Ἡ Συρία ὅµως καί τό πρόβληµά της εἶναι πολύ πιό κοντά µας ἀπό ὅσο φανταζόµαστε καί γιατί ὁλόκληρος ὁ κόσµος ἔχει γίνει πιά ἕνα τεράστιο χωριό καί ὅ,τι συµβαίνει σέ µιά γωνιά τῆς γῆς ἔχει ἀντίκτυπο σέ ὅλους, ἀλλά καί γιατί ὁ λαός µας εἶχε πάντα σχέσεις ἀλληλοεξάρτησης µέ τούς λαούς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς –ἄσχετα ἀπό τό πῶς διαµορφώνονται κατά καιρούς τά σύνορα– καί αὐτό εἶναι κάτι πού ἡ Δύση τό γνωρίζει πολύ καλά. Γι’ αὐτό καί ἐξακολουθοῦν, ἀπό τόν καιρό τῶν Σταυροφοριῶν, νά µᾶς ὑποψιάζονται ὅτι ἔχουµε φιλικά αἰσθήµατα γιά τούς λαούς πού ἐκεῖνοι θεωροῦν ἐχθρούς.
Μπορεῖ ὅµως ὁ Ἀµερικανός πρόεδρος νά συµπεριφέρεται σάν κακοµαθηµένο παιδί πού τοῦ ἐναντιώνονται στήν ἐπιθυµία του, ἀλλά ὁ βοµβαρδισµός τῆς Συρίας δέν εἶναι ἁπλή ὑπόθεση. Ἡ θέση της εἶναι τόσο νευραλγική, ὥστε ἡ πολιτική της κατάσταση βαραίνει πάνω στόν κόσµο περισσότερο ἀπό τῶν ἄλλων γειτονικῶν της κρατῶν. Ἐξ ἄλλου, ἀπό τήν ἀρχαιότητα, ἡ περιοχή ἦταν ἕνας τόπος συνάντησης σπουδαίων ἐµπορικῶν δρόµων. Μήν ξεχνᾶµε τήν περίφηµη «ὁδό τοῦ µεταξιοῦ», πού τροφοδοτοῦσε µέ πολύτιµα καί πολυτελῆ προϊόντα τους λαούς τῆς Μεσογείου καί περνοῦσε ἀπό τήν Παλµύρα, τήν πλούσια παραµυθένια πόλη πού ἄνθιζε στή µέση τῆς ἐρήµου. Τότε, ἡ Δύση καί οἱ λαοί της, πού τώρα παίζουν τό ρόλο τοῦ κοσµοκράτορα, ὄχι µόνο δέν εἶχαν ἰδέα τί εἶναι τό µετάξι καί τά ἀρώµατα καί τά µπαχαρικά τῆς Ἀνατολῆς, ἀλλά ζοῦσαν βυθισµένοι σέ ἀπερίγραπτη βαρβαρότητα καί ἄγνοια! Ἡ Ρωµαϊκή αὐτοκρατορία γιά πρώτη φορά προσπάθησε ἀπό τή µία νά ἀναχαιτίσει καί ἀπό τήν ἄλλη νά ἐκπολιτίσει τά Δυτικά φῦλα, κι ἴσως γι’ αὐτό νά ἔχουν τώρα τέτοια ἐµµονή καί προθυµία νά παίξουν τό ρόλο τῆς αὐτοκρατορίας πού φιλοδόξησε –ἀλλά ἀπέτυχε– νά ἑνώσει ὁλόκληρη τήν οἰκουµένη κάτω ἀπό µιά κοινή ἡγεσία.
Αὐτό πού στήν πραγµατικότητα θυµώνει τή Δύση σήµερα, εἶναι ἡ στενή συνεργασία τοῦ προέδρου τῆς Συρίας µέ τό Ρῶσο πρόεδρο, πού ἐξασφαλίζει στή Ρωσία τή µοναδική της ἔξοδο στή Μεσόγειο. Ἐκτός ὅµως ἀπό τή Ρωσία, ἀκόµη καί στή σύνοδο τῶν G20 τά περισσότερα κράτη τοῦ κόσµου εἶναι ἀπρόθυµα νά ἀνακατευτοῦν στά ἐσωτερικά της, τουλάχιστον µέχρι νά βγοῦν τά πορίσµατα τῆς ἔρευνας τῶν Η.E. γιά τή χρήση τῶν χηµικῶν ὅπλων καί νά ἀποδειχθοῦν τά ὑποτιθέµενα «ἐγκλήµατα» τῆς κυβέρνησης κατά τῆς ἀνθρωπότητος. Χῶρες ὅπως ἡ Ἰνδία, ἡ Ἰνδονησία, ἡ Κίνα ἡ Βραζιλία, ἡ Ἀργεντινή, ἀκόµη καί ἡ Γερµανία, ἀρνοῦνται νά ἀκολουθήσουν τό πολεµικό µένος τοῦ Ὀµπάµα –χωρίς τή γνώµη των Η.Ε.– ἐνῷ ἄλλες µένουν οὐδέτερες. Γι’ αὐτό καί ὁ κίνδυνος παγκόσµιας σύρραξης εἶναι ἀνησυχητικά ὁρατός ἄν ὄχι βέβαιος!
Μέχρι τήν ἀρχή τῆς ἔκρυθµης κατάστασης, ὁ πρόεδρος Ἄσσαντ εἶχε πολύ καλές σχέσεις µέ τή Δύση. Ἡ γυναῖκα του εἶναι γεννηµένη καί µορφωµένη στό Λονδίνο, ὅπου καί ζοῦσε καί ἐργαζόταν προτοῦ τόν παντρευτεῖ, ἀλλά καί ὁ ἴδιος ἔχει Δυτική παιδεία. Ὄχι, βέβαια, ὅτι οἱ καλές σχέσεις µέ τή Δύση τοῦ ἐξασφαλίζουν τίποτα, ἀφοῦ καί ὁ Σαντάµ Χουσεϊν καί ὁ Καντάφι µιά χαρά σχέσεις εἶχαν στήν ἀρχή µέ τή Δύση, ἀλλά κατέληξαν ὁ ἕνας στήν ἀγχόνη κι ὁ ἄλλος λυντσαρισµένος ἀπό ἕνα αἱµοδιψῆ ὄχλο. Ἀκόµη καί ἡ θρησκευτική του ἀνοχή εἶναι µεγάλη γιά µουσουλµᾶνο καί ἡ Συρία ἦταν ἕνα κράτος ἀρκετά «Δυτικοποιηµένο», πού θά ἔπρεπε νά ἱκανοποιεῖ τούς Δυτικούς.
Τίθεται λοιπόν, τό ἐρώτηµα: τί θέλει νά πετύχει ἡ Ἀµερική, ἀνοίγοντας αὐτό τό µέτωπο; Νά ξεκινήσει ἕνα τρίτο παγκόσµιο πόλεµο; Γιατί; Γιά νά πουλήσει ὅπλα; Γιά νά µειώσει τόν πληθυσµό τῆς γῆς πού αὐξάνεται µέ ἀνησυχητικό ρυθµό; Γιά νά ἐµπνεύσει τό φόβο ὥστε ὅλοι οἱ λαοί νά ὑποταχθοῦν στή δύναµή της; Δηλαδή, κάτι ἀνάλογο µέ τά τελευταῖα χρόνια της παρακµῆς τῆς βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας, ὅταν ὁ αὐτοκράτορας πρίν ἀνέβει στό θρόνο, ἔπρεπε νά ἐξασφαλίσει τήν ἔγκριση τοῦ Τούρκου Σουλτάνου; Ὅµως, ἡ κατάληξη τῆς τότε ὑποταγῆς, ἦταν ἡ ἅλωση τῆς αὐτοκρατορίας. Ἡ κατάληξη τῆς παγκόσµιας ὑποταγῆς στήν Ἀµερική, ποιά θά εἶναι;
Σέ µήνυµα του, ὁ πρόεδρος Ὀµπάµα ἀπό τή Στοκχόλµη –ὅπου, τί εἰρωνεία(!) εἶχε παραλάβει τό Νόµπελ εἰρήνης– πρός τήν οἰκουµένη, λίγο πρίν τήν ἔναρξη τῆς συνόδου τῶν G20 στή Μόσχα, κάλεσε ὅλο τόν κόσµο νά βάλει ἕνα τέλος στόν «βαρβαρισµό» τῆς Συρίας καί δήλωσε ὅτι ἡ Ἀµερική θά ἐξοπλίσει καί θά ἐκπαιδεύσει τούς ἀντάρτες –τούς ὁποίους προφανῶς, θεωρεῖ σάν ἐκφραστές τοῦ Συριακοῦ πολιτισµοῦ; Κάτι ἀνάλογο µέ τό στρατό τῆς Αἰγύπτου –πού ἔκανε τό πραξικόπηµα µέ τίς «εὐλογίες» του– πού εἶναι ἐπίσης ἐκφραστές τοῦ Αἰγυπτιακοῦ πολιτισµοῦ;
Δηλαδή, ἔτσι ὅπως ἐξελίσσεται ἡ παγκόσµια κατάσταση, δέν φτάνει µόνο νά ὑποταχθοῦµε στήν ὑπεροπλία τῆς παντοδύναµης Ἀµερικῆς, ἀλλά νά «συντονιστοῦµε» ἀπόλυτα µαζί της.
Τοὐτέστιν: δίκαιο εἶναι µόνον ὅ,τι ἡ Ἀµερική θεωρεῖ δίκαιο.
Πολιτισµός εἶναι ὅ,τι ἡ Ἀµερική θεωρεῖ πολιτισµό, δηλαδή τό Χόλλυγουντ µαζί µέ τή βία καί τήν ἐγκληµατικότητα πού µαστίζει καί τίς µεγαλουπόλεις της, ἀλλά καί τό τελευταῖο εἰδυλλιακό χωριό της!
Νόµιµο εἶναι ὅ,τι ἡ Ἀµερική θεωρεῖ νόµιµο, ὅπως τά «νόµιµα» βασανιστήρια πού εἶναι ἀπαραίτητο νά γίνονται –µέ πόνο ψυχῆς καί νοµική κάλυψη– ὅποτε κριθοῦν ἀναγκαῖα –ἀπό τήν Ἀµερική πάντα!
Κακό εἶναι ὅ,τι δυσαρεστεῖ τήν Ἀµερική!
Ὑπαρκτό εἶναι ὅ,τι βλέπει ἡ Ἀµερική, ὅπως τά περίφηµα πυρηνικά ὅπλα τοῦ Ἰράκ, πού ἔγιναν ἡ «αἰτία» τῆς εἰσβολῆς στή χώρα καί τά ὁποῖα οὐδείς ἄλλος εἶδε, πλήν τῶν Ἀµερικανῶν ἐπιθεωρητῶν!...
Ὁ δικός µας λαός ἀντιστάθηκε πάντα σέ κάθε «κοσµοκράτορα» πού θέλησε νά ἐξαλείψει τή λογική καί τήν ἀλήθεια καί τό δίκαιο ἀπό τόν κόσµο. Ἀντιστάθηκε ἀκόµα καί ἀφοῦ κατακτήθηκε, ὅταν οἱ δυνάµεις του –µικρές ἤ µεγάλες– κατέρρευσαν. Ἀλλά καί µετά πού κατακτήθηκε ἀπό τούς κατά καιρούς «βαρβάρους» πού πέρασαν ἀπό τήν πολύπαθη γῆ µας, ἀντιστάθηκε µέ τήν πίστη του στό Θεό του, µέ τή γενναιότητα τῆς ψυχῆς του, µέ τή δύναµη τοῦ µυαλοῦ του, τῆς εὐγένειας καί τοῦ πολιτισµοῦ του. Ἀντιστάθηκε µέχρι τώρα. Ἀπό τώρα καί µετά, τί θά κάνουµε;
Νινέττα Βολουδάκη
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 134
Ὀκτώβριος 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου