Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

O ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821 (του κ.Βασίλη Μακρη)




Kατά τίς τελευταῖες δεκαετίες ἐπιχειρεῖται ἕνας συστηµατικός, ἀδίστακτος καί ἀνενδοίαστος ἱστορικός ἀναθεωρητισµός, πού ἐπικεντρώνει τόν κύριο στόχο του στήν ὑποβάθµιση (ἕως βαθµοῦ ἐκµηδένισης) τοῦ πνευµατικοῦ καί ἡγετικοῦ ρόλου πού διεδραµάτισε ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία µας στήν προετοιµασία τοῦ Γένους γιά τόν ξεσηκωµό τοῦ 1821. Αὐτό τό “ἔργο” τό ἀναλαµβάνουν δῆθεν ἱστορικοί ἐπιστήµονες, πάντοτε στό ὄνοµα τοῦ ἰδεολογικοῦ ρεύµατος τοῦ διαφωτισµοῦ καί τοῦ “προοδευτισµοῦ”. Ἐπειδή ἀδυνατοῦν ἐκ τῆς ἰδιοτελοῦς στράτευσής τους νά κατανοήσουν τόν καίριο πνευµατικό χαρακτῆρα τῆς ἐπανάστασης τῆς 25ης Μαρτίου τοῦ 1821, προβαίνουν σέ ἀνερµάτιστες µεθερµηνεῖες καί σέ στρεβλωτικές ἀναγνώσεις τῆς Ἱστορίας. Τό µόνο στό ὁποῖο ἐπικεντρώνονται εἶναι νά πλήξουν τήν Ἐκκλησία. Γιά νά πραγµατωθεῖ, ὅµως, αὐτός ὁ στόχος τους, ἑστιάζουν τίς προσπάθειές τους στήν ἀποσαθρωτική ἐξαθλίωση τῆς δηµόσιας θέσης πού κατεῖχε ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στήν πρό τοῦ 1821 περίοδο. Ἔτσι, κατασκευάζοντας τό παρελθόν κατά τά µέτρα  τῶν ἐπιδιώξεών τους, µποροῦν εὐχερέστερα νά θεµελιώσουν τό ἴδιο “ἔργο” τους καί σήµερα. Ἡ µέθοδός τους συνίσταται στήν προκρούστειο ἀφαίρεση τοῦ πνευµατικοῦ χαρακτῆρα τῆς ἐπανάστασης τοῦ 1821. Μέ αὐτόν τόν τρόπο ἀποδίδουν σέ αὐτήν κυρίως ταξικά καί ἐθνικά κίνητρα καί µόνον. Σέ αὐτήν τήν διαδικασία προβαίνουν προκειµένου νά δικαιωθεῖ ἡ θέση τους ὅτι ὁ Ἑλληνικός ξεσηκωµός τοῦ ’21 ἐπηρεάστηκε σέ ἀποφασιστικό καί καθοριστικό βαθµό ἀπό τήν Γαλλική ἐπανάσταση τοῦ 1789. 

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ «ΚΡΑΤΑΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ» “ΓΛΙΣΤΡΑΕΙ” ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!(Nινέττα Βολουδάκη)


Κάποτε, ὁ ἄνθρωπος κοίταζε τόν κόσµο γύρω του κι ἔβλεπε παντοῦ µυστήρια. Τό ταξίδι τοῦ ἥλιου στόν οὐρανό ἦταν ἕνα µυστήριο. Τό “κρυφτό” πού παίζει ἡ σελήνη µέ τή γῆ ἦταν µυστήριο. Ἡ τροµαχτική δύναµη τῆς καταιγίδας κι ἡ ἀναπάντεχη φωτιά τοῦ κεραυνοῦ ἦταν ἕνα µυστήριο. Τό ἄπειρο τοῦ νυχτερινοῦ οὐρανοῦ µέ τά ἀµέτρητα ἀστέρια ἦταν ἕνα µυστήριο. Ἡ ἄβυσσος τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου ἦταν ἕνα µυστήριο.
Ὅµως, ἐπειδή τό ἀνθρώπινο εἶδος «φύσει τοῦ εἰδέναι ὀρέγεται», βάλθηκε νά ψάξει καί νά ἀποµυθοποιήσει ὅλα τά µυστήρια τοῦ κόσµου του. Ἔτσι, ὁ ἥλιος ἔπαψε νά εἶναι ὁ ἁρµατηλάτης πού ὁδηγεῖ τά φλόγινα ἄλογά του στόν οὐρανό καί ἔγινε µία µπάλλα φωτιᾶς στό κέντρο τοῦ ἡλιακοῦ µας συστήµατος. Ἡ σελήνη ἔχασε τή µαγεία της, πατήθηκε, κατακτήθηκε κι ἀποδείχτηκε ἕνας ἄχαρος βράχος πού γυρίζει γύρω ἀπ’ τή γῆ. Ἡ καταιγίδα κι ὁ κεραυνός προβλέπονται καί ἐλέγχονται καί ἔπαψαν νά τροµάζουν πιά τόν ἄνθρωπο, ὁ δέ νυχτερινός οὐρανός –παρ’ ὅλο πού ἐξακολουθεῖ νά εἶναι ἄπειρος– παρακολουθεῖται ἀπό τεράστια τηλεσκόπια πού ψάχνουν τά βάθη του καί δορυφόρους πού στέλνουν φωτογραφίες στή γῆ καί «µιλοῦν» γιά γαλαξίες, νεφελώµατα, ἡλιακά συστήµατα, µαῦρες τρύπες καί πάει λέγοντας... Ὁ ἄνθρωπος τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνα δέν ἔχει χῶρο γιά µυστήρια στή ζωή του. Ὅλα τά θεωρεῖ ἐξηγηµένα –κι ὅσα δέν εἶναι θά ἐξηγηθοῦν στό ἄµεσο µέλλον– κι ὅλα θεωρεῖ ὅτι τά ἐλέγχει.

«Νὰ εἶναι πιὸ ἁπλὰ τὰ φαγητά μας. Νὰ μὴν ἀσχολούμαστε τόσο πολὺ μ’ αὐτά» (Γέρων Πορφύριος)



  «Παχεία γαστὴρ λεπτὸν οὐ τίκτει νόον»
(Γέρντας Πορφύριος) 
Δέν γίνεστε γιοι κυνηγώντας τὸ κακό. στε τὸ κακό. Νὰ κοιτάζετε πρὸς τὸν Χριστὸ κι αὐτὸ θὰ σᾶς σώσει. κενο ποὺ κάνει γιο τὸν νθρωπο εἶναι γάπη, λατρεία πρὸς τὸν Χριστό, ποία δὲν μπορεῖ νὰ κφραστε, δὲν μπορεῖ, δὲν μπορεῖ… Καὶ προσπαθεῖ νθρωπος νὰ κάνει σκήσεις,ν κάνει τέτοια πράγματα καὶ νὰ καταπονεῖ τὸν αυτό του γιὰ τὴν γάπη τοῦ Θεοῦ.
 Κανες σκητς δὲν γιασε χωρὶς σκήσεις. Κανεὶς δὲν μπόρεσε ν’ νέλθει στὴν πνευματικότητα χωρὶς ν’ σκηθε. Πρέπει νὰ γίνονται σκήσεις. σκηση εἶναι οἱ μετάνοιες, οἱ γρυπνίες κ.λπ.,ἀλλὰ χι μὲ βία. λα νὰ γίνονται μὲ χαρά.
Δὲν εἶναι οἱ μετάνοιες ποὺ θὰ κάνουμε, δὲν εἶναι οἱ προσευχές, εἶναι τὸ δόσιμο, ὁ ρωτας γιὰ τὸν Χριστό, γιὰ τὰ πνευματικά.πάρχουν πολλοὶ ποὺ τὰ κάνουνε αὐτὰ χι γιὰ τὸν Θεὸ λλ γιὰ σκηση, γιὰ φέλεια σωματική.μως οἱ πνευματικοὶ νθρωποι τὸ κάνουνε γιὰ ψυχικὴ φέλεια, γιὰ τὸν Θεό. λλ καὶ τὸ σῶμα φελεται πολύ, δὲν ρρωσταίνει. Πολλὰ καλὰ ρχονται.

Μέσα στὴν σκηση, τὶς μετάνοιες, τὶς γρυπνίες καὶ τὶς λλες κακουχίες εἶναι καὶ νηστεία.«Παχεία γαστὴρ λεπτὸν οὐ τίκτει νόον». γ τὸ γνωρίζω αὐτὸ π’ τοὺς Πατέρες. λα τὰ πατερικὰ βιβλία μιλοῦν γιὰ τὴ νηστεία. Οἱ Πατέρες τονίζουν νὰ μὴν τρῶμε δυσκολοχώνευτα φαγητὰ λιπαρὰ καὶ παχιά, γιατὶ κάνουν κακὸ στὸ σῶμα λλ καὶ στὴν ψυχή. Λένε τι τὸ προβατάκι τρώει τὰ χορταράκια τῆς γῆς κι εἶναι τόσο συχο. Εἴδατε ποὺ λένε, «σὰν τὸ πρόβατο». νῷ  σκύλος ἢ  γάτα κι λ’ αὐτὰ τὰ σαρκοφάγα εἶναι λα τους γρια ζῶα. Τὸ κρέας κάνει κακὸ στὸν νθρωπο. Κάνουν καλὸ τὰ χόρτα, τὰ φροῦτα κ.λπ. Γι’ αὐτὸ οἱ Πατέρες μιλοῦν γιὰ νηστεία καὶ κατακρίνουν τὴν πολυφαγία καὶ τὴν δον ποὺ αἰσθάνεται κανεὶς μὲ τὰ φαγητὰ τὰ πλούσια. Ν εἶναι πιὸ πλ τὰ φαγητά μας. Νὰ μὴν σχολούμαστε τόσο πολὺ μ’ αὐτά
Δν εἶναι τὸ φαγητό, δὲν εἶναι οἱ καλὲς συνθῆκες διαβίωσης, ποὺ ξασφαλίζουν τὴν καλὴ γεία. Εἶναι ἡ γία ζωή, ζωὴ τοῦ Χριστοῦ. Ξέρω γιὰ σκητς ποὺ νηστεύανε πολὺ καὶ δὲν εἴχανε καμιὰ ρρώστια. Δὲν κινδυνεύει νὰ πάθει κανεὶς τίποτε π’ τὴ νηστεία. Κανεὶς δὲν χει ρρωστήσει π’ τὴ νηστεία. Πιὸ πολὺ ρρωσταίνουν κενοι ποὺ τρῶνε κρέατα κι αὐγὰ καὶ γάλατα, παρὰ κενοι ποὺ εἶναι λιτοδίαιτοι. Εἶναι παρατηρημένο αὐτό. Νὰ τὸ πάρουμε καὶ π τὴν ατρικὴ πιστήμη΄ τώρα τὸ συνιστᾶ αὐτὸ τὸ πράγμα. Οἱ νηστευτὲς νηστεύουν καὶ δὲν παθαίνουν τίποτε΄ χι πλς δὲν παθαίνουν, λλ θεραπεύονται πὸ ρρώστιες.

Γι νὰ τὰ κάνετε μως αὐτά, πρέπει νὰ χετε πίστη. λλις σᾶς πιάνει λιγούρα. νηστεία εἶναι καὶ ζήτημα πίστεως. ταν χετε τὸν ρωτα στὸ θεῖον, μπορεῖτε νὰ νηστεύετε μὲ εὐχαρίστηση κι λα εἶναι εὔκολα΄ λλις σᾶς φαίνονται λα βουνό. ποιοι δωσαν τὴν καρδιά τους στὸν Χριστὸ καὶ μὲ θερμὴ γάπη λεγαν τὴν εὐχὴ, κυριάρχησαν καὶ νίκησαν τὴ λαιμαργία καὶ τὴν λλειψη γκράτειας.

πάρχουν σήμερα πολλοὶ νθρωποι, ποὺ δὲν μποροῦσαν νὰ νηστέψουν μιὰ μέρα καὶ τώρα ζον μὲ χορτοφαγία, χι γιὰ λόγους θρησκευτικούς, πλς γιατὶ πίστεψαν τι αὐτὸ θὰ κάνει καλὸ στὴν γεία τους. λλ πρέπει νὰ τὸ πιστέψεις, τι δὲν πρόκειται νὰ πάθεις τίποτε, ποὺ δὲν τρώεις κρέας. ταν ὁ νθρωπος βέβαια εἶναι σθενής, δὲν εἶναι μαρτία νὰ φάει πρὸς στήριξιν τοῦ ργανισμο καὶ φαγητὰ μὴ νηστήσιμα.

Τὸ λάτι χρειάζεται στὸν ργανισμ τοῦ νθρώπου. πάρχει μιὰ φήμη τι τὸ λάτι κάνει κακό. Δὲν εἶναι σωστὸ αὐτό. Εἶναι στοιχεῖο ποὺ χρειάζεται. Καὶ εἶναι ρισμένοι μάλιστα ποὺ τὸ χουν πολὺ νάγκη.



(π τὸ βιβλίο «Βίος καὶ Λόγοι»,κδ. ερς Μόνης Χρυσοπηγῆς, Χανιὰ 2003.)
πηγή

Σταν κόσμο μέσα θα δοκιμάσετε θλίψη, αλλά μην απελπίζεστε! (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)



Ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός ευεργέτησε την ανθρωπότητα, και ιδιαιτέρως τους συμπατριώτες του Ιουδάιους, με ποικίλες και πολύτροπες ευεργεσίες. Όμως έλαβε ως αμοιβή από τους ευεργετηθέντες ονειδισμούς, εμπτυσμούς, κολαφισμούς, μαστιγώσεις, καταφρονήσεις΄ δέχτηκε στο κεφάλι του ένα  στεφάνι πλεγμένο με αγκάθια, ποτίστηκε ξίδι και χολή και στο τέλος καταδικάστηκε με το σταυρικό θάνατο, το θάνατο της πιο μεγάλης ντροπής.
«Αλλά και στους Μαθητές του λίγο πρίν από το σταυρικό του θάνατο  είπε:  Άν καταδίωξαν εμένα, και σας θα κυνηγήσουν.  Άν ετήρησαν το λόγο μου, και το δικό σας λόγο θα σεβαστούν και θα τηρήσουν… Επειδή δεν είστε ένα  κομμάτι από τον αμαρτωλό κόσμο,  θα σας μισήσει ο κόσμος ο  αμαρτωλός.Στον κόσμο μέσα θα δοκιμάσετε θλίψη, αλλά μην απελπίζεστε η θλίψη θα μεταβληθεί σε χαρά και αυτή τη χαρά κανείς δεν θα μπορεί να σας την αφαιρέσει, γιατί θα είναι διαρκής, παντοτινή.

 Λοιπόν μη λυπηθείτε. Μάλλον να χαρείτε, διότι με το που σας καταφρόνησαν οι άνθρωποι που ευεργετήσατε, περισσότερο σας τίμησαν. Σας ανέδειξαν συναθλητή και συναγωνιστή όλων εκείνων των μεγάλων και επιφανών ανδρών, που έπαθαν για την αγάπη, την αλήθεια, τη δικαιοσύνη, την καλοκαγαθία και που  ο Κύριος τους εμακάρισε λέγοντας:  Μακάριοι θα είστε, όταν σας μισήσουν οι άνθρωποι και σας ονειδίσουν και σας καταδιώξουν. Να χαίρεστε τότε, γιατί  ο μισθός που θα πάρετε στους ουρανούς θα είναι μεγάλος.
Ο Κύριος,  σαν ήταν κρεμασμένος επάνω στο Σταυρό, προσευχόταν για τους σταυρωτές του κι έλεγε : «Πάτερ, άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσοι», που θα πει «Πατέρα, συγχώρεσε τους, γιατί δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν». Όπως ο Κύριος, έτσι και οι περισσότεροι Άγιοι και μεγάλοι σοφοί και σπουδαίοι άνθρωποι, προσεύχονταν για τους εχθρούς, για κείνους που τους μισήσαν και τους αδικούσαν. Αυτούς να μιμηθούμε κι εμείς, για να έχουμε μεγάλο μισθό στους ουρανούς.
Διδαχές πατρικές και Θαυμαστά γεγονότα 
του Γέροντος ΦΙΛΟΘΕΟΥ Ζερβάκου (1884-1980)

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

"Πως ἐφθασε η Πατρίδα μας στο σημερινό κατάντημα" (π. Βασίλειος Βολουδάκης )

Ομιλία του π. Βασιλείου Βολουδάκη στις 10/02/2013 στο πνευματικό κέντρο του Ι.Ν. Αγ.Θωμά Αμπελοκήπων με θέμα "Πως ἐφθασε η Πατρίδα μας στο σημερινό κατάντημα"




    http://www.agnikolaos.gr/videos/264-2013-02-15-15-37-56

    Η δύναμη της Ελληνικής γλώσσας


    Η Ελληνική Γλώσσα είναι η Αρχαιότερη στον Κόσμο!
    Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις είναι από την Ελληνική γλώσσα... βιβλίο Γκίνες).
    Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σε αυτήν δεν υπάρχουν όρια. (Μπιλ Γκέιτς).
    Η Ελληνική και η Κινέζικη είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από την μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική. (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).
    Tο πρώτο μεγάλο πλήγμα που δέχθηκε η Ελληνική γλώσσα ήταν η μεταρρύθμιση του 1976 με την κατάργηση των αρχαίων Ελληνικών και η δια νόμου καθιέρωση της Δημοτικής και του μονοτονικού, που σήμερα κατάντησε ατονικό.
    Έτερο μεγάλο πλήγμα είναι ότι η οικογένεια, ο δάσκαλος και ο ιερέας αντικαταστάθηκαν από την τηλεόραση, που ασκεί ολέθρια επίδραση όχι μόνο στην γλώσσα, αλλά και στον χαρακτήρα και στο ήθος. (Αντώνης Κουνάδης, ακαδημαϊκός)

    Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

    ΤΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΛΛΑ Η ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ( Μιχάλης Ηλιάδης)


    Εκφράζουμε θερμές ευχαριστίες στο ιστολόγιο "Αγιορείτικο Βήμα" και ιδιαιτέρως στον δημοσιογράφο Γιώργο Θεοχάρη, για το συνοπτικό αλλά πολύ περιεκτικό ρεπορταζ που δημοσίευσε, από την εκδήλωση της κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίττας της Παρατάξεώς μας, την Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013.
    DSC 0536
    Μ.ΗΛΙΑΔΗΣ: «ΤΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΛΛΑ Η ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ»
    Του Γιώργου Θεοχάρη
    Μ.Ηλιάδης: Συνεχίζουμε τον αγώνα μας, μέχρι να πάρουμε την πατρίδα μας πίσω...
    «Η  κακοδαιμονία της Πατρίδας μας οφείλεται στο ότι το πολιτικό σύστημα υπακούει σε λέσχες και στοές.
    Συγκεκριμένα κέντρα εξουσία κατευθύνουν αυτό το σύστημα, εξήγησε στην ομιλία του ο Πρόεδρος της πολιτικής Παράταξης "ΚΟΙΝΩΝΙΑ", κ. Μιχάλης Ηλιάδης, στη κατάμεστη αίθουσα ''Όλύμπια'' στο ξενοδοχείο «Στράτος Βασιλικός» στο πλαίσιο της κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίττας, χθες το βράδυ.
    Αναφερόμενος στην οικονομική πολιτική που ακολουθήθηκε τα τελευταία χρόνια ο κ. Ηλιάδης έκανε λόγο για εξαπάτηση του Ελληνικού λαού λέγοντας: «Το PSI ήταν ένα μύθος, μία απάτη. Χρόνο με χρόνο αυξάνει το δημόσιο χρέος το οποίο έχει ορίζοντα αποπληρωμής το 2054».
    Στη συνέχεια, σχολιάζοντας τις σχέσεις Εκκλησίας-Κράτους είπε: «Από την αρχαιότητα η θρησκευτικότητα ήταν το χαρακτηριστικό του λαού. Το περίφημο συνέδριο περί Εκκλησίας και Αριστεράς έγινε για να αποδαιμονοποιηθεί η Aριστερά στα μάτια του λαού.
    Η Ιεροσύνη και η Βασιλεία είναι δύο εξουσίες δοσμένες από τον Θεό και στην περίοδο της Ρωμηοσύνης αυτές οι δύο εξουσίες ήταν μέσα στην Εκκλησία.
    Όσοι μιλούν για διαχωρισμό Κράτους –Εκκλησίας προφανώς θα έχουν στο μυαλό τους τον πάπα. Η δική μας παράδοση δεν έχει σχέση με αυτά.
    Κάποιοι μιλούν για την αμύθητη  περιούσια της Εκκλησίας. Το 96% της περιουσίας της Εκκλησίας είχε παραχωρηθεί στο Κράτος για να μοιραστεί σε ακτήμονες με αντάλλαγμα τη μισθοδοσία του κλήρου.
    Η Πατρίδα μας κινδυνεύει να γίνει ένα πτώμα.
    Πάντοτε η Εκκλησία μας ήταν Εθναρχούσα. Τι νόημα έχει η απουσία της Εκκλησίας από τις Εθνικές Επετείους; Σε όσους δεν αρέσει η χώρα που ζουν, μπορούν να αλλάξουν χώρα, όπως είχε πει κάποτε ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας. Εδώ βέβαια, δεν υπάρχουν πολιτικοί των μεγάλων κομμάτων να πει κάτι τέτοιο.
    Αυτό που επιδιώκεται από το 1974 μέχρι σήμερα είναι η αποχριστιανοποίηση της Πατρίδας μας, αλλά γίνεται σταδιακά για να μη δημιουργήσει αντιδράσεις», είπε ο κ.Ηλιάδης.
    Και κατέληξε, «Η Ρωμηοσύνη μας είναι ο μίτος που θα μας βγάλει από το λαβύρινθο της νέας εποχής και τη παγκοσμιοποίησης.
    Το διακύβευμα δεν είναι οικονομικό αλλά η αλλοίωση της Ορθόδοξης φυσιογνωμίας της Πατρίδας μας..
    Συνεχίζουμε τον αγώνα μας, μέχρι να πάρουμε την πατρίδα μας πίσω...

    ΕΝΑΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ


    Διάλογος μεταξύ γιατροῦ καί ἀσθενῆ-ἐπισκέπτη περί μεταμοσχεύ­σεων, ἐκ τοῦ ὁποίου τό μικρό πρῶτο μέρος εἶναι ἀπό μία διαφήμιση πού προβαλλόταν ἕως πρότινος στήν τηλεόραση καί τό δεύτερο ἡ ὑποθετική συνέχειά του.

    Γιατρός: Τί γνώμη ἔχετε γιά τήν δωρεά ὀργάνων;
    Ἐπισκέπτης: Κοιτάξτε γιατρέ, δέν ἔχω τίποτε μέ τούς δωρητές ὀργά­νων, ὅτι θέλει ὁ καθένας μπορεῖ νά πράξει, ὅμως ἐγώ δέν θά ἤθελα νά γίνω δωρητής.
    Γιατρός: Ξέρετε… χρειάζεστε ἄμεσα μεταμόσχευση ἥπατος.
    Κι ἐκεῖ ὁ ἐπισκέπτης παγώνει καί ὅλοι καταλαβαίνουμε πώς ἔχει ἀμέσως ἀναθεωρήσει αὐτά πού εἶπε κι ὅτι ἤδη βρίσκεται σέ πανικό γιά τό ποῦ καί ποιός θά βρεθεῖ νά τοῦ δώσει τό ὄργανο πού τοῦ χρειάζεται.
    Αὐτή εἶναι ἡ μία ἐκδοχή, ἡ ὁποία μᾶς δίνει νά καταλάβουμε πόσο ἀναγκαῖο εἶναι νά γίνουμε ὅλοι δωρητές ὀργάνων καί πόσο μεγάλη ἀπόδειξη ἀγάπης πρός τόν συνάνθρωπό μας εἶναι αὐτή ἡ πράξη.
    Ὑπάρχει, ὅμως καί μία ἐκδοχή συνεχείας τοῦ διαλόγου πού εἶναι ἡ ἑξῆς:
    Ἐπισκέπτης: Γιατρέ, δέν θέλω ὄργανο ἀπό ἄλλον ἄνθρωπο.
    Γιατρός: Δέν σᾶς τό ἐπιτρέπει ἡ θρησκεία σας;
    Ἐπισκέπτης: Ὄχι, δέν εἶμαι Ἰεχωβίτης, εἶμαι χριστιανός Ὀρθόδοξος.
    Γιατρός: Τότε γιατί;
    Ἐπισκέπτης: Διότι ἀγαπάω τόν συνάνθρωπό μου καί δέν μπορῶ νά δεχτῶ ἀπό αὐτόν κάτι τό ὁποῖο χωρίς αὐτό δέν μπορεῖ νά ζήσει ἐκεῖνος.
    Γιατρός: Μά ἦταν νεκρός.
    Ἐπισκέπτης: Ὄχι γιατρέ, δέν ἦταν νεκρός. Ἡ καρδούλα του χτυποῦσε, ἁπλᾶ, δέν εἶχε ἐπαφή μέ τόν κόσμο. Καί, βεβαίως, ὅπως κι ἐσεῖς γνωρίζετε, καί μάλιστα καλύτερα ἀπό ἐμένα, κανείς δέν μπορεῖ νά πεῖ μέ ἀπόλυτη σιγουριά ὅτι δέν καταλάβαινε, ὅτι δέν αἰσθανόταν κι ὅτι δέν φώναζε ἀπό μέσα του ἀλλά δέν τόν ἄκουγε κανείς! Γιά βάλτε τόν ἑαυτό σας στήν θέση του. Ὑπάρχει χειρότερο βασανιστήριο; Ἐάν στή θέση αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου βρισκόταν τό παιδί σας, θά βάζατε τήν ὑπογραφή σας ὅτι εἶναι ἐντελῶς καί σίγουρα νεκρό τήν στιγμή πού χτυπᾶ ἡ καρδιά του;
    Γιατρός: ………..
    Ἐπισκέπτης: Ὅπως καταλαβαίνετε, δέν μπορῶ νά δεχτῶ νά σκοτώ­σουν κάποιον γιά νά ζήσω ἐγώ.
    Γιατρός: Μά ὁ ἀσθενής κρατοῦνταν στήν ζωή ἀπό μηχανήματα.
    Ἐπισκέπτης: Ναί, πολύ σωστά. Μόνο πού τά μηχανήματα δέν τά ἔφτιαξα ἐγώ, τά ἔφτιαξε ἡ ἐπιστήμη, πού ἐσεῖς ὑπηρετεῖτε, ἀπό ἀγάπη γιά τόν ἀσθενῆ, ὥστε νά παραμένει στήν ἐντατική μέχρι νά γίνει καλά. Τό νά τόν ἀποσυνδέσετε, λοιπόν, σημαίνει ὅτι δέν τηρεῖτε αὐτά πού ὑπηρετεῖτε. Ἄλλωστε γι’ αὐτόν τόν σκοπό δέν φτιάχτηκαν καί δαπανήθηκαν τόσα χρήματα; Γιά νά κρατοῦν ἕως τό τέλος, εἴτε αὐτό εἶναι καλό, εἴτε εἶναι κακό, τόν ἀσθενῆ;
    Γιατρός: Ἀκοῦστε, ὅλα γίνονται βάσει τοῦ νόμου. Δέν γίνεται τίποτε παράνομο. Ποιός θέλει νά σκοτώσει ἕναν ἄνθρωπο; Μέ αὐτά πού λέτε προσβάλετε ὅλο τόν ἰατρικό κόσμο, πού εἶναι ταγμένος νά ὑπηρετεῖ τόν ἄνθρωπο. Ἄλλωστε ὁ δότης ἔχει κάνει δήλωση ὅτι θέλει νά εἶναι δωρητής ὀργάνων, ἀπό ἀγάπη γιά τόν συνάνθρωπό του. Ἀπό ἀγάπη τό κάνει. Ποιό εἶναι τό κακό;
    Ἐπισκέπτης: Τό κακό, γιατρέ, εἶναι ὅτι δέν ξέρουμε ἐάν ὁ ἄνθρω­πος, ἀπ’ τόν ὁποῖο πάρθηκαν τά ὄργανα, ἦταν νεκρός. Μπορεῖ ἀπό μέσα του νά οὔρλιαζε καί νά παρακαλοῦσε νά μήν τοῦ ἀφαιρέσουν τή ζωή ἤ ἀκόμη καί νά πονοῦσε, ἀφοῦ ἀπ’ ὅτι ξέρω (μπορεῖ νά κάνω καί λάθος) ἀφαιροῦν τά ὄργανα χωρίς νάρκωση! Αὐτό λοιπόν δέν εἶναι ἀγάπη. Ἁπλᾶ ὑπογράφω καί δίνω κάτι πού θά μοῦ εἶναι ἄχρηστο (ἀφοῦ θά εἶμαι νεκρός) ἀλλά τήν ὥρα πού εἶναι νά γίνει πράξη αὐτό πού ἀπό «ἀγάπη» ὑπέγραψα, μετανοιώνω καί χάνω καί τόν μισθό μου ἀπό τόν Θεό. Ἄλλο νά πάω ὄντας ὑγιής καί νά πῶ πάρτε μου τό νεφρό ἤ τό μάτι καί βάλτε το στό παιδί μου ἤ στή γυναίκα μου ἤ στόν φίλο μου ἀπό ἀγάπη γι’ αὐτόν, καί ἄλλο ὅλο αὐτό πού σᾶς εἶπα. Καί ἕνα τελευταῖο γιατρέ. Ὅπως ξέρετε, πολλά ὄργανα ἔχουν παρθεῖ ἀπό παιδιά, νέους καί ἡλικιωμένους ἀπό φτωχές χῶρες πού εἴτε ἀπό τήν πείνα τά πουλοῦν, εἴτε ἐξαφανίζονται ὁλόκληροι καί δέν τούς ἀναζητᾶ κανείς. Εἶναι δυνατόν, λοιπόν, νά δεχτῶ νά κυκλοφορῶ ἐγώ καλά, γνωρίζοντας ὅτι αὐτό πού μοῦ ἔβαλαν μπορεῖ νά εἶναι ἀπό κάποιον πού τό ἔδωσε γιά ἕνα κομμάτι ψωμί ἤ ἀπό κάποιον πού τόν σκότωσαν γιά νά ἐμπορευθοῦν τά ὄργανά του; Ἄλλωστε, σάν χριστιανός, γνωρίζω πολύ καλά ὅτι τό πᾶν εἶναι στά χέρια τοῦ Θεοῦ. Πόσοι ἄνθρωποι δέν συνῆλθαν ἀπό τό κῶμα μετά ἀπό χρόνια; Ὄχι μέρες ἤ μῆνες, χρόνια! Ἑπομένως, ἐάν κρίνει Ἐκεῖνος ὅτι πρέπει νά ζήσω, θά ζήσω. Ἐάν πάλι κρίνει πώς ἦρθε ἡ ὥρα νά πάω κοντά Του, θά πάω. Λοιπόν, καλή σας ἡμέρα γιατρέ καί ἐάν θελήσει ὁ Θεός, θά τά ξανα­ποῦμε.
    Πρέπει ὅλοι νά γνωρίζουμε ὅτι μέ Νόμο πού ψηφίστηκε τό 2011, ἀπό τήν 1 Ἰουλίου τοῦ ἔτους 2013, εἴμαστε αὐτόματα καί ὑποχρεωτικά ΟΛΟΙ δωρητές ὀργάνων καί ἀνά πάσα στιγμή, ἐάν –ὅ μή γένοιτο– βρεθοῦμε σέ ἄσχημη θέση, θά μᾶς ἀφαιρέσουν τά ὄργανά μας χωρίς νά ρωτήσουν κανέναν! Ἐάν κάποιος δέν τό θέλει αὐτό, πρέπει νά κάνει ὑπεύθυνη δήλωση σέ κάποιο ΚΕΠ ὅτι δέν ἐπιθυμεῖ νά εἶναι δωρητής καί νά τήν καταθέσει στόν Ἐθνικό Ὀργανισμό Μεταμοσχεύσεων, στήν ὁδό Τσόχα 5 στούς Ἀμπελόκηπους.
    Ὁ Θεός νά μᾶς φωτίζει καί νά μᾶς προστατεύει στά ἀλλοπρόσαλλα καί μισάνθρωπα χρόνια πού ἦρθαν!
                                                                                                                                       Ἀναστάσιος Μυρίλλας
                                                   «ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Φεβρουάριος 2013
                       Ἀρ. Τεύχους 126

    Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΕΧΘΕΙ ΤΙΣ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ (π. Βασίλειος Βολουδάκης)


    Οἱ ὑπέρμαχοι τῶν μεταμοσχεύσεων, κληρικοί καί λαϊκοί, προκειμένου νά ὑποχρεώσουν τούς ἀνθρώπους νά δεχθοῦν τήν ἠθική καί τήν πρακτική τῶν μεταμοσχεύσεων διακηρύσσουν ψευδῶς ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἀποδέχεται τίς μεταμοσχεύσεις ἐπικαλούμενοι δηλώσεις Ἀρχιεπισκόπων, Ἱεραρχῶν καί Συνοδικῶν Ἐπιτροπῶν Βιοηθικῆς.
    Ὅμως, Ἐκκλησία δέν εἶναι μόνο οἱ προαναφερθέντες, οὔτε οἱ Διαρκεῖς Ἱερές Σύνοδοι, ἀλλά ὁλό­κληρο τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, δηλαδή ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ὅπου γῆς, κλῆρος καί πιστός λαός, μέ ὁμόφωνες ἀποφάσεις τῶν Ἱεραρχιῶν τους.

    metamosxeuseis

    Ἤδη πολλοί Ἱεράρχες τῆς Πατρίδος μας ἔχουν ἀρνηθεῖ τίς με­τα­μοσχεύσεις, καθ’ ὅτι τό θέμα τῶν μεταμοσχεύσεων δέν εἶναι μόνο ἰατρικό ἤ κοινωνικό ἀλλά καί βαθειά θεολογικό, ὅπως ἔχουμε διεξοδικά ἐκθέσει στό ἄρθρο μας «ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ» (Ἐνοριακή Εὐλογία, τ. 107, Μάϊος 2011).
    Στή φωτογραφία πού συγκλόνισε τήν παγκόσμια κοινή γνώ­μη καί ὁδήγησε τόν φωτογράφο της στήν αὐτοκτονία, βλέπουμε ἕνα παιδάκι τῆς Ἀφρικῆς στίς τελευταῖες του στιγμές, ἕτοιμο νά ξεψυ­χήσει ἐξαντλημένο ἀπό τήν ἀσιτεία. Πίσω του ἕνας γύπας, ἁρπακτικό καί σαρκοβόρο πτηνό, μέ ἄγρια ἔνστικτα, δείχνει σεβα­σμό στό μελλοθάνατο παιδί καί ἀναστέλλει τίς ἁρπακτικές του διαθέσεις, περιμένοντας πρῶτα νά βγῆ ἡ ψυχή τοῦ παιδιοῦ καί ὕστερα νά πλη­σιάση καί νά φάγη τό ἄψυχο σῶμα!
    Ὁ γύπας δέν πρόσθεσε τίποτε δικό του σ’ αὐτά πού ὁ Θεός τοῦ εἶχε ὁρίσει καί, ἐν προκειμένω, τό νά μήν ἔχη ἐξουσία στά σώματα τῶν ἀνθρώπων πρίν νά χωρισθῆ ἀπό αὐτά ἡ ψυχή τους. Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι προσθέτουμε στό θέλημα τοῦ Θεοῦ δικές μας ἐπίνοιες, τἄχα ἐπιστημονικές, ἀλλοιώνοντας τίς Ὁδηγίες Του καί, μάλιστα, παρουσιαζόμενοι ὡς ἐκφρασταί Του.
    Ἡ φωτογραφία αὐτή πρέπει νά φρονιματίση τούς γιατρούς–γῦπες μεταμοσχευτές καί νά τούς ἐμπνεύση σεβασμό πρός τά ἔμψυχα ἀνθρώπινα σώματα. Εἶναι ἀπαράδεκτο, ἕνας γύπας νά γνωρίζη πότε χωρίζεται ἡ ψυχή ἀπό τό σῶμα τῶν ἀνθρώπων καί αὐτό νά τό ἀγνοοῦν γιατροί, Ἱεράρχες καί Ἀρχιεπίσκοποι καί συνάμα νά ἔχουν τό “κουράγιο” νά ἰσχυρίζονται ὅτι ἐκφράζουν τήν Ἐκκλησία!
                                                                   Πρωτ. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης
                                                   «ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Φεβρουάριος 2013
                   Ἀρ. Τεύχους 126