Είναι τυχαίο το φύλο του κάθε ανθρώπου;(π. Βασίλειος Βολουδάκης)

Στο "ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ", στο πλαίσιο των εκδηλώσεων "Ενορία εν δράσει..." του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, ο π. Βασίλειος Τσιμούρης, Θεολόγος φιλοξένησε και συζήτησε το θέμα «Είναι τυχαίο το φύλο του κάθε ανθρώπου;» με τον Πρωτοπρεσβύτερο Βασίλειο Βολουδάκη την Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014.

Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΑ ΔΥΟ ΦΥΛΑ ( π. Βασίλειος Βολουδάκης )

Ἡ διχοτόμηση τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως σὲ δύο φύλα δὲν ἦταν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ τὸ ἀποτέλεσμα τῆς πτώσεως τῶν Πρωτοπλάστων. Τὸ ἀποτέλεσμα τῆς κακῆς συμπεριφορᾶς τους μέσα στὸν Παράδεισο. Αὐτὸ τὸ ἀναπτύξαμε ἐκτενῶς στὸ προηγούμενο τεῦχος.

Οἱ Πρωτόπλαστοι πλάσθηκαν ἀπὸ τὸν Θεὸ ἰσότιμοι μὲ ἐξουσία νὰ ἄρχουν καὶ οἱ δύο ἐπὶ τῆς κτίσεως, χωρὶς νὰ εἶναι ὁ ἕνας ἀνώτερος ἀπὸ τὸν ἄλλον καὶ χωρὶς νὰ κυριαρχῆ ὁ ἕνας πάνω στὸν ἄλλον.

Γιὰ νὰ εὐτυχήσουν καὶ νὰ ἀξιοποιήσουν τοὺς ἑαυτούς τους ἔπρεπε νὰ διατηροῦν τὴν ἑνότητα Θεὸς-Ἀδὰμ-Γυνὴ-Θεὸς σὲ μία κυκλικὴ σχέση, ποὺ καταργεῖ τὴν ἀξιολογικὴ κλίμακα, ὑπὸ τὴν προϋπόθεση ὅτι ὁ Θεὸς θὰ ἀναγνωρίζεται ἀπὸ τὸ «ἄρσεν» καὶ τὸ «θῆλυ» ἀδιάκοπα καὶ ἀταλάντευτα ὡς ὁ μόνος Ζωοδότης καὶ Παροχεὺς κάθε ἀγαθοῦ ἀλλὰ καὶ ἡ συνεκτικὴ Δύναμη ποὺ ἑνώνει τοὺς δύο σὲ μιὰ ἀδιάσπαστη ἑνότητα ἀγάπης καὶ συναντιλήψεως καί, ποὺ μόνο Αὐτοῦ ἡ φωνὴ θὰ ἀναγνωρίζεται ὡς ρήματα Ζωῆς, Ἀλήθεια καὶ Γνώση.

Ἡ ἐξουσία τῆς αὐτοδιαθέσεως δίκοπο μαχαῖρι.

Ὁ Ἀδὰμ καὶ ἡ γυναῖκα του εἶχαν τὴν μοναδικὴ εὐλογία ἀλλὰ καὶ τὴν τεράστια εὐθύνη νὰ διαχειρισθοῦν τοὺς ἑαυτούς τους ὅπως αὐτοὶ ἤθελαν, ἀλλὰ εἶχαν προειδοποιηθεῖ πὼς καμμιά, μὰ καμμιὰ διαχείριση τοῦ ἑαυτοῦ τους ἀλλιώτικη ἀπὸ τὶς ὁδηγίες τοῦ Θεοῦ δὲν θὰ ἦταν ἱκανὴ νὰ τοὺς κρατήση στὴ ζωὴ καὶ στὴ μεταξύ τους ἀγάπη.

Οἱ Πρωτόπλαστοι παρεξήγησαν τὸ δικαίωμα τῆς αὐτοδιαθέσεως ποὺ ἔλαβαν ἀπὸ τὸν Θεὸ καί, ἀντὶ νὰ τὸ χρησιμοποιήσουν γιὰ νὰ παραδοθοῦν στὶς ὁδηγίες τοῦ Θεοῦ Πατέρα τους, πίστεψαν πὼς ὑπάρχουν καὶ ἄλλες ἐκδοχὲς εὐτυχίας, πέρα ἀπὸ τὶς ὁδηγίες τοῦ Θεοῦ, τὶς ὁποῖες ἐκδοχὲς εἴτε μποροῦν νὰ ἐπινοήσουν εἴτε νὰ τὶς διδαχθοῦν ἀπὸ κάποιον ἄλλον. Μέσα στὴ σπουδή τους γιὰ αὐτοσχεδιασμοὺς ξέχασαν πὼς δὲν μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ ἐφεύρη γιὰ τὸν ἑαυτό του καὶ τὸν συνάνθρωπό του τίποτε καλύτερο καὶ σπουδαιότερο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ὁρίζει ὁ Πάνσοφος δημιουργὸς καὶ κατασκευαστὴς τοῦ ἀνθρώπου. Ξέχασαν πὼς ὁ ἄνθρωπος δὲν ἀξιοποιεῖται μὲ τὶς ὅποιες ἐπινοήσεις ἀλλὰ μόνο μὲ τὴν ἀφομοίωση τῶν ὁδηγιῶν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἐξομοίωσή του μὲ τὸν Θεό.

Σ’ αὐτὴ τὴν πλάνη τοὺς βρῆκε ὁ διάβολος καὶ προθυμοποιήθηκε νὰ τοὺς διδάξη αὐτὸ ποὺ ζητοῦσαν. Τὴ γνώση καὶ τὴν εὐτυχία μὲ κάποιον ἄλλο τρόπο καὶ ὄχι μὲ τὸν τρόπο ποὺ τοὺς τὰ χορηγοῦσε ὁ Δημιουργός τους. Αὐτοὶ τὸν ἄκουσαν καὶ τὸν ὑπάκουσαν. Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν νὰ βροῦν ἀντὶ γιὰ γνώση, ἀπόγνωση· καί, ἀντὶ γιὰ εὐτυχία, ἔχθρα, μῖσος καὶ ἀντιπαλότητα. Ἕνα μῖσος ἀγεφύρωτο ἦταν τὸ μόνο «κέρδος» τοῦ ἐγχειρήματός τους καὶ τῆς προσπάθειάς τους νὰ πετύχουν γιὰ τοὺς ἑαυτούς τους κάτι... καλύτερο(!)

Δυστυχῶς, τὸ πάθημά τους αὐτὸ δὲν ἔγινε μάθημα ἐπιστροφῆς στὴ Γνώση τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι ἡ μόνη πραγματικότητα, ἀλλὰ οἱ Πρωτόπλαστοι συνέχισαν τοὺς αὐτοσχεδιασμοὺς καὶ τὶς δικαιολογίες, ἐπινοοῦντες καὶ οἰκοδομοῦντες μέσα τους μιὰ δική τους λογική, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία γιὰ τὶς κακὲς ἐπιλογές τους ἔφταιγε κάποιος ἄλλος καί, περισσότερο ἀπὸ ὅλους, ὁ Θεός!

Μ’ αὐτὲς τὶς «ἐπινοήσεις», ἡ πρώτη Πτώση τους ἔγινε πιὰ «κατρακύλα»(!) καὶ ἐπαυξάνεται συνεχῶς καὶ κορυφώνεται στὶς μέρες μας μὲ ἀπίστευτες διακηρύξεις, ὅπως π.χ. ὅτι ἀκόμη καὶ γιὰ τὶς ἐγκληματικές μας πράξεις δὲν φταῖμε ἐμεῖς ἀλλὰ τὰ... κύτταρα ποὺ κληρονομήσαμε ἀπὸ τοὺς γονεῖς μας!

Τὸ ψυχογράφημα τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς Εὔας