Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Όσοι λένε ψέματα στις επαγγελματικές τους συναλλαγές, φέρνουν το διάβολο μέσα στην εργασία τους (Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου)


Αδελφοί μου, εσείς, από το ένα μέρος παρακαλείτε τον Θεό να είναι παρών και με τη Χάρη Του να ευοδώνει τις εργασίες σας και να ευλογεί τους κόπους των χεριών σας και να αυξάνει τα υπάρχοντα σας και από το άλλο, φέρνετε το διάβολο με τις ψευδολογίες σας μέσα στις εργασίες σας και διώχνετε τον Θεό. Διότι, όπου το ψέμα επικρατεί και λέγεται ασύστολα, από εκεί φεύγει ο Θεός, ο Οποίος μισεί το ψεύδος και έρχεται ο διάβολος, ο πατέρας του ψεύδους. Στην εργασία όμως και στο επάγγελμα, από το όποιο αποδιώκεται ο Θεός και διαφεντεύει ο διάβολος, τι ευλογία ή τι καλό μπορεί να ακολουθήσει; Οπωσδήποτε κανένα. Καί όχι μόνο δεν μπορεί να επέλθει εκεί κανένα καλό, αλλά κατάρα και δυστυχία και κάθε μορφή κακού θα επικρατήσει.
Έπειτα συλλογισθείτε και τούτο: Αν μια φορά φανείτε ψεύτες στις συναλλαγές σας, μετά, και αλήθεια να λέτε, κανείς πια δεν θα σας πιστεύει, καθώς το λέει και ο ιερός Χρυσόστομος : «Μην αποδείξεις στο φίλο σου πως δεν είσαι άξιος της εμπιστοσύνης του, με το να του λες ψέματα, γιατί και όταν θα λες την αλήθεια δεν θα σε πιστεύει. Διότι αυτός που θα πιαστεί να λέει ψέματα σε μια υπόθεση, δεν θα τον πιστέψουν ποτέ, έστω κι αν χρησιμοποιεί κατά κόρον την αλήθεια».
Γι’ αυτό, αδελφοί μου, για να μη λέτε ψέματα, όταν λ.χ. έρχονται πολλοί ενδιαφερόμενοι και σας ζητούν να αναλάβετε να τους εξυπηρετήσετε, μη δίνετε σε όλους υποσχέσεις που θα αποδειχθούν σε λίγο ψεύτικες, αλλά φερθείτε με ειλικρίνεια και στείλτε όσους δεν προλαβαίνετε να τους εξυπηρετήσετε σε άλλους συντεχνίτες σας. Διότι, επειδή δεν έχετε τη δυνατότητα να φυλάξετε τις υποσχέσεις που δίνετε, αποδεικνύεσθε ψεύτες και σκανδαλίζετε τους ανθρώπους που σας εμπιστεύονται. Κι αν σας ενοχλεί ο λογισμός σας και σας λέει ότι έτσι χάνετε τον πελάτη σας, μην τον ακούτε αυτό το λογισμό, αλλά να επιρρίπτετε την ελπίδα σας στον Θεό και Εκείνος θα σας στείλει άλλους πελάτες, όταν θα τους έχετε ανάγκη.
πηγή: Το ψέμα και η δολιότητα, Εκδόσεις «ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ» , Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου, Καρέας 2007

Ο πιστός φίλος είναι έμψυχος θησαυρός (Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου)

«Μὲ τίποτε ἀπὸ ὅ,τι ὑπάρχει εἰς τὸν κόσμον δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ συγκρίνῃ ἕνα πιστὸν φίλον, καὶ τὸ κάλλος του δὲν ἔχει ὅρια». «Ὁ πιστὸς φίλος εἶναι ἰσχυρὰ προστασία» (Σοφ. Σολ. ς´ 14-15) καὶ βασίλειον ὀχυρωμένον. Ὁ πιστὸς φίλος εἶναι ἔμψυχος θησαυρός. Ὁ πιστὸς φίλος εἶναι πολυτιμότερος ἀπὸ χρυσάφι καὶ ἀπὸ πολλοὺς πολυτίμους λίθους. Ὁ πιστὸς φίλος εἶναι κῆπος περιφραγμένος καὶ πηγὴ σφραγισμένη, τὰ ὁποῖα ἀνοίγουν πότε-πότε διὰ νὰ τὰ ἐπισκεφθῇ καὶ νὰ τὰ ἀπολαύσῃ κανείς. Ὁ πιστὸς φίλος εἶναι λιμάνι ἀναψυχῆς. Ἂν δὲ εἶναι καὶ πιὸ συνετός, πόσον καλύτερον εἶναι τοῦτο; Ἐὰν δὲ εἶναι καὶ πολὺ μορφωμένος καὶ διαθέτη παντοειδῆ μόρφωσιν, τὴν ἰδικήν μας λέγω καὶ ἐκείνην ἡ ὁποία ἦτο κάποτε ἰδική μας, πόσον καλύτερον εἶναι αὐτό; Ἐὰν δὲ καὶ υἱὸς τοῦ φωτὸς (Ἰωάν. ιβ´ 36, Ἐφεσ. ε´ 8), ἢ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ (Δ´ Βασιλ. α´ 9), ἢ ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος προσεγγίζει τὸν Θεὸν (Ἰεζεκιὴλ μγ´ 19), ἢ ἔχει ἀνωτέρας, πνευματικὰς ἐπιθυμίας (Δαν. θ´ 23), ἢ εἶναι ἄξιος νὰ φέρη ἕνα χαρακτηρισμὸν ἀπὸ ἐκείνους μὲ τοὺς ὁποίους τιμᾶ ἡ Γραφὴ τοὺς ἐνθέους καὶ ὑψηλούς, οἱ ὁποῖοι ἀνήκουν εἰς ἀνωτέραν τάξιν, γεγονὸς τὸ ὁποῖον ἀποτελεῖ ἤδη δῶρον τοῦ Θεοῦ καὶ εἶναι σαφῶς ἀνώτερον ἀπὸ τὴν ἰδικήν μας ἀξίαν».

Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης χαιρετίζει την παρέλαση των ομοφυλοφίλων


Σχεδόν ένα μήνα μετά την προκλητική απαγόρευση του Δημάρχου Θεσσαλονίκης, κ. Γιάννη Μπουτάρη, να παραχωρήσει την πλατεία Αγ. Σοφίας για τις εκδηλώσεις μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων, απειλώντας μάλιστα με επιβολές προστίμων στην περίπτωση μη συμμόρφωσης με την απόφαση, ο «προοδευτικός» Δήμαρχος έδωσε την άδεια στους ομοφυλόφιλους να πραγματοποιήσουν την πρώτη τους επίσημη παρέλαση στην Θες/κη! Και δεν αρκέστηκε μόνο στην χορήγηση της αδείας αλλά περιηγήθηκε στα περίπτερα της έκθεσης και απηύθυνε χαιρετισμό  στην επίσημη παρέλαση!
Για άλλη μια φορά ο κ. Μπουτάρης έδωσε το στίγμα του ήθους και του πολιτισμού που επιθυμεί να διαμορφώσει στην Συμπρωτεύουσα , καλύπτοντας την ενέργειά του με την υποκριτική δήλωση: « Η Θεσσαλονίκη δεν ανέχεται απλώς αλλά υποδέχεται τη διαφορετικότητα»!
Ας προβάλουμε λοιπόν κάθε ανθρώπινη διαστροφή και αλλοίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ας ξεχάσουμε πια το ιστορικό μας παρελθόν διότι, κατά την άποψη των πολιτικών μας σήμερα, ο κόσμος πρέπει να κοιτάει μόνο μπροστά! Κατά τον κ. Μπουτάρη οι σεξουαλικές προτιμήσεις των ανθρώπων αποτελούν πολιτιστικό γεγονός και αξίζει να δίνεται η δέουσα δημοσιότητα,  ενώ οι εορτασμοί ιστορικής μνήμης είναι κάτι ξεπερασμένο που δεν ενδιαφέρει πια ούτε την πόλη της Θεσσαλονίκης ούτε ίσως την υπόλοιπη Ελλάδα.
Όλα αυτά γίνονται στην Πατρίδα μας, ενώ οι Τούρκοι δίνουν τεράστια έμφαση στις γιορτές των νικών τους εναντίον μας, και οργανώνουν αναπαραστάσεις των μαχών με ομάδες νεαρών παιδιών -όπως θα γιορτάσουν τον Αύγουστο τη μάχη του Μαντζικέρτ- ώστε να εμπνέουν στους νέους τους την περηφάνια για τις κατακτήσεις τους και να τους καλλιεργούν την περιφρόνηση και την έχθρα για το δικό μας λαό.

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

π. Μάρκος Μανώλης , ο Άγιος των ημερών μας !


Όταν μιλάμε για Αγίους δεν μιλάμε για εναρέτους ανθρώπους , μιλάμε για Θεωμένους ανθρώπους…ανθρώπους δηλαδή οι οποίοι μπόρεσαν αυτό (τη θέωση)  να το κάνουν πραγματικότητα στη ζωή τους … Η εκκλησία πάσχει όταν μιλάει για Αγίους άλλης εποχής και δεν έχει να δείξει Αγίους στην δικιά της εποχή ... Αυτό είναι το πρόβλημα μας … Όμως υπάρχουν και σήμερα οι Άγιοι … Πήγα προχθές και έκανα μια κηδεία, σε έναν παπά, ένα ανθρωπάκι στο Διόνυσο, οποίος πήγαινε στις φυλακές, είδα ένα πράγμα που πραγματικά δεν μπορούσα να το φανταστώ ... χιλιάδες κόσμος , η αστυνομία μου είπε τα αυτοκίνητα ήταν πάνω από χιλιαπεντακόσια,… Σε μια κηδεία ενός ανθρώπου που τον έβλεπες και.. και …δεν είχε εικόνα ... ένα ανθρωπάκι… Αυτός ο άνθρωπος άφησε ορφανές χιλιάδες ψυχές. Πήγαινε κάθε εβδομάδα στις φυλακές ανηλίκων στον Αυλώνα. Κλαίγαν ο κόσμος…Ποιος να ήταν; Δήμαρχος να ήταν; ….Αυτός δεν ήταν ενάρετος. Αυτός ήταν ΑΓΙΟΣ….Ότι και να ήταν δεν θα πήγαινε τόσος κόσμος…..Η παρουσία των ανθρώπων, η ΣΧΕΣΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ, έδειχνε ότι ήταν ΑΓΙΟΣ. Αυτός ΠΡΕΠΕΙ να βρει αντικαταστάτη. Εκκλησία που δεν μπορεί να βρει διάδοχο τέτοιων ανθρώπων πάσχει από ζωή….
(Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα από συνέντευξη του Μητροπολίτη  Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, π. Χατζηνικολάου)

Ορθόδοξο Βήμα 
Ο π. Μάρκος πέρασε στην αιωνιότητα στις 16-4-2010.
 Την ευχή του Αγίου γέροντα να έχουμε !

Σταυροπηγιακή Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Μαλεσίνας


ο παλαιός ναός της Παναγίας στην Ι.Μ Αγίου Γεωργίου Μαλεσίνας

Η Βυζαντινή Σταυροπηγιακή Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Μαλεσίνας βρίσκεται στα βορειανατολικά της Μαλεσίνας και  σ' απόσταση ενός χιλιομέτρου απ' το χωριό, σε πευκόφυτη τοποθεσία μέ υψόμετρο 200 μ., που παρέχει πλούσια και πανοραμική τη θέα της γύρω περιοχής, αλλά και του Βόρειου  Ευβοϊκού, της  Βόρειας  Εύβοιας και της Οπουντίας Λοκρίδας.

Σώζονται δύο πατριαρχικά σιγίλλια , ένα του Πατριάρχη Σαμουήλ (1768) και το άλλο του Πατριάρχη Θεοδοσίου Β΄ (1769) με τα οποία γίνεται κύρωση των σταυροπηγιακών δικαίων της Μονής και επιβεβαιώνεται η αρχαία σταυροπηγιακή αξία της και τα προνόμιά της.
Στη Μονή φυλάσσονται  μέσα σε λειψανοθήκες  λείψανα αγίων όπως :του Αγίου Γεωργίου, του Αγίου Νικηφόρου, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Αντωνίου, της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Παντελεήμονος, του Αγίου Μοδέστου και αρκετών  άλλων  Αγίων.
Η Ιερά Μονή είναι ένα από το λίγα μοναστήρια που διέθετε το λεγόμενο «Φωτάναμα», που χρησιμοποιείτο από τους παλαιούς Mοναχούς σαν τόπος θερμάνσεως και αναπαύσεως κατά την διάρκεια των μακρόωρων νυχτερινών Aκολουθιών, καθώς και σαν τόπος συζητήσεως των πνευματικών των ζητημάτων.
Το μοναστήρι ιδρύθηκε τον 11ο αιώνα μ.Χ., από δύο μονάχους του Αγίου Όρους  σύμφωνα με την παράδοση. Αρχικά ήταν αφιερωμένο στην Παναγία και μετά τον 17ο αιώνα στον Άγιο Γεώργιο. Κατά την τοπική παράδοση, δυο μοναχοί, που είχαν φτάσει στη Μαλεσίνα από το Άγιον Όρος για έρανο, πληροφορήθηκαν για τη συχνή εμφάνιση φωτεινού σημείου τις νύχτες σ' ένα βάτο της περιοχής. Επισκέφτηκαν τον τόπο, είδαν το σημείο και παράμειναν εκεί για πάντα, ιδρύοντας το Μοναστήρι της Παναγίας, Η αρχική αφιέρωση στην Παναγία επιβεβαιώνεται από τη διασωζόμενη επιγραφή πάνω από το παράθυρο του κυρίως ναού, αλλά και από τις επισημειώσεις, που υπάρχουν πάνω στα πανάρχαια χειρόγραφα βιβλία της Μονής, τα διασωζόμενα σήμερα στην Εθνική Βιβιοθήκη στο Τμήμα Χειρογράφων.
 Διέθετε πλούσια βιβλιοθήκη αποτελούμενη από 42 χειρόγραφα βιβλία τα οποία παραχωρήθηκαν στην Εθνική Βιβλιοθήκη . Από αυτά ένα είναι του 10ου αιώνα, τρία του 11ου, ένα του 12ου, δύο του 13ου, τέσσερα του 14ου , δώδεκα του 15ου, δεκάξι του 16ου και τρία του 17ου αιώνα. Περιέχουν ευαγγέλια, ψαλμούς, έργα του Ιωάννου του Χρυσοστόμου, του Ισαάκ του Σύρου, του Γρηγορίου του Θεολόγου, του Γρηγορίου του Νύσσης, του Ιππολύτου, του Θεοδώρου του Στουδίτου, του Συμεών του Μεταφραστού, του Αρσενίου, του Ιωάννου του Καρπαθίου, του Γερμανού Κωνσταντινουπόλεως, του Μαξίμου του Ομολογητού, του Μάρκου του μοναχού, του Διαδόχου, του Πρόκλου, του Κασσιανού του Ρωμαίου, του Αντιόχου του μιοναχού, άλλων μοναχών, ασκητών κλπ.
Από το παλαιό ναό της Παναγίας
 στην Ι.Μονή Αγίου Γεωργίου Μαλεσίνας
Ο ναός είναι από τα μεγαλύτερα σε μέγεθος μνημεία της μεσοβυζαντινής περιόδου. Αγιογράφος της Μονής είναι ο Δημητρίος Κακαβάς. Οι μορφές που εικονίζει είναι λιπόσαρκες, αυστηρές, ασκητικές. Οι αγιογραφίες ανήκουν σε τρεις περιόδους,: στην παλαιολόγεια εποχή, (έτη 1261-1453 μ.Χ), στα τέλη του 16ου και στις αρχές του 17ου αιώνα. Από τον σεισμό του 1894 καταστράφηκε το μεγαλύτερο μέρος του καθολικού, σώθηκε μόνο ένα τμήμα του με πλούσιες αγιογραφίες. Το παλιό Καθολικό του Μοναστηριού πριν από τους καταστροφικούς σεισμούς του 1894 ήταν ένας λαμπρός ναός, σταυροειδής εγγεγραμμένος με τρούλλο του σύνθετου τετρακιόνιου τύπου. Χωριζόταν στο τριμερές Ιερό, τον κυρίως ναό και το νάρθηκα.   Μετά την καταστροφή του από το σεισμό, κτίστηκε νέο μοναστήρι, σε κοντινή απόσταση. Τα εγκαίνια του έγιναν στις 23 Απριλίου του 1920.

 Αρχικά η Μονή ήταν αφιερωμένη στην Παναγία και αργότερα στον Άγιο Γεώργιο. Η αλλαγή στην επωνυμία της μονής επήλθε στις αρχές της Τουρκοκρατίας. Ο τότε ηγούμενος της μονής  μπροστά στην απειλή καταστροφής της μονής από τους Τούρκους έδωσε εντολή να λέγεται από όλους τους κατοίκους της περιοχής πως το μοναστήρι είναι του Αγίου Γεωργίου, Αγίου που οι Τούρκοι πολύ φοβούνταν αλλά και σέβονταν .
Κατά τη διάρκεια της σκλαβιάς η Μονή του Αγίου Γεωργίου, υπήρξε για τους κατοίκους των γύρω χωριών καταφύγιο και στήριγμα.
Με την πλούσια βιβλιοθήκη της και τους φωτισμένους πατέρες της ήταν το πνευματικό κέντρο ολόκληρης της Λοκρίδας.
Κατά την Εθνεγερσία η Μονή ήταν ο επαναστατικός πυρήνας της Ανατολικής Λοκρίδας. Διατελούσε κάτω από τη σκιά του μεγάλου ντόπιου οπλαρχηγού Οδυσσέα Ανδρούτσου και την ξάγρυπνη προστασία του Μαλεσιναίου Γιάννη Ριτσογιάννη.
Στο μοναστήρι λειτούργησε κρυφό σχολειό . Μέχρι σήμερα σώζονται οι δυο κρύπτες που χρησιμοποιούσαν οι μοναχοί για να φυγαδεύσουν τους μαθητές κατά τις επιδρομές των Τούρκων. Η μια κρύπτη βρίσκεται μέσα στην Ιερό του Ναού κάτω από την Αγία Πρόθεση από όπου φυγαδεύονταν τα αγόρια προς την παραλία της Μαλεσίνας και η δεύτερη κάτω από το κεντρικό προσκυνητάρι από όπου τα κορίτσια έβρισκαν έξοδο προς τα πεδινά της περιοχής.
Το Μοναστήρι στις αρχές του 20ού αιώνα είχε τεράστια περιουσία. Το 1931 όμως απαλλοτριώθηκε και διαμοιράστηκε στους αγρότες των γύρω χωριών. Το 1923 ιδρύθηκε στο Μοναστήρι Εκκλησιαστική Σχολή, η οποία, ύστερα από λειτουργία δύο χρόνων, μεταφέρθηκε στη Λαμία.
Το 1957 το Μοναστήρι μετατράπηκε σε γυναικείο και ως τέτοιο λειτούργησε ομαλά μέχρι το 1973, που οι δυο μοναχές αποχώρησαν με τη θέλησή τους. Επακολούθησε μια περίοδος αρρυθμίας στη λειτουργία του ως το 1987. Στα 1988 στελεχώθηκε από άλλες μοναχές και έκτοτε λειτουργεί ως γυναικείο.
Άποψη της σημερινής Μονής
Σήμερα έχει δύο μοναχές , την αδελφή Χριστοφόρα  και την Ηγουμένη Θεολογία Κράλη που παρέχουν αξιόλογο πνευματικό και κοινωνικό έργο. Η Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου Μαλεσίνας βρίσκεται στο Νομό Φθιώτιδας, κοντά στο  125 χιλιόμετρο της Εθνικής Οδού Αθηνών Λαμίας.
Το τηλέφωνο της Ιεράς Μονής είναι:  2233051292  


Πηγή : wikipedia , ecclesia.gr

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Γιὰ τὴν Ἐκκλησία εἴτε ὁ ἄθεος μαρξισμὸς εἴτε ἡ δεξιὰ μασωνία εἶναι τὸ ἴδιο πράγμα


τοῦ π. Ἰωάννη Ρωμανίδη
Στὴν διαδικασία τῆς καθάρσεως, τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς θεώσεως ἔχουμε μπροστὰ μας μία ἐπιστήμη. Αὐτὸ τὸ πράγμα ὅμως μπορεῖ νὰ πολιτικοποιηθεῖ; Δηλαδὴ μπορεῖ οἱ Ὀρθόδοξοι νὰ ποῦν πχ. ὅτι μόνο οἱ Ἀριστεροὶ μποροῦν νὰ ἔχουν νοερὰ προσευχή; Ἢ ὅτι ἐκεῖνος ποῦ ἔχει νοερὰ προσευχὴ εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ εἶναι Ἀριστερὸς ἢ Δεξιός; Ὄχι, βέβαια... 

Ὅποτε ἔχομε μία ἐπιστήμη, ποὺ λέγεται Ὀρθοδοξία, ἡ ὁποία δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ συσχετισθεῖ μὲ τὴν Πολιτική. Διότι ὁ ἀγαπῶν τὸν συνάνθρωπό του μεριμνᾶ γιὰ τὸν συνάνθρωπό του, ὁποιοσδήποτε καὶ ἂν εἶναι αὐτὸς ὡς πρὸς τὶς πεποιθήσεις του. Ἐκεῖνο ποὺ ἀπασχολεῖ τὸν Ὀρθόδοξο Χριστιανὸ στὰ ἰδεολογικὰ θέματα εἶναι πρῶτα- πρῶτα τὸ ἐὰν ἡ Ἐκκλησία ἔχει τὴν ἐλευθερία νὰ κάνει τὸ ἔργο Της, ποὺ εἶναι τὸ νὰ θεραπεύει τοὺς ἀρρώστους Της. Ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ τὴν ἔχει αὐτὴν τὴν ἐλευθερία. Ἐκείνη λοιπὸν ἡ ἰδεολογία ποὺ ἐμποδίζει τὴν Ἐκκλησία νὰ κάνει τὸ ἔργο Της εἴτε αὐτὴ λέγεται ἄθεος Μαρξισμὸς εἴτε δεξιὰ Μασονία, γιὰ τὴν Ἐκκλησία εἶναι τὸ ἴδιο πράγμα. Εἶναι ἐχθρός Της καὶ ὀφείλει ἐξ ἴσου νὰ ἀμυνθεῖ. Συμβαίνει σήμερα νὰ ἔχουμε ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος τοὺς Δεξιούς, ποὺ κατευθύνονται ἀπὸ τοὺς Μασόνους, καὶ ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος τοὺς Ἀριστερούς, ποὺ κατευθύνονται ἀπὸ τὴν Μόσχα, ἡ ὁποία ἐπίσημα τουλάχιστον ἀνέχεται σήμερα τὴν θρησκεία, ἀλλὰ ἐπιτρέπει ἀνέντιμη προπαγάνδα ἐναντίον της. Πῶς π.χ. ἡ παλαιὰ μητρόπολις τοῦ Λένινγκραντ, ἡ μητρόπολις τῆς Τσαρικῆς Ρωσίας ἔγινε μουσεῖο ἀθεΐας; Αὐτὸς δυστυχῶς εἶναι ὁ κομμουνισμὸς στὴν πράξη. Δὲν εἶναι βέβαια ὑποχρεωμένος ὁ κομμουνισμὸς νὰ ἐφαρμοσθεῖ ἔτσι, ὅμως στὴν πράξη ἐφαρμόζεται πάντα εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Ἐκκλησία ὅμως, ὅταν ἀντιμετωπίζει ἀνέντιμο ἀγώνα ἐναντίον της, εἶναι ὑποχρεωμένη νὰ ἀμυνθεῖ.
Λοιπόν, σύμφωνα μὲ τὰ προηγούμενα, εἶναι ὑποχρεωμένη ἡ Ἐκκλησία νὰ ὑποστηρίξει κάποια συγκεκριμένη ἰδεολογία; Ὄχι βέβαια. Ἡ ἰατρικὴ ἐπιστήμη ὀφείλει νὰ ὑποστήριξη ὁποιοδήποτε πολιτικὸ κόμμα ἐνδιαφερθεῖ γιὰ τὴν ὑγεία τοῦ λαοῦ σωματικὴ καὶ ψυχική. Ὁ γιατρὸς ὡς γιατρὸς εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ ἔχει ἰατρικὰ κριτήρια στὴν περίπτωση αὐτή.
Σημείωση: το κείμενο γράφτηκε ενώ υπήρχε ακόμα η Σοβιετική Ένωση
Από το Βιβλιο: Πατερική Θεολογία του π. Ιωάννη Ρωμανίδη


από : http://stratisandriotis.blogspot.gr/2012/06/blog-post_20.html

Γιατὶ ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς τοὺς ἀνάξιους καὶ φαύλους ἄρχοντες;


Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Ἀναστασίου τοῦ Σιναΐτου Ἐπισκόπου Ἀντιοχείας

Γιατί ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει οἱ “ἐλέῳ Θεοῦ” ἄρχοντές μας, νὰ εἶναι συχνὰ ἀνάξιοι;
Καὶ ἂν εἶναι “ἐλέῳ Θεοῦ”, καὶ “τεταγμένοι ἀπὸ τὸν Θεό” κατὰ τὴν Ἁγία Γραφή, πῶς γίνεται νὰ εἶναι συχνὰ ἀνάξιοι; Ὁ ἅγιος Ἀναστάσιος ὁ Σιναΐτης, μᾶς ἐξηγεῖ:

Ἐρώτησις: Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέει ὅτι οἱ ἐξουσίες τοῦ κόσμου ἔχουν ταχθῆ ἀπὸ τὸν Θεό (Ρωμ. ιγ’ 1). Πρέπει λοιπὸν νὰ δεχθοῦμε ὅτι κάθε ἄρχοντας ἢ βασιλεὺς ἢ Ἐπίσκοπος προχειρίζεται στὸ ἀξίωμα αὐτὸ ἀπὸ τὸν Θεό;

Ἀπόκρισις: Ὁ Θεὸς λέει στὸν Νόμο: «Θὰ σᾶς δώσω ἄρχοντας σύμφωνα μὲ τὶς καρδιές σας» (παράβ. Ἱερεμ. γ’ 15). Εἶναι λοιπὸν φανερὸ ὅτι οἱ μὲν ἄρχοντες καὶ οἱ βασιλεῖς ποὺ εἶναι ἄξιοι αὐτῆς τῆς τιμῆς προχειρίζονται στὸ ἀξίωμα αὐτὸ ἀπὸ τὸν Θεό. Οἱ ἄλλοι πάλι, ποὺ εἶναι ἀνάξιοι, προχειρίζονται κατὰ παραχώρησιν ἢ καὶ βούλησιν τοῦ Θεοῦ σὲ ἀνάξιο λαὸ ἐξ αἰτίας αὐτῆς ἀκριβῶς τῆς ἀναξιότητός των. Καὶ ἄκουσε σχετικὰ μερικὲς διηγήσεις.

Ὅταν εἶχε γίνει βασιλεὺς ὁ Φωκᾶς, ὁ τύραννος , καὶ ἄρχισε ἐκεῖνες τὶς αἱματοχυσίες μὲ τὸν Βόνοσο , τὸν δήμιο, ὑπῆρχε κάποιος μοναχὸς στὴν Κωνσταντινούπολι, ἅγιος ἄνθρωπος, ποὺ ἔχοντας πολλὴ παρρησία πρὸς τὸν Θεό, σὰν νὰ δικαζόταν μὲ τὸν Θεὸ καὶ ἔλεγε μὲ ἁπλότητα: «Κύριε, γιατί ἔκανες τέτοιον βασιλέα;» Καὶ τότε, ἀφοῦ τὸ ἔλεγε αὐτὸ γιὰ ἀρκετὲς ἡμέρες, τοῦ ἦλθε φωνὴ ἐκ Θεοῦ ποὺ ἔλεγε: «Διότι δὲν βρῆκα ἄλλον χειρότερο».

Ὑπῆρχε καὶ κάποια ἄλλη πόλις στὴν περιοχὴ τῆς Θηβαΐδος, ποὺ ἦταν γεμάτη παρανομία, τῆς ὁποίας οἱ πολίτες διέπρατταν πολλὰ μιαρὰ καὶ ἄτοπα πράγματα. Σ᾽ αὐτὴν λοιπὸν κάποιος ἄνθρωπος τοῦ ἱπποδρόμου διεφθαρμένος στὸ ἔπακρον ἀπέκτησε ξαφνικὰ κάποια ψευδοκατάνυξι καὶ πῆγε καὶ ἐκάρη μοναχὸς καὶ ντύθηκε τὸ μοναχικὸ σχῆμα. Ἀλλ’ ὅμως καθόλου δὲν σταμάτησε τὶς πονηρὲς πράξεις του. Συνέβη λοιπὸν νὰ πεθάνη ὁ Ἐπίσκοπος τῆς πόλεως αὐτῆς. Τότε παρουσιάσθηκε σὲ κάποιον ἅγιο ἄνθρωπο ἄγγελος Κυρίου καὶ τοῦ λέει: «Πήγαινε καὶ προετοίμασε τὴν πόλι, γιὰ νὰ χειροτονήσουν Ἐπίσκοπο τὸν πρώην ἄνθρωπο τοῦ Ἱπποδρόμου». Πῆγε λοιπὸν αὐτὸς καὶ ἔκανε ὅ,τι τοῦ παρηγγέλθη. Ἀφοῦ λοιπὸν χειροτονήθηκε ὁ προαναφερθεὶς πρώην ἢ μᾶλλον ἔτι φαυλόβιος, ἄρχισε μὲ τὸν νοῦ του νὰ φαντάζεται ὅτι κάτι εἶναι καὶ νὰ ὑψηλοφρονῆ. Τότε τοῦ παρουσιάσθηκε ἄγγελος Κυρίου καὶ τοῦ λέει: «Γιατί ὑψηλοφρονεῖς, ἄθλιε; Σοῦ λέω ἀλήθεια ὅτι δὲν ἔγινες Ἐπίσκοπος, ἐπειδὴ ἤσουν ἄξιος γιὰ ἱερωσύνη, ἀλλὰ γιατί αὐτῆς τῆς πόλεως τέτοιος Ἐπίσκοπος τῆς ἄξιζε».

Γι’ αὐτὸ λοιπόν, ἂν ποτὲ δῆς κάποιον ἀνάξιο καὶ πονηρὸ βασιλέα ἢ ἄρχοντα ἢ Ἐπίσκοπο, μὴν ἀπορήσης, μήτε νὰ κατηγορήσης τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ μᾶλλον μάθε ἀπ’ αὐτὸ καὶ πίστευε ὅτι παραδιδόμεθα σὲ τέτοιους τυράννους ἐξ αἰτίας τῶν ἀνομιῶν μας, κι ὅμως πάλι δὲν ἀφήνουμε τὰ κακά μας ἔργα.

π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος : Τα έχουμε όλα μέσα στον Χριστιανισμό, και αγάπη και δικαιοσύνη και ειρήνη.


1. “Ου φιμώσεις βουν αλοώντα”. Κατά γράμμα, βέβαια, για τα ζώα τα έλεγε αυτά ο Μωυσής. Κατά πνεύμα, όμως, όπως τονίζει ο απόστολος Παύλος(Α’ Κορ. 9, 9-10), γράφτηκαν για μας: Δεν μπορεί έναν άνθρωπο, που μας εργάζεται, να μη του δώσουμε όσα του είναι απαραίτητα, όσα χρειάζεται, όσα του ανήκουν. Αφού δεν επιτρέπεται ούτε το βόδι που αλωνίζει να το φιμώνουμε και να μη το αφήνουμε να φάη από το σιτάρι που αλωνίζει.
2.  Σήμερα, λοιπόν, ανακαλύφθηκε η ισότητα; Ο Μωυσής, 3500 χρόνια πριν, ενδιαφερόταν ακόμα και για τα ζώα. Αλλά δυστυχώς την Παλαιά Διαθήκη, που παραγγέλλει τέτοια πράγματα, την έχουμε κλειστή. Δεν διαβάζουμε την Αγία Γραφή ούτε εμείς οι Χριστιανοί, συγχωρέστε με για την έκφρασι, για να “βουλώνουμε” τα στόματα μερικών “έξυπνων”.
3. Γιατί να είμαι κομμουνιστής για την ισότητα, την αγάπη και την δικαιοσύνη, όταν αυτά πολύ πριν από τον Κομμουνισμό, επτακόσια περίπου χρόνια προ Χριστού, τα κήρυξε ο Προφήτης Ησαΐας; Δεν λέγει “δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες επί της γης;”(Ησ. 26, 9)
4. Δεν έχουμε ανάγκη να λέμε “είμαστε κομμουνιστές”. Μας αρκεί να λέμε “είμαστε Χριστιανοί”. Τα έχουμε όλα μέσα στον Χριστιανισμό, και αγάπη και δικαιοσύνη και ειρήνη. Τα πάντα.

Πηγή: π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, “Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα”, 2003

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΝΙΚΗ» ΤΗΣ Ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΓΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΑ ΑΣΠΛΑΧΝΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΔΝΤ


 του Λεόντιου Διονυσίου
Δεν ανακατεύτηκα εις τα των εκλογών. 
Ο κάθε ένας είναι υπεύθυνος για την ψήφο του και τις επιλογές του.
Εκ των υστέρων θέλω να καταγγείλω το σκοτεινό ρόλο που έπαιξαν εκκλησιαστικοί παράγοντες (αρχιεπίσκοπος, επίσκοποι, πρωτο-πρεσβύτεροι, μοναχοί (και αγιορείτες), «Ορθόδοξη» Αδελφότητα κ.ά.).
Όλοι αυτοί συνέπραξαν, ώστε από τις εκλογές της 17 Ιουνίου, να προκύψει το δυνατόν χειρότερο αποτέλεσμα, μη σεβόμενοι κατά πρώτον την ελευθερία εκάστου και κατά δεύτερον ενεργούντες ως σύμμαχοι και αυτών που ποικιλοτρόπως και μεθοδικώς εκφόβιζαν τον κόσμο.

Δικαιολογούσαν μάλιστα, την πράξη τους, ότι τοιουτοτρόπως εμπόδισαν την άνοδο στην εξουσία του κ. Τσίπρα (του οποίου, ασφαλώς, την εκκλησιομάχο πολιτική εξ ίσου καταγγέλλω).
 Λησμόνησαν ότι ο κ. Σαμαράς είναι εκλεκτόν τέκνον της λέσχης Βίντελμπεργκ, της Νέας Τάξεως Πραγμάτων, του ΔΝΤ και κατά συνέπειαν του Σιωνισμού, της Μασωνίας και του παναιρετικού Οικουμενισμού.
Και η λήθη (θεολογικὰ) λογίζεται ως μεγίστη αμαρτία, για το μέλλον της πατρίδας μας δε, προδοσία.

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

Η ανατομία των δυο φύλων

Η Στέφη Χριστοδούλου είχε καλεσμένο τον π.Βασίλειο Βολουδάκη στην εκπομπή με θέμα "Το Ευαγγελικό ανάγνωσμα του γάμου : Η ανατομία των δυο φύλων (ΜΕΡΟΣ Β΄)" την Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012 στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Ανακοίνωση της Ι.Μ. Εσφιγμένου για την "λαθραία" επίσκεψη του Π. Καμμένου


Επίσημη ανακοίνωση εξέδωσε η κανονική αδελφότητα της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, σχετικά με την επίσκεψη του Προέδρου του Κόμματος «Ανεξάρτητοι Έλληνες» κ. Π. Καμμένου στο Άγιον Όρος.
Παρακάτω ακολουθεί η ανακοίνωση της αδελφότητας:
Ἐξ ἀφορμῆς τοῦ θορύβου γύρω ἀπό τήν ἐπίσκεψη τοῦ κ. Παν. Καμμένου στήν Μονή μας τό περασμένο Σαββατοκύριακο ἔχουμε νά παρατηρήσουμε τά ἐξῆς:
Τό Ἅγιον Ὄρος, ὡς χῶρος λατρείας τοῦ Θεοῦ καί διατηρήσεως τοῦ πολιτισμοῦ σέ ὑψηλό ἐπίπεδο, χαίρει ἀναμφισβήτητα παγκοσμίου σεβασμοῦ.
Ὁ ἐξοχώτατος κ. Παν. Καμμένος εἰσῆλθε στό Ἅγιον Ὄρος μέ ἰδιωτικό σκάφος, χωρίς νά λάβει ἄδεια προσεγγίσεως ἀπό τήν Ἱερά Κοινότητα τοῦ Ἁγ. Ὄρους καί χωρίς γνώση τοῦ τοπικοῦ Λιμεναρχείου.
Διαμονητήριο, δηλαδή ἔγγραφη ἄδεια ἐπισκέψεως τοῦ Ἁγ. Ὄρους, δέν πῆρε ἀπό τό ἀρμόδιο γραφεῖο Προσκυνητῶν, οὔτε βέβαια ποτέ ἡ Μονή μας τοῦ χορήγησε Εἰδικό Διαμονητήριο Προσκεκλημένου.
Κατά τήν ἐπίσκεψή του στήν Μονή μας συνετάχθη μέ τούς καταληψίες ζηλωτές, χαρακτηρισθέντας σχισματικούς ἀπό τήν Σύνοδο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.
Ἄξιο παρατηρήσεως εἶναι τό γεγονός ὅτι ἡ ἀπόφαση πού τούς κήρυξε σχισματικούς καί τούς ἀπέκοψε ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐπιβάλλει τήν ἴδια ποινή καί σέ ὅσους τούς ἀναγνωρίζουν ἱερατική ἰδιότητα καί εὐλογία, κάτι πού θά ἦταν πολύ δυσάρεστο γιά τόν κ. Καμμένο καί τήν ὄχι μόνο πολιτική του σταδιοδρομία ἀλλά καί τήν προσωπική του πορεία, ἐν γένει.
Ὁ κ. Καμμένος ἀγνόησε ὄχι μόνον τίς πνευματικές ποινές τῆς Ἐκκλησίας ἀλλά καί ἀμετάκλητες ἀποφάσεις τοῦ Κράτους, τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί τῆς Ἑλληνικῆς Δικαιοσύνης.
Τό πλέον τραγικό ὅλων ὅμως εἶναι τό γεγονός τῆς ἀναχωρήσεως τοῦ κ. Καμμένου ἀπό τήν Μονή Ἐσφιγμένου χωρίς τόν ἐπιβεβλημένο τελωνειακό ἔλεγχο.
Αὐτό σημαίνει ὅτι ποτέ δέν θά μπορέσει νά ἀποδείξει ὅτι δέν ἔγινε συνεργός ἠθελημμένα ἤ καί ἀθέλητα σέ τυχόν ἀπομάκρυνση κειμηλίων ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος, μιᾶς καί οἱ καταληψίες τῆς Ἐσφιγμένου περίεργα καί ὕποπτα δέν ἐπιτρέπουν κατ’ ἐξακολούθηση στό Κράτος νά ἐλέγξει τά κειμήλια.
Ὅσο τό καρκίνωμα τῆς καταλήψεως παραμένει στό Ἅγιον Ὄρος θά πληθαίνουν ἀνάλογα φαινόμενα.
Ἡ Πολιτεία ἔχει τήν εὐθύνη, ἄς λάβει τά μέτρα της.

ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ!

Μετά τήν πρόσφατη διαμαρτυρία μου στό διαδίκτυο καί σέ ἀρμόδιες ἀρχές σχετικά μέ τίς σχολικές ἐπισκέψεις σέ ἰουδαϊκές συναγωγές (http://hristospanagia3.blogspot.gr/2012/05/blog-post_9530.html ), ἀλλά καί ἔν ὄψει τῆς ριζικῆς «μετάλλαξης» τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν πού μαγειρεύει τό Ὑπουργεῖο Παιδείας  ἀπό ὁμολογιακό, σέ πολυθρησκειακό-γνωσιολογικό, ἀπευθύνομαι ἀγαπητοί Γονεῖς σέ ἐσᾶς καί σᾶς ἐνημερώνω τά ἑξῆς:

Βάσει τοῦ Ἑλληνικοῦ Συντάγματος:
Οἱ γονεῖς ἔχουν τό δικαίωμα νά ἐπιλέγουν τό θρήσκευμα τῶν τέκνων τους, ἀποτελεῖ σημαντικό μέρος τῆς ἐπιμέλειάς τους καί προστατεύεται ἔμμεσα ἀπό τό Σύνταγμα στό ἄρθρο 21, ὅπου κατοχυρώνεται ἡ προστασία τῆς οἰκογένειας. Ἡ ἐπιλογή θρησκείας εἶναι τόσο σημαντική, ὥστε ὁ Ἄρειος Πάγος ἔχει δεχθεῖ ( ΑΠ 1321/1992 ) ὅτι ἀκόμη κι ἄν ἀφαιρεθεῖ ἡ ἐπιμέλεια ἀπό τόν ἕνα γονέα, ἡ ἐπιλογή τοῦ θρησκεύματος τοῦ τέκνου, ἐξακολουθεῖ νά ἀνήκει στόν πυρήνα τῆς γονικῆς μέριμνας καί πρέπει νά γίνει κι ἀπ’ τούς δύο γονεῖς. Μόνο σέ περίπτωση ἀσυμφωνίας ἀνάμεσα στούς δύο γονεῖς, ἀναλαμβάνει νά ἀποφασίσει τό Δικαστήριο ἀντί γιά αὐτούς καί μέ βάσει τό μεγαλύτερο συμφέρον τοῦ παιδιοῦ ( ΑΚ 1512 ).

Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

Ἐρωτήματα ἑνός πιστοῦ ( κ.Χρίστος Τσικούρας Θεολόγος)


Ἄν ὄντως ἀληθεύει πώς ἀνησυχοῦν οἱ Ἱεράρχες γιά τήν ἄνοδο τῶν κομμάτων τῆς ἀριστερᾶς, θά ἤθελα μέ τήν ἰδιότητα τοῦ πιστοῦ μέλους τῆς Ἐκκλησίας, νά ἐκφράσω τίς παρακάτω ἀπορίες. 
Γιατί δέν ἔχουν οἱ Ἱεράρχες τήν ἴδια ἤ καί περισσότερη ἀνησυχία, γιά τήν ἐπικράτηση τῶν κομμάτων ΝΔ καί ΠΑΣΟΚ, πού ὑποκρίνονται σεβασμό καί πίστη, ἐνῶ στήν πραγματικότητα προωθοῦν τήν, χωρίς Χριστό καί κατά τοῦ Χριστοῦ, παγκοσμιοποίηση; 
Πόσους νόμους ἔχουν ψηφίσει αὐτά τά δύο κόμματα κατά τῆς πίστης; Ποιός ψήφισε τό σύμφωνο συμβίωσης; Ποιός δέν ἀπέτρεψε ὁριστικά τήν καύση τῶν νεκρῶν; Ποιός ἐξαθλίωσε τό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν στά σχολεῖα; Ποιός ἔφτιαξε τά ἄθλια βιβλία τῆς Ἱστορίας τῆς Γλώσσας κ.τ.λ.; Ποιός δέν πληρώνει γιά τήν χειροτονία Ἱερέων; Ποιός θεωρεῖ τήν Ἐκκλησία «φορέα»; Ποιός προωθεῖ τήν κάρτα τοῦ πολίτη καί τό ἠλεκτρονικό φακέλωμα; Ποιός … ποιός ….ποιός ……. 
 
Οἱ Ἱεράρχες δηλώνουν δημόσια ἕτοιμοι νά πεθάνουν γιά τήν πατρίδα!!! Ποιός ὑπέγραψε στήν δανειακή σύμβαση τήν ἄνευ ὅρων καί ἀμετάκλητα παράδοση τῆς ἐθνικῆς ἀσυλίας; Ποιό Θεῖο ἡ ἀνθρώπινο Δίκαιο δέχεται νά ἐξαθλιώνονται λαοί μέχρι ἐξοντώσεως, γιά τήν φιλαργυρία, τήν φιλαρχία καί τήν αἰσχροκέρδεια μιᾶς διεθνοῦς ἐλίτ; Αὐτά τά δύο κόμματα δέν δέχτηκαν καί δέν προωθοῦν μέ ψεύδη ἀσύστολα τήν καταστροφή τῆς χώρας; Δέχεται ὁ Θεός τά ψεύδη; Δέν ἔκλεισαν μέ τίς συγχωνεύσεις τά σχολεῖα; Δέν ἔκλεισαν τά νοσοκομεῖα; Δέν ἔγινε ὁ μισός πληθυσμός ἄνεργος; Ποῦ εἶναι τό ἐνδιαφέρον τῶν Ποιμένων γιά τό Ποίμνιο; 
Φανερῶστε αὐτά τά ψέμματα καί τότε θά ἔχετε ταΐσει τόν λαό πνευματικά μέ τήν ἀλήθεια. Θά ἔχετε δημιουργήσει τίς προϋποθέσεις γιά τήν ἀποτίναξη τῆς χρεοκρατίας, πού εἶναι δικτατορία καί καταπάτηση τοῦ Συντάγματος καί τῆς Δημοκρατίας. Αὐτή ἡ δικτατορία μάλιστα ἐξαπλώνεται καί σέ ἄλλα κράτη καί μᾶς θυμίζει τήν παγκόσμια δικτατορία γιά τήν ὁποία ἔγραψε ὁ Γέροντας Παΐσιος. Δῶστε τήν πνευματική τροφή πού ἔδωσε ὁ Γέροντας καί ἔτσι θά ἐμποδίσετε τήν ἔλλειψη τῆς ὑλικῆς καί δέ θά χρειάζεται νά κάνετε συσσίτια. Ἤ μήπως νομίζετε, ὅτι εἶναι κανείς εὐτυχισμένος καί ὅτι εἶναι ἀξιοπρεπές, γιά τό πλῆθος τῶν νεόπτωχων, νά μπαίνουν στή σειρά γιά ἕνα κομμάτι ψωμί; Ὄχι πώς εἶναι κακό νά ταΐζει κανείς τούς πεινασμένους, ἀλλά εἶναι κακό νά μή ἀξιοποιεῖ τίς δυνατότητές του, ὥστε νά ἐπικρατήσει ἡ Δικαιοσύνη καί ἡ Τιμή στούς πολῖτες τῆς χώρας μας, οἱ ὁποῖοι εἶναι  ταὐτόχρονα τό ποίμνιο τῆς Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι κακό νά μή φροντίζει τήν πνευματική καί τήν σωματική ὑγεία καί τήν προκοπή τοῦ λαοῦ, ὅταν μάλιστα αὐτή εἶναι ἡ ἀποστολή του. 
Δέν εἶναι χειρότερη καί καταστροφικότερη ἡ ὑποκρισία τῶν δύο αὐτῶν κομμάτων ἀπό τήν ἐχθρότητα τῶν κομμάτων τῆς ἀριστερᾶς; Ἐκεῖ ξέρεις ὅτι εἶναι λύκοι, ἐδῶ ὁ λύκος παριστάνει τό πρόβατο. Ἔτσι περνάει ἡ ἴδια κακία, χωρίς νά βρίσκεται ὁ ἀνεύθυνος ὑπεύθυνος. Χωρίς νά φαίνεται ξεκάθαρα ἡ προδοσία. 
Αὐτή ἡ καλυμμένη καί πονηρή κακία εἶναι πιό ἐπικίνδυνη. Στήν καθαρά θρησκευτική της πλευρά ἐκφράζεται μέ τόν Οἰκουμενισμό καί στήν πολιτική-κοινωνική της ἐκφράζεται μέ τήν χρεοκρατία. Αὐτά τά δύο εἶναι μεστά ψεύδους, πονηρίας καί ἀδικίας. Παρουσιάζουν τό ἄσπρο μαῦρο. Εἶναι ἡ παγκόσμια δικτατορία τῆς ἀντίχριστης παγκοσμιοποίησης. Εἶναι νά ἀπορεῖ κανείς πῶς δέν τό βλέπουν καί δέν τό κηρύττουν αὐτό οἱ Ἱεράρχες. Αὐτά καί τά δύο τά τρέφει καί τά προωθεῖ ἡ ΝΔ καί τό ΠΑΣΟΚ. Ἀλλά δέν τούς ἀνησυχεῖ αὐτό τούς Ἱεράρχες. 
Ἔχασαν, λέει τό ἄρθρο, τήν νεολαία. Ἐγώ λέω πώς ἔχασαν καί τά γηρατειά. Λέω ὅτι τούς ἔχασαν ὅλους. Καί μένα πού γράφω μέ ἔχασαν καί δέν τούς ἐμπιστεύομαι. Δέν μᾶς ἔχασε ἡ πίστη καί ὁ Χριστός, ἀλλά μᾶς ἔχασε ὁ Κλῆρος πού ἔχει τά ἀνώτατα ἀξιώματα. Ὁ λόγος εἶναι ἁπλός. Δέν νοιάζονται καί δέν φροντίζουν γιά μᾶς πουθενά καί γιά τίποτα. Δέν στάθηκαν στό ὕψος τῶν περιστάσεων. Δέν ἀκολουθοῦν τό παράδειγμα τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Δέ μᾶς πείθουν ὅτι θέλουν τήν πνευματική καί ἐθνική μας ἀνάσταση. Τήν συντηροῦν τήν ἐξαθλίωση καί δέν ὑπάρχει σέ αὐτούς πνοή λευτεριᾶς. Πότε κέρδισε ἡ συντήρηση τῆς μιζέριας νέο ἤ γέρο; 
Θά μέ καταλογίσουν καί μένα στούς ἐχθρούς τῆς Ἐκκλησίας ἄν διαβάσουν τά παραπάνω ἀλλά, μήπως ἐμεῖς, πού αὐτοί θεωροῦν ἐχθρούς, εἴμαστε ἡ Ἐκκλησία γιά τήν ὁποία θά δώσουν λόγο στόν Χριστό; 
Θά τό μάθουμε στήν ὥρα τῆς Κρίσης. Ὡς τότε θά κάνουμε ἐπιλογές. Στίς ἐπιλογές ὑπάρχουν καί παρατάξεις νέες πού ἀξίζει νά τίς δοκιμάσει ὁ λαός. Πού δέν εἶναι οὔτε ἀριστερές οὔτε πονηρές. Ἡ "ΚΟΙΝΩΝΙΑ" εἶναι μιά τέτοια παράταξη καί ἴσως νά εἶναι «» Παράταξη! 
Χρίστος Τσικούρας 
Θεολόγος
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἰουνίου-Ἰουλίου 2012
Τεῦχος 120
http://www.agnikolaos.gr/index.php

Το ψευτοδίλημμα Ευρώ ή δραχμή (του κ. Μιχάλη Ηλιάδη)


Η πρόταση της «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» για την έξοδο από την οικονομική κρίση
Σήμερα στην πολιτική σκηνή δεσπόζουν τα ψεύτικα διλήμματα, Ευρώ ή δραχμή, με την Ευρώπη ή σε απομόνωση, με την πρόοδο ή την οπισθοδρόμηση.
Γινόμαστε μάρτυρες μίας ακατάσχετης προπαγάνδας, μίας άνευ όρων κινδυνολογίας από τα ΜΜΕ την οποία ενορχηστρώνουν οι βασικοί μέχρι χθες πυλώνες του πολιτικού συστήματος της Χώρας.
Γινόμαστε μάρτυρες αθέμιτων παρεμβάσεων των «φίλων» και «συμμάχων» στο εσωτερικό της Χώρας για να μην αλλάξει το πολιτικό σκηνικό. Εκφοβίζουν κι εκβιάζουν γιατί πήραν το μήνυμα στις εκλογές της 6ης Μαΐου, ότι ο Ελληνικός λαός δεν θέλει, δεν αντέχει την εξαθλίωση που του επέβαλαν. Αυτές οι πιέσεις θυμίζουν τις αφόρητες απειλές και τους εκβιασμούς προς τον πρόεδρο Τάσο Παπαδόπουλο και τον Κυπριακό λαό, ώστε να αποδεχθούν το προδοτικό σχέδιο ΑΝΑΝ. Τα αποτελέσματα διέψευσαν τους εκβιαστές.
Ειδικά για την οικονομία, η οποία έχει γίνει το πεδίο χείριστης παραπληροφόρησης και εκφοβισμού του Ελληνικού λαού. Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ έχει συγκεκριμένο σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Το δίλημμα Ευρώ ή δραχμή είναι ψευδές, διότι δεν υπάρχει τρόπος η Χώρα να βγει άμεσα από το Ευρώ. Συγχρόνως, πέραν του όποιου οικονομικού κόστους για το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, απαιτεί η έξοδος της Χώρας μας, υπάρχει ο σοβαρότατος κίνδυνος να προκληθεί ένα ντόμινο εξελίξεων που θα οδηγήσει στην κατάρρευση του Ευρώ. Οι ισορροπίες είναι ασταθείς όπως έδειξε το γεγονός με την Ισπανική τράπεζα που συνέβη προ ολίγων ημερών.

Κυριακή 3 Ιουνίου 2012

ΓΕΡ. ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ: «ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ - ΠΩΣ ΕΝΕΡΓΕΙ Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΣ;»


Με το γεγονός της Πεντηκοστής, που κατήλθε το Άγιο Πνεύμα στα μέλη της Εκκλησίας, δεν υπάρχει καμιά μορφή αδυναμίας στην ανθρώπινη φύση. Ο μέχρι τώρα αδύναμος άνθρωπος, ο οποίος ήταν παιχνίδι του διαβόλου και του θανάτου, γίνεται ισχυρός ώστε να «πατεί επάνω όφεων και σκορπίων και επί πάσαν την δύναμιν του εχθρού». Η Χάρις που μένει πάντοτε μαζί μας είναι «η επαγγελία του Πατρός» την οποία ο Κύριος υποσχέθηκε. Δεν φοβόμαστε ούτε τα πάθη, ούτε την αμαρτία, ούτε τις κακές μας συνήθειες, ούτε το σατανά, ούτε και αυτόν τον θάνατο, εφ’ όσον μένει μαζί μας «εις τον αιώνα ο Παράκλητος, το Πνεύμα της αληθείας».

Αυτό που μας απασχολεί είναι, αν αυτός ο Παράκλητος ενεργεί μέσα μας και πραγματοποιεί τον αγιασμό μας. Να πω ένα παράδειγμα για να γίνω πιο σαφής. Υποτίθεται ότι μας έχουν δώσει ένα όπλο ισχυρό να αμυνόμαστε και να πολεμάμε τους εχθρούς μας. Αν δεν λειτουργεί αυτό το όπλο, τότε τί ωφελεί που το κρατούμε; Πιστεύομε ότι μαζί μας είναι η θεία Χάρις, όπως μας παραδίδει η Εκκλησία; Θα με ρωτούσε ίσως ένας και θα μου έλεγε. Αφού λοιπόν είναι έτσι, γιατί έχομε τόσες αδυναμίες; Γιατί μας κατανικά η αμαρτία; Γιατί μας κατατροπώνει ο σατανάς; Γιατί φοβόμαστε; Γιατί δειλιάζουμε; Γιατί οπισθοχωρούμε; Γιατί δεν προοδεύομε; Ας δούμε αυτο το θέμα με ιδιαίτερη προσοχή.

Η εικόνα της Πεντηκοστής



Στην εικόνα της Πεντηκοστής, παρουσιάζονται ημικυκλικά καθισμένοι οι απόστολοι, με παρόντα και αυτή τη φορά τον απόστολο Παύλο, γιατί αυτός που εκοπίασε περισσότερο απ’ όλους, ο πρωτεργάτης του Ευαγγελίου, δεν μπορούσε να λείπει απ’ το γεγονός της Πεντηκοστής.
Από ένα κύκλο φωτός, στο κέντρο της κορυφής της εικόνας, κατέρχονται σα βίαιη πνοή οι δώδεκα πύρινες γλώσσες, ή αλλού παρουσιάζονται να έχουν ήδη κατέλθει επάνω στις κεφαλές των αποστόλων, οι οποίοι για πρώτη φορά στο Δωδεκάορτο ζωγραφίζονται με φωτοστέφανο, γιατί το φωτοστέφανο υπάρχει στους αγίους συμβολίζοντας τη συνεχή παρουσία του Αγίου Πνεύματος μέσα στο συγκεκριμένο άνθρωπο, που, αρχίζοντας από το νου, αγιάζει ολόκληρο το σώμα και την ψυχή. Πριν την Πεντηκοστή, διαρκής παρουσία του Αγίου Πνεύματος δεν υπήρχε. Εκείνη την ημέρα, για πρώτη φορά, το Άγιο Πνεύμα ήρθε και εσκήνωσε στους αποστόλους, στους συγκεκριμένους εκείνους ανθρώπους τους οποίους είχε προετοιμάσει ο ίδιος ο Χριστός, κι επάνω στους οποίους εθεμελίωσε την Εκκλησία, ώστε να υπάρχει συγκεκριμένη εικόνα της και συγκεκριμένος τρόπος διαδοχής.

Από αυτή τη μέρα και μετά, η Εκκλησία δεν έχει μια απλή καταγραφή του νόμου, όπως επί Μωϋσέως, αλλά έχει ζωντανή την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Το Οποίο μιλάει και θα μιλάει μέχρι το τέλος του κόσμου. Πώς; «Οι Προφήται ως είδον, οι Απόστολοι ως εδίδαξαν, η Εκκλησία ως παρέλαβεν, οι Διδάσκαλοι ως εδογμάτισαν, η οικουμένη ως συμπεφρόνηκεν, η χάρις ως έλαμψεν, η αλήθεια ως αποδέδεικται, το ψεύδος ως απελήλαται, η σοφία ως επαρρησιάσατο, ο Χριστός ως εβράβευσεν» (Συνοδικό της Ορθοδοξίας).
Πολλοί άνθρωποι βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο υπερώο, κατά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος. Όμως μόνο οι απόστολοι δέχθηκαν τις πύρινες γλώσσες, δηλαδή την Ιερωσύνη. Ούτε καν η Παναγία, ο τύπος της Εκκλησίας. Κι αφού η «τιμιωτέρα των Χερουβίμ» δεν εδέχθη την Ιερωσύνη την πρώτη μέρα που δόθηκε απ’ ευθείας απ’ τον Θεάνθρωπο, Τον Οποίο η ίδια είχε γεννήσει εν σαρκί, τότε ποιά γυναίκα μπορεί να τολμήσει να δεχτεί αυτό που δεν δόθηκε σε Κείνη;
Στο κάτω μέρος της εικόνας, στο κέντρο του ημικυκλίου των αποστόλων, σ’ ένα επίσης ημικυκλικό άνοιγμα, ζωγραφίζεται ένας ηλικιωμένος άνθρωπος, ο οποίος επιγράφεται «ο Κόσμος». Αυτός, φοράει στο κεφάλι του διάδημα, έχει διακοσμημένα ενδύματα και στα χέρια του κρατάει στενόμακρο μανδήλιο που έχει μέσα 12 κλήρους, κι είναι αυτοί οι κλήροι που αντιστοιχούσαν στον κάθε απόστολο, όταν εκλήρωσαν τη διακονία όλης της οικουμένης.  Έτσι, δεν έμεινε ούτε ένα μικρό τμήμα του κόσμου που νάχει ποτέ τη δικαιολογία ότι έμεινε έξω από τη Χάρη και τη γνώση του Θεού.

Βυζαντινή ζωγραφική θεωρία, Νινέττα Βολουδάκη 
Εκδόσεις Γρηγόρη, Αθήνα 1995