ΧΡΙΣΤΟΣ, Ο ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ!

του Πρωτοπρεσβυτέρου Βασιλείου Ε. Βολουδάκη

Eίναι σε όλα Μοναδικός ο Θεός μας αλλά η Μοναδικότητά Του κορυφώνεται στην Ταπείνωση και στην Υπακοή Του. 

Από αυτά γνωρίζεται και από αυτά ξεχωρίζει.

Αυτή Του η συμπεριφορά είναι εκείνη που προσδιορίζει σε μας τη Σοφία και την Παντοδυναμία Του. Αυτή μας αποκαλύπτει το πόσο η Αγάπη απέχει από τις καρδιές μας, γιατί αγάπη χωρίς ταπείνωση και υπακοή δεν μπορεί να υπάρξη. Αυτή Του η συμπεριφορά ντροπιάζει τη σοφία μας και την αποδεικνύει «μωρία», αυτή καταρρίπτει ο,τιδήποτε θεωρούμε σωστό, δίκαιο, δικαίωμά μας ή επιδίωξή μας. 

Έχουμε σχηματίσει στο νού μας πολλές εικόνες για τον Χριστό και Θεό μας, όμως μας λείπει η Εικόνα του Θεού Υποτακτικού και γι’ αυτό η Πίστη μας, παρ’ ότι στο γράμμα φαντάζει Ορθόδοξη, στην πράξη είναι νεκρή. Μας λείπει η μοναδική Εικόνα Του, που Τον εκφράζει απόλυτα, αφού έτσι έζησε ως Θεάνθρωπος επί της γης και το ίδιο θα συμπεριφέρεται αιωνίως ως Θεάνθρωπος και στην Ουράνια Βασιλεία Του σε εκείνους που έκαναν σκοπό της ζωής τους να μένουν μαζί Του: «Μακάριοι οι δούλοι εκείνοι, ούς ελθών ο Κύριος ευρήσει γρηγορούντας. Αμήν λέγω υμίν ότι περιζώσεται και ανακλινεί αυτούς, και παρελθών διακονήσει αυτοίς».

Λείπει από τον καθένα μας ο Αληθινός Θεός, γι’ αυτό Τον απο¬ζητάει με Λατρεία η Εκκλησία μας στο τέλος κάθε Ιεράς Ακολουθίας: «Χριστός ο Αληθινός Θεός ημών, ελεήσαι και σώσαι ημάς».

Όλοι οι ψεύτικοι θεοί –τα μασκαρεμένα δαιμόνια– γνωρίζονται από την τρομοκρατική και κατακτητική προσπάθειά τους να κυριαρ¬χήσουν στις ανθρώπινες ψυχές και να επικρατήσουν στην κτίση, εμπνέοντας φόβο και τρόμο. Στον Αληθινό Θεό μας η όντως Παντο¬δυναμία Του αναγνωρίζεται στην δουλική Του μορφή, στην Υπακοή Του σε κάθε αίτημα της προσευχής και της ανάγκης μας: «Καί ιδού πνεύμα μέγα κραταιόν διαλύον όρη και συντρίβον πέτρας ενώ¬πιον Κυρίου, ουκ εν τω πνεύματι Κύριος· και μετά το πνεύμα συσ¬σεισμός, ουκ εν τω συσσεισμώ Κύριος· και μετά τον συσσειμόν πυρ, ουκ εν τω πυρί Κύριος· και μετά το πυρ φωνή αύρας λεπτής, κακεί Κύριος» (Βασ.Γ´ 19,11-12).

Είναι ο Θεός μας, Θεός Υπηρέτης, υποτακτικός του καθενός μας. Ακούει συνεχώς τα αιτήματά μας και σπεύδει να τα εκπληρώση.Μας πλένει τα πόδια, γιατί αυτά αποταμιεύουν το μόχθο μας αλλά και ευθύνονται για το βάδισμά τους στα βρώμικα μονοπάτια που υπα¬γορεύει ο νούς και η καρδιά μας. Μας πλένει τα πόδια, ταπεινώνεται για να συντρίψη την πέτρα που έχει αιχμαλωτίσει την καρδιά μας. Γίνεται εξουσιαστής της πέτρας, για να γίνη«ελευθερωτής των ψυχών» μας. Γίνεται δούλος, για να μας ελευθερώση από την δουλεία των αμαρτιών μας και να μας κάνη φίλους Του, μετόχους της Βασιλείας Του!

Ραπίζεται και δέχεται «εμπτυσμούς και μάστιγας» για να σβήση το πάθος της μνησίκακης εκδικήσεως, που κρύβουμε μέσα μας. Στρέφει και το άλλο Του μάγουλο στα ραπίσματά μας για να μας εξοικονομήση περισσότερο χρόνο μετανοίας, θέλει να προλάβουμε να συναισθανθούμε το κατάντημά μας πριν κλείσουμε τα μάτια μας σ’ αυτή τη γη.

Θέλει να κάνουμε και μείς το ίδιο, να Τον μιμηθούμε, γιατί μόνο τότε θα γίνουμε καλά από τη μεγαλομανία της αρρώστιας μας, που μας έχει κάνει να αισθανόμαστε «το γλυκύ πικρόν και το πικρόν γλυκύ».

Υπομένει και χαίρεται την εκούσια δουλεία Του, γιατί μας δημιούργησε εικόνες του Εαυτού Του και δεν θέλει να μας χάση. Η αγάπη Του για μας Τον οδηγεί σε άφατη κένωση. Καί ο Ουράνιος Πατέρας και Θεός μας δεν απελπίζεται από την αμετανοησία μας αλλά ελπίζει ακόμη και απαντά στους αγγέλους που απορούν για την ανείπωτη φιλανθρωπία Του: «Εντραπήσονται τον Υιόν μου»!

Η αγάπη Τού Θεού μας δεν Τον αφήνει να δεχθή και να παρα¬δεχθή πως δεν θα λυγίση η σκληρότητά μας. Πιστεύει σε μας και μας περιμένει. Μακάρι κάποτε και μείς, με όλη μας την ύπαρξη, να πιστέψουμε σ’ Εκείνον!

Καλή Ανάσταση στις ψυχές μας!

από : Αγιορείτικο Βήμα