Μέ τόν Ἀντιρατσιστικό Νόμο το σώμα των πιστών έγινε σώμα διωκομένων!

Ψηφίστηκε, λοιπόν, τό λεγόμενο ἀντιρατσιστικό νομοσχέδιο και ἀποτελεῖ νόμο τοῦ κράτους. Στό ἑξῆς ὅποιος ἐκφράσει τήν γνώμη του καί εἶναι .προσβλητική. ἤ παρωθεῖ σέ βίαιες πράξεις κατά μειονοτήτων πάσης φύσεως ἤ προτρέπει σέ διακρίσεις καί βιαιότητες κατά προσώπων ἤ ὁμάδων πού προστατεύονται ἀπό τίς διατάξεις τοῦ ψηφισθέντος νόμου, θά τιμωρεῖται μέ βαρύ χρηματικό πρόστιμο καί θα ἀντιμετωπίζει ἀκόμη καί τό ἐνδεχόμενο ποινῆς φυλάκισης.

Βεβαίως ἐκ τῶν ὑστέρων πολλά ἀκούσθηκαν, περισσότερα ἀκούονται καί πλεῖστα ὅσα πρόκειται νά διατυμπανιστοῦν περί τοῦ νέου ἀντιρατσιστικοῦ νόμου. Ὅλα αὐτά προέρχονται ἀπό τίς κατεστημένες φωνές τοῦ κυριάρχου πολιτικοῦ συστήματος πού ταλαιπωρεῖ τον τόπο καί τήν πατρίδα μας.

Εἶναι ἀπαραίτητο νά τονιστεῖ ὅτι ἡ μεγαλύτερη σπουδαιότητα πού ὑπέχει το ἀντιρατσιστικό νομοσχέδιο, εἶναι ἕνα σύνολο νομοτεχνικῶν λεπτομερειῶν πού διαφεύγουν ἀπό τήν προσοχή μας. Εἶναι λοιπόν κάτι πού ἔχει νά κάνει μέ τήν εἰσάγουσα πρόταση πού ἀποτελεῖ καί τον τίτλο τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ νομοσχεδίου (.α./ν στό ἑξῆς). Ὁ τίτλος τοῦ α./ν ἔχει ὡς ἀκολούθως:

“Τροποποίηση τοῦ ν. 927/1979 (Α’ 139) καί προσαρμογή στην ἀπόφαση πλαίσιο 2008/913/ΔΕ τῆς 28ης Νοεμβρίου 2008, γιά την καταπολέμηση ὁρισμένων μορφῶν καί ἐκδηλώσεων ρατσισμοῦ και ξενοφοβίας μέσω τοῦ ποινικοῦ δικαίου (L 328).

Πιό κάτω στήν περιληπτική ἀναφορά πληροφορούμαστε ὅτι το προτεινόμενο νομοσχέδιο, ἀποτελεῖ τροποποίηση τοῦ ὑπάρχοντος ἀντιρατσιστικοῦ νόμου 927/1979 ἀλλά καί ταὐτοχρόνως προσαρμογή του στήν ἀπόφαση πλαίσιο 2008/913/ΔΕ (28-11-2008), πού δέν εἶναι παρά ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης. Δηλαδή ὁ Ἕλληνας νομοθέτης ἐπιθυμεῖ νά καταστήσει νόμο τοῦ κράτους και μάλιστα μέ ἐνίσχυση εἰδικῶν ποινικῶν διατάξεων, μιά ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου τῆς Ε.Ε. ποΎ ἀποτελεῖ πλαίσιο ἀλλά καί πεδίο ἀναφορᾶς (σχεδόν ἀποκλειστικῆς). Αὐτό πουθενά δέν ἀκούστηκε. Οὔτε ἀπό τά ἠλεκτρονικά Μ.Μ.Ε. ἀλλά καί σχεδόν πουθενά δέν ἀναφέρθηκε στο διαδίκτυο. Ἔπρεπε πάσῃ θυσίᾳ λοιπόν νά προσαρμοσθεῖ ἀλλά καί να προσομοιωθεῖ ἡ νομοθετική ἐργασία τῆς Βουλῆς στίς ἐπιταγές καί στις ντιρεκτίβες τοῦ Συμβουλίου τῆς Ε.Ε.

 Πρωταρχικός στόχος τοῦ ὅλου ἐγχειρήματος δέν ἦταν ἄλλος ἀπό τήν προσαρμογή καί προσομοίωση τοῦ νομικοῦ συστήματος τῆς χώρας μας στίς νέες .πραγματικότητες. πού κατασκευάζουν οἱ ἰθύνοντες τῆς Ε.Ε. Καί ἰδού ἡ ἀπόδειξη: (ἀπό τήν Αἰτιολογική Ἔκθεση πού ἐξέδωσε γιά τό .α./ν τό Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης Διαφάνειας καί Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων)

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ (π. Βασίλειος Βολουδάκης)

Μία ἄγνωστη Ἐπιστολή τοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

Συχνά μέ ἐρωτοῦν ἄνθρωποι πού μέ ἐμπιστεύονται γιά νά πληροφορηθοῦν περί τῶν Διαλόγων μεταξύ Ὀρθοδόξων καί Παπικῶν, καθ’ ὅτι ἔχουν κυριολεκτικά «ζαλισθεῖ» μέ τόν ὠκεανό κειμένων πού ἔχουν δημοσιευθεῖ γιά τό θέμα αὐτό μεταξύ Ὀρθοδόξων διαφορετικῶν τάσεων καί ἀποροῦν, πῶς, ἐνῶ εἶναι σχεδόν ἀδύνατη καί ἡ ἁπλή συνεννόηση μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων γιά τήν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρετικῶν Παπικῶν, προσδοκοῦν κάποιοι θετικά ἀποτελέσματα ἀπό τούς Διαλόγους Ὀρθοδόξων μέ Παπικούς;

Τό ἐρώτημα αὐτό ἀλλά καί ἡ εὔλογη ἀπορία τους μέ ὁδήγησε νά ἀναπτύξω ἐκτενῶς τό θέμα στό πλαίσιο ἑβδομαδιαίων Διαλογικῶν Ὁμιλιῶν μου στήν Πνευματική Ἑστία «ΥΠΑΚΟΗ», σέ ἐντελῶς, ὅμως, διαφορετική διάσταση ἀπό τή συνηθισμένη.

Ὡστόσο, μέ παρεκίνησαν ἀρκετοί νά δημοσιοποιήσω τό σκεπτικό μου, σάν μιά σημερινή γραπτή μαρτυρία μου, δεδομένου ὅτι –παρά τίς μικρές μου δυνάμεις– ὑπῆρξα ἕνας ἐκ τῶν παλαιοτέρων ἐπιζώντων, πού ἀρθρογράφησαν στήν Ἐκκλησιαστική Ἐφημερίδα «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» γιά τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί ἐπί μακρόν ἔχω σιωπήσει.