 |
| Χριστός Μέγας Αρχιερεύς Μιχαήλ Δαμασκηνός 16 ος αι. |
Κάθε μας μέρα πρέπει να είναι αναβαθμός, ένα πιο ψηλό σκαλοπάτι, που θα μας πλησιάση ακόμη περισσότερο στην Αλήθεια του Θεού. Στην Αλήθεια που ελευθερώνει και δεν αγχώνει. Που φωτίζει και δεν φοβίζει, μάλλον δε, «έξω βάλλει τον φόβον».
Η Αλήθεια του Θεού είναι ο Ίδιος ο Θεός. Ο Φιλάνθρωπος. Γι’ αυτό δεν έχει κανείς να φοβηθή μαζί Του, αφού ο «φόβος του Θεού» είναι ασφάλεια, είναι σιγουριά, είναι σχέση αδιατάρακτη, που ενώνει τον άνθρωπο με τον Θεό Πατέρα μας αχώριστα αλλά και ασύγχυτα.
Αυτή η σχέση μεταγγίζει στον άνθρωπο τον χαρακτήρα του Χριστού, τη Σοφία του Θεού, που δεν έχει τίποτε κοινό με τη στείρα και ατομιστική εγκεφαλικότητα, αλλά μέσα στους θησαυρούς της οποίας συγκαταλέγονται όλα τα θεία αισθήματα, με κορυφαία την αγάπη, αυτόν τον κατ’ εξοχήν καρπό της αληθινής Γνώσεως, που ταυτίζεται με την αιώνια Ζωή: «Αύτη εστιν η αιώνιος ζωή, ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν».
Οι άνθρωποι του κόσμου δεν ζουν αυτή τη σχέση και γι’ αυτό στερούνται αισθημάτων, γνώσεως και αληθείας. Ωστόσο, τη στέρησή τους αυτή προσπαθούν να την παρουσιάσουν σαν πολιτισμό, σαν απελευθέρωση και χειραφέτηση του ανθρώπου.
Αφού δεν ζουν, επινοούν. Αφού δεν γνωρίζουν, στοχάζονται. Και, αφού δεν αληθεύουν, καλλωπίζουν με ξέφρενους καλλωπισμούς το ψέμα. Και όλα αυτά με πάθος. Ένα πάθος ανεξήγητο γι’ αυτούς που δεν γνωρίζουν τους πνευματικούς νόμους. Πάθος εναντίον του Χριστού και της Εκκλησίας Του. Πάθος εναντίον της Σαρκωμένης Αλήθειας. Πάθος εναντίον Αυτού που διακηρύσσουν πως δεν υπάρχει! Και το πάθος τους αυτό το ονομάζουν Πολιτισμό, Προστασία των ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το ονομάζουν Παιδεία!
Με αυτό το πάθος “τρέφονται” και “τρέφουν”. Με αυτό το πάθος “εξαγριώνονται” και “εξαγριώνουν”. Με αυτό το πάθος “εκπαιδεύονται” και “εκπαιδεύουν”. Με αυτό το πάθος προσπαθούν να εκτονωθούν και δεν εκτονώνονται...
***
Αν ήθελε κανείς να εντοπίση το εργαστήριο παραγωγής αυτού του πάθους, πρέπει να εστιάση την προσοχή του στο είδος της “παιδείας” που μεθοδικά καλλιεργείται σήμερα σέ ολόκληρη την Ελλάδα, όχι μόνο με τα Σχολεία και τα Πανεπιστήμια, αλλά με κάθε τρόπο και κυρίως με την δημοσιογραφία και τα Μέσα Ενημερώσεως.
Κυρίαρχο στοιχείο της “παιδείας” αυτής είναι το ασίγαστο μίσος κατά του Χριστού και της Εκκλησίας Του, αδιαφορώντας για το ότι τα μόνα παράγωγα του μίσους αυτού είναι η δυστυχία και οι δυστυχισμένοι, η αναρχία και οι αναρχούμενοι, τα ναυάγια και οι ναυαγισμένοι. Ένα λυσσαλέο μίσος που, προκειμένου να φουντώση, θυσιάζονται τα πάντα, ακόμα και η στοιχειωδώς πειθαρχημένη εκπαίδευση, με αποτέλεσμα η ολοένα και περισσότερο κλιμακούμενη αγραμματοσύνη να έχη προσλάβει πανελλήνιες διαστάσεις!
Ακόμα και το πολυθρύλητο πρόβλημα της εθνικής οικονομίας μας, είναι συντονισμένο να υπηρετήση αυτό το μίσος κατά του Θεού, χωρίς κανείς να “το παίρνη είδηση”.
Γίνεται λόγος για την καταβαράθρωση της οικονομίας ενώ άλλος είναι ο στοχος, όπως αλλού στόχευε και ο πανικός για την υποτιθέμενη πανδημία της γρίπης, ενώ στην πραγματικότητα το μόνο υποκρυπτόμενο είναι η πανδημία συμφερόντων!
Το οικονομικό πρόβλημα είναι απάτη! Δεν υπάρχει οικονομικό πρόβλημα! Μόνο δόλιες σκοπιμότητες. Αν υπήρχε πρόβλημα, δεν θα εξανεμίζαμε τα λιγοστά χρήματα –που υποτίθεται πως έχουμε– σπαταλώντας εκατομμύρια ευρώ σε βεγγαλικά και πρωτοχρονιάτικες φιέστες, ούτε θα χρηματοδοτούσαμε μέσα στην καρδιά της πιο βαρειάς λιτότητος την προετοιμασία του καρνάβαλλου του επομένου χρόνου!
Αν υπήρχε πραγματικό οικονομικό πρόβλημα δεν θα συνεχίζαμε να σκορπίζουμε εκατομμύρια ευρώ για να χρυσοπληρώνουμε την τηλεοπτική αλητεία, που ντύνεται από πάνω ως κάτω στο χρυσάφι για να λέη επί ώρες αισχρές ιστορίες και σόκιν ανέκδοτα, διαφθείροντας το ήθος του λαού μας και ιδίως των νέων μας, ενώ υπάρχει πλήθος πνευματικών ανθρώπων που προτίθενται να προσφέρουν αμισθί τον πνευματικό τους πλούτο, αναλαμβάνοντας εκπομπές αντάξιες των Παραδόσεων του Γένους μας και των απαιτήσεων των καιρών μας.
Αν είχε οικονομικό πρόβλημα η Ελλάδα, δεν θα σπαταλούσαμε δισεκατομμύρια ευρώ για να επιχορηγούμε αναρίθμητα αθλητικά και τάχα πολιτιστικά σωματεία, ούτε θα “νοικιάζαμε” την πιο πλουτοπαραγωγό οικονομική πηγή του αθλητισμού σε επιχειρηματίες για να διοχετεύονται, κάτω από το τραπέζι, υπέρογκα ποσά σε πολιτικά πρόσωπα, των οποίων, μάλιστα, τα Κόμματα έχουν χρεωκοπήσει, παρά τα δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν εισπράξει, μόνο κατά την τελευταία εξαετία! Αλήθεια, περιμένουμε από αυτούς που έχουν καταχρεώσει τα Κόμματά τους να ξεχρεώσουν την Πατρίδα μας ή έχουμε πάρει οριστικό διαζύγιο με την λειτουργία της σκέψεως;
Όχι! Δεν έχει οικονομικό πρόβλημα η Ελλάδα! Πνευματικό είναι το πρόβλημά της και γι’ αυτό δεν μπορεί να καταλάβη ποιός την κοροϊδεύει και ποιός ενδιαφέρεται γι’ αυτήν!
Τα οικονομικά είναι πρόσχημα, για να βρουν αφορμή οι ξένοι να διαφεντέψουν την πατρίδα μας, κάτι σαν δεύτερος γύρος της βαυαροκρατίας, πιο θανατηφόρος, αφού ο πρώτος γύρος δεν έφερε στους εχθρούς του Χριστού τα ποθούμενα αποτελέσματα. Αν ενδιέφεραν τους ξένους πράγματι τα χρήματα, δεν θα μας άφηναν να τα κλέψουμε!
Το πρόσχημα της οικονομικής κρίσεως ταιριάζει “γάντι” σε όλους εκείνους τους «προσκυνημένους», που ζητάνε πάντα την επέμβαση των οποιωνδήποτε ξένων Δυνάμεων με μοναδικό αντάλλαγμα να ξεχασθή στις συνειδήσεις των Ελλήνων ο «Κύριος των Δυνάμεων»!
Φαίνεται πια καθαρά πως η εργολαβία καθαιρέσεως του Χριστού δεν μπορεί να γίνη με “Ελληνικά χέρια” στους χρόνους και στους ρυθμούς που επιθυμούν οι σταυρωταί Του. Γι’ αυτό πρέπει να στείλουν στην πατρίδα μας δικούς τους ανθρώπους, που ξέρουν να κάνουν την “δουλειά” και καλά, και γρήγορα! Αλλά δεν θα προλάβουν!
Ο Κύριος της Δόξης είναι Παρών, όπως Παρών ήταν σε κάθε εποχή που οι σταυρωταί Του «εμελέτησαν κενά». Πάντοτε τον εύρισκαν μπροστά τους γιατί διαβάζει τις σκέψεις τους και εξιχνιάζει τις καρδιές τους.
Είναι, λοιπόν, και τώρα Παρών και μπροστά τους. Αυτοί δεν τον βλέπουν. Αυτός τους παρακολουθεί «μετ’ οργής, συλλυπούμενος επί τη πορώσει αυτών της καρδίας» και θα ενεργήση με τρόπο που αυτοί ούτε διανοούνται να προβλέψουν, απορροφημένοι με το χορό της Σαλώμης!
Το Μυστήριο της σωτηρίας του ανθρώπου δεν το ματαίωσε ούτε ο διάβολος, μάταια, λοιπόν, προσπαθούν τα διαβολόπουλα...
Από το περιοδικό «Ενοριακή Ευλογία», Ιούνιος-Αύγουστος 2010 - Τεύχος 96-98
Υποσημείωση:
Το άρθρο αυτό είχε συγγραφεί τον Ιανουάριο αλλά δημοσιεύθηκε τότε μόνο η εισαγωγή του γιατί κρίθηκε ότι θα φάνταζε στους πολλούς σαν σενάριο “επιστημονικής” φαντασίας. Δημοσιεύεται τώρα ολόκληρο γιατί είναι ώρα εμείς, οι λεγόμενοι χριστιανοί, να αφυπνισθούμε.
Πηγή:http://www.kapodistrias.info/vv-theologia/181-oikonomiko-provlima-to-prosopeio-tou-misous-gia-ton-xristo
από : Ζωηφόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου