε ἐπί μέρους ἀνθρώπου καί κάθε μιά σημαίνει, σύμφωνα μέ τή διάθεση πού ὑπόκειται στό πάθος, τόσο τή φύση ὅσο καί τήν ψυχή.

Γιά παράδειγμα· ἡ γυναίκα τῶν Σαδδουκαίων εἶναι ἡ φύση ἤ ἡ ψυχή, πού συνοίκησε βέβαια ἄγονα μέ ὅλους τούς θείους νόμους πού δόθηκαν ἀπό τούς αἰῶνες, δέν ἀποδέχεται ὅμως τήν προσδοκία τῶν μελλοντικῶν.
Ἡ αἱμορροούσα ἐπίσης εἶναι ἡ φύση καί ἡ ψυχή, πού μέ τά πάθη ἀφήνει νά τῆς γλιστρήσει πρός τήν ὕλη ἡ δύναμη πού τῆς δόθηκε γιά τή δημιουργία ἔργων καί λόγων διακοσύνης.
Ἡ Συροφοινίκισσα εἶναι ἡ ἴδια φύση καί ψυχή τοῦ κάθε ἀνθρώπου, πού ἔχει κόρη της τή διάνοια πού ἀπό ἀδυναμία αἱμμοραγεῖ ἀσταμάτητα ἐξαιτίας τῆς ἀγάπης της πρός τήν ὕλη.
Ἡ κόρη τοῦ Ἰαείρου εἶναι ἐπίσης ἡ σύμφωνα μέ τό νόμο φύση καί ἡ ψυχή, πού ἔχει τέλεια νεκρωθεῖ ἀπό τό νά μήν πράττει τίς νομικές ἐντολές καί νά μήν ἐκτελεῖ τά θεῖα προστάγματα.
Ἡ συγκύπτουσα γυναίκα εἶναι ἡ φύση καί ἡ ψυχή πού μέ τήν ἀπάτη τοῦ διαβόλου ἔστρεψε πρός τήν ὕλη ὅλη τή σχετική μέ τήνπράξη νοερή δύναμη.
Ἡ Σαμαρείτιδα, ὅμοια μέ τίς προηγούμενες γυναῖκες, σημαίνει τή φύση ἤ τήν ψυχή τοῦ καθενός, πού χωρίς τό προφητικό χάρισμα συμβίωσε, σάν μέ ἄνδρες, μέ ὅλους τούς νόμους πού δόθηκαν στή φύση μας, ἀπό τούς ὁποίους οἱ πέντε εἶχαν προηγηθεῖ, ἐνῶ ὁ ἕκτος, ἄν καί ἦταν παρών, ἀλλ’ ὅμως αὐτός δέν ἦταν ἄνδρας τῆς φύσης ἤ τῆς ψυχῆς, μέ τό νά μή γεννᾶ ἀπό αὐτήν τή δικαιοσύνη πού σώζει στόν αἰώνα.

Ἔλαβε λοιπόν ἡ φύση ὡς ἄνδρα:
τόν πρῶτο νόμο, τό νόμο στόν παράδεισο·
δεύτερο νόμο τόν νόμο μετά τόν παράδεισο·
τρίτο νόμο κατά τόν κατακλυσμό τοῦ Νῶε·
τέταρτο τό νόμο τῆς περιτομῆς ἐπί τοῦ Ἀβραάμ·
πέμπτο τό νόμο τῆς προσφορᾶς τοῦ Ἰσαάκ.

Αὐτούς ὅλους τούς ἔλαβε ἡ φύση καί τούς ἀπέρριψε ἐξαιτίας τῆς ἀκαρπίας της στά ἔργα τῆς ἀρετῆς.
Ἕκτο εἶχε τό νόμο μέσῳ τοῦ Μωϋσῆ πού ἦταν σά νά μήν τόν εἶχε ἤ ἐπειδή δέν ἐκτελοῦσε τίς πράξεις διακαιοσύνης πού ἐκεῖνος ὅριζε ἤ ἐπειδή ἐπρόκειτο αὐτή νά μεταβεῖ σέ ἄλλο νόμο ὡς ἄνδρα, δηλαδή τό Εὐαγγέλιο, γιατί ὁ νόμος δέν εἶχε δοθεῖ στούς ἀνθρώπους αἰώνια, ἀλλά κατά οἰκονομία πού παιδαγωγοῦσε πρός τό μεγαλύτερο κάι μυστικότερο.
Μ’ αὐτή τήν ἔννοια νομίζω εἶπε ὁ Κύριος στή Σαμαρείτιδα «κι αὐτός πού τώρα ἔχεις δέν εἶναι δικός σου». Γιατί γνώριζε ὅτι ὁ ἄνθρωπος θά μεταφερόταν στό Εὐαγγέλιο. Γι’ αὐτό καί γύρω στήν ἕκτη ὥρα, ὅταν κατ’ ἐξοχή περιλάμπεται ἡ ψυχή ἀπό παντοῦ ἀπό τίς ἀκτίνες τῆς γνώσης ἐξαιτίας τῆς παρουσίας σ’ αὐτήν τοῦ Λόγου, κι ἐνῶ εἶχε φύγει ἡ σκιά τοῦ νόμου, συνομιλοῦσε τήν ὥρα αὐτή μαζί της, καί κοντά στό πηγάδι τοῦ Ἰακώβ, στέκοντας δηλαδή κοντά στήν πηγή μαζί μέ τό Λόγο τῶν θεωρημάτων τῆς Γραφῆς.
Αὐτά ἄς λεχθοῦν πρός τό παρόν καί γιά τό θέμα αὐτό.
ΣΧΟΛΙΟ
Τό πηγάδι τοῦ Ἰακώβ εἶναι ἡ Γραφή, τό νερό εἶναι ἡ γνώση πού περιέχει ἡ Γραφή, τό βάθος εἶναι ἡ δυσκολοπλησίαστη θέση τῶν γραφικῶν αἰνιγμάτων, τό ἄντλημα εἶναι ἡ μάθηση μέ τό γράμμα τοῦ θείου λόγου, πού δέν τήν εἶχε ὁ Κύριος, ἐπειδή ἦταν αὐτο-Λόγος καί δέν ἔδινε σ’ ὅσους πίστευαν τή γνώση ἀπό μάθηση καί μελέτη, ἀλλά δωρίζει στούς ἄξιους τήν ἐκ μέρους τῆς πνευματικῆς χάριτος ἀέναη σοφία πού ποτέ δέν τελειώνει. Γιατί τό ἄντλημα, δηλαδή ἡ μάθηση, παίρνοντας ἐλάχιστο ποσό γνώσης, ἀφήνει τό σύνολο, ἀφοῦ κανένας λόγος δέν μπορεῖ νά τό κρατήσει. Ἐνῶ ἡ κατά χάρη γνώση ἔχει χωρίς μελέτη ὅλη τήν ἐφικτή στούς ἀνθρώπους σοφία πού ἀναβλύζει ποικιλότροπα ἀνάλογα μέ τίς ἀνάγκες».
(Ἁγίου Μαξίμου Ὁμολογητοῦ
ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ Τόμος 14β, σελ. 263)

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΓΛΥΚΟΦΙΛΟΥΣΑ, Ι.Μ.ΦΙΛΟΘΕΟΥ

alt


Όπως η Πορταΐτισσα έτσι και η Γλυκοφιλούσα είναι από τις εικόνες εκείνες που διασώθηκαν από την εικονομαχία και μεταφέρθηκαν θαυματουργικά στον Αθω.

Ήταν κτήμα της Βικτωρίας, ευσεβούς συζύγου του εικονομάχου συγκλητικού Συμεών, η οποία, για να μην την παραδώση, την έριξε στη θάλασσα. Η εικόνα πλέοντας όρθια στα κύματα έφθασε στον αρσανά της Μονής Φιλόθεου, όπου παρελήφθη με πολλή τιμή και χαρά από τον ηγούμενο και τους πατέρες της Μονής, που είχαν ειδοποιηθή με αποκάλυψη της Θεοτόκου.

Στο σημείο της ακτής, όπου απέθεσαν την εικόνα ανέβλυσε άγιασμα. Εκεί κάθε χρόνο την Δευτέρα της Διακαινησίμου γίνεται λιτανεία και αγιασμός.

Πολλά είναι τα θαύματα της Γλυκοφιλούσης. Το 1713 απάντησε στις προσευχές του ευλαβούς εκκλησιάρχη Ιωαννικίου, που παρεπονείτο για την ένδεια του μοναστηρίου, διαβεβαιώνοντας τον ότι αυτή έχει την πρόνοια για τις υλικές ανάγκες της Μονής. Το 1800 έσωσε έναν προσκυνητή που έπεσε κάτω από τον ξενώνα, που βρισκόταν στον τρίτο όροφο.

Η εικόνα είναι αμφιπρόσωπη με την Σταύρωση στο πίσω μέρος και βρίσκεται στον κίονα του αριστερού χορού του καθολικού.