Ο ΧΡΟΝΟΣ ̇
ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Ή ΕΥ-ΚΑΙΡΙΑ;
Ο νέος εκκλησιαστικός χρόνος, που μόλις άρχισε, μας
προσφέρει μια ακόμη ευκαιρία. Μια ευκαιρία να τον ζήσουμε όχι σαν φθορά, σαν
χρονόμετρο του θανάτου, αλλά ως «καιρόν», σαν κάτι, δηλαδή, καίριο και ουσιαστικό,
σαν γνώση, επίγνωση και ζωή, που φθείρει τη φθορά και θανατώνει τον θάνατο.
Άν δεν είμαστε χριστιανοί, αν δεν είχαμε την εμπειρία της
Εκκλησίας μας, τα παραπάνω λόγια θα φάνταζαν σαν ρομαντικοφιλοσοφικές
διατυπώσεις, κούφιες και ανήμπορες να μας μεταγγίσουν ελπίδα και ζωή, μετά,
μάλιστα, τα τόσα «σημεία των καιρών» και «των λυπηρών τις επαγωγές» που
συσσωρεύθηκαν και ξεχείλισαν αυτό το καλοκαίρι.
Ωστόσο, δόξα τω Θεώ, είμαστε χριστιανοί και ζήσαμε και
ζούμε μέσα στην Εκκλησία –ιδιαιτέρως δε στη Θ. Λειτουργία– το Μυστήριο της Ζωής
και της κρυμμένης χαράς, που μέρα με την ημέρα μας φανερώνεται. Όχι «μετά
κρότου», αλλά μυστικά, μέσα μας, ζητάει ο Χριστός να κάνη πιο αισθητή την
Παρουσία Του και να μας ειρηνεύση λέγοντάς μας: «Εγώ ειμί, μη φοβείσθε»!
Μας θυμίζει πως δεν μας έδωσε «πνεύμα δειλίας αλλά Πνεύμα
δυνάμεως και σωφρονιμού».
Μας θυμίζει ότι το αντίδοτο του φόβου είναι η αγάπη για
το άγιο θέλημά Του, η αγάπη για την Παρουσία Του στη ζωή μας, η αγάπη και ο
πόθος μας να γίνουμε στενώτεροι συγγενείς Του, η αγάπη και ο πόθος μας να
γνωρίσουμε τον χαρακτήρα Του και να εγκολπωθούμε τη συμπεριφορά Του.
Έτσι, ο φόβος μας από τα δεινά και τις ακοές των δεινών,
ο φόβος μας από την αγριότητα του κόσμου και από τα επερχόμενα στην οικουμένη,
με το αντίδοτο της αγάπης μας για Εκείνον που «επόθησε και ποθεί η ψυχή μας» θα
μεταβάλλεται σε γνώση, επίγνωση και εμπειρία. Σε βεβαιότητα αμετακίνητη ότι εκτός
του Χριστού η ζωή στον κόσμο είναι αβάστακτη και παντελώς χωρίς αιτία, νόημα
και σκοπό.
Σήμερα, στις μέρες μας, που πλήθυναν τόσο πολύ οι ανομίες
μας, που η ζωή μας έγινε πια ανούσια και αδυσώπητη από το ξεχείλισμα της κακίας
μας και της διαστροφής μας, ο Θεός με την Πατρική Του στοργή και αγάπη, μας
δίνει «καιρόν» και μάλιστα ευνοϊκό «καιρόν», μας δίνει «ευ–καιρίαν»· το
νέο εκκλησιαστικό έτος!
Γιατί είναι πράγματι «ευ–καιρία»
να ανοίξουν τα μάτια μας και να δούμε ότι η Εκκλησία και η ζωή Της είναι η
όντως Ζωή, μέσα σ’ ένα κόσμο που πεισματικά την αρνείται, γιατί είναι
ερωτευμένος με την «οσμή του θανάτου»!
π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Σεπτέμβριος 2007
Αριθμ. Τεύχους 63
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου