Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε όλοι
καλά, πως η Ελλάδα διακρίνεται από τα υπόλοιπα κράτη γιατί ήταν, είναι,
και θα είναι, μια βαθειά και αληθινά θρησκευόμενη χώρα. Από την νηπιακή
ηλικία του Έθνους μας, την αρχαία Ελλάδα, έδειχνε πως η αναζήτηση του
Θεού ήταν από τα βασικά χαρακτηριστικά του. Ήθελε πάντοτε τον Θεό στην
καθημερινότητά του, επινόησε θεούς σύμφωνα με τα πάθη και τα προβλήματά
του, αλλά πάντα ζητούσε τον Θεό σαν λυτρωτή και σωτήρα από τα ψυχικά του
πάθη και τα προβλήματά του. Ήθελε πάντα τον Θεό όπως είναι και όπως
σήμερα Τον γνωρίζουμε γιατί μας αποκαλύφθηκε. Οι πρόγονοί μας πρόσμεναν
τον άγνωστο Θεό και γι' αυτό δέχτηκαν με τόση χαρά και Αυτόν και την
αλήθεια του Ευαγγελίου του Σαρκωθέντος Αληθινού Θεού. Εμείς σήμερα,
παρότι έχουμε τόσες χειροπιαστές αποδείξεις, παλεύουμε να αποτινάξουμε
από πάνω μας την ίδια τη ψυχή μας!
Αυτό, λοιπόν, που σήμερα η Παράταξή μας
προσπαθεί να πετύχει, είναι το να επανασυνδέσει την ζωή των προγόνων και
των Πατέρων μας με την σημερινή μας ζωή, όπως ακριβώς ήταν πριν
διακοπεί βίαια και οριστικά με τη δολοφονία του πρώτου και μαρτυρικού
κυβερνήτου Ι.Α. Καποδίστρια. Θέλουμε να επιστρέψει η ζωή και η
διακυβέρνηση του τόπου μας, στα δημιουργικά εκείνα χρόνια που κατάφερε
από καμένη γη να γίνει έθνος. Θέλουμε και ποθούμε να δούμε την πατρίδα
μας και πάλι μεγάλη και τρανή και όχι φτωχή και κακομοίρα, όπως την
έχουν καταντήσει σήμερα οι πολιτικοί μας. Αυτό το όραμα και τον πόθο μας
δεν το συμμερίζεται απολύτως κανένας πολιτικός σχηματισμός στην πατρίδα
μας! Η Παράταξή μας σε αντίθεση με όλα τα κόμματα εντός και εκτός του
κοινοβουλίου, δεν «αλιεύει» ψήφους. Δεν θεωρούμε τους ανθρώπους ψάρια,
τα οποία παγιδεύει κανείς με δολώματα.
Εμείς λέμε καθαρά το ποιοί
είμαστε, πώς θέλουμε την πατρίδα μας, ποιές είναι οι προτεραιότητές μας
και πώς σκοπεύουμε να λύσουμε τα δήθεν «άλυτα» προβλήματα που
αντιμετωπίζει σήμερα το κράτος μας. Απευθυνόμαστε σε όλους τους
σκεπτόμενους και προβληματισμένους Έλληνες. Σ' αυτούς που έχουν
καταλάβει το αδιέξοδο της σημερινής κατάστασης, αλλά και το μέλλον του
τόπου που κάθε μέρα διαγράφεται και πιο αβέβαιο και καταστροφικό.
Απευθυνόμαστε σε όλους εσάς που έχετε την ελπίδα, πως κάτι μπορεί να
αλλάξει. Γιατί μπορεί να αλλάξει και μάλιστα γρήγορα και αποτελεσματικά.
Η Παράταξή μας δεν έχει κοινά σημεία και
τοποθετήσεις με τα υπάρχοντα κόμματα, ακόμα και σε επί μέρους ζητήματα.
Για να είμαστε δίκαιοι, θα λέγαμε πως ίσως έχουμε κάποια σύγκλιση με το
Κ.Κ.Ε. στα θέματα εργασίας, αλλά κι εκεί υπάρχει η χαοτική προσέγγιση
λόγω της μεγάλης διαφοράς στην ιδεολογία. Η κοινή πολιτική, δεν είναι το
να λένε δύο κόμματα τα ίδια λόγια. Κοινή πολιτική δεν μπορεί να έχει
ένα κόμμα και μία Παράταξη. Εμείς είμαστε Παράταξη, αυτοί είναι κόμματα,
γιατί αυτοί βλέπουν την αλήθεια κομματιαστά, δηλαδή με την προοπτική να
εξυπηρετήσουν τους λίγους, τους χρηματοδότες τους. Εμείς θέλουμε να
βλέπουμε την Αλήθεια ολόκληρη, με την προοπτική να εξασφαλίσουμε στους
πολλούς συνανθρώπους μας αξιοπρεπή ζωή, προστασία και ασφάλεια. Αυτοί
έχουν τα συμφέροντα που εξυπηρετούν, εμείς θέλουμε να εφαρμόσουμε στην
πολιτική, την καθημερινή μας ζωή όπως την ζούμε τόσα χρόνια μέσα στην
Εκκλησία. Πού να βρούμε λοιπόν κοινά σημεία και σε ποιά κοινή βάση να
μιλήσουμε;
Υπήρξαν και υπάρχουν στον τόπο μας
κάποια κόμματα ή κινήσεις που επικαλούνται τη χριστιανική τους
φυσιογνωμία, επειδή κάποια ιδρυτικά μέλη τους δέχονται την Αλήθεια του
Χριστού. Ωστόσο, επειδή δεν ταυτίζουν την πολιτική με την πνευματική
ζωή, η σχέση τους με την Εκκλησία και την έννοια του Πνευματικού είναι
πολύ χαλαρή. Δεν θεωρούν αυτονόητο να παίρνουν οδηγίες από την
εκκλησιαστική εμπειρία των γνησίων Ποιμένων, αλλ' ούτε θέτουν ως
απαραίτητη προϋπόθεση τον αποκλεισμό από τις τάξεις των υποψηφίων
βουλευτών ή των επιτελικών προσώπων της Παρατάξεως όλων εκείνων που δεν
συντάσσονται με το γράμμα και με το πνεύμα της Ορθοδοξίας μας.
Παρατηρείται δηλαδή μια πρακτική
ανθρώπων που θέλουν να μοντάρουν το Ευαγγέλιο στις πολιτικές πρακτικές.
Κι επειδή μετά την μεταπολίτευση ήταν στην μόδα ο σοσιαλισμός, μερικοί
χριστιανοί θέλησαν να παρουσιάσουν το Ευαγγέλιο σοσιαλιστικό. Ο
σοσιαλισμός όμως δεν είναι τίποτε μπροστά στο Ευαγγέλιο. Ούτε ο
κομμουνισμός είναι τίποτε μπροστά στο Ευαγγέλιο. Το Ευαγγέλιο έχει τις
λύσεις τις πραγματικές. Αυτοί δε, που ισχυρίζονται πως έχουν τις
ριζοσπαστικές λύσεις είναι επικίνδυνοι. Εμείς δεν θέλουμε να σπάσουμε
τις ρίζες. Θέλουμε να επιστρέψουμε στις ρίζες μας και να τις
προστατέψουμε γιατί χωρίς τις ρίζες δεν υπάρχει ούτε κορμός, ούτε
καρποί.
Υπάρχουν άπειροι λόγοι για πει κανείς
και να αποδείξει πως η ισότητα, η ειρήνη, η κοινωνική δικαιοσύνη που
επιθυμεί διακαώς ο πλανήτης δεν μπορεί να εφαρμοστεί εκτός της
Εκκλησίας. Ο πιο απλός όμως πηγάζει από το: Εάν δεν υπάρχει Θεός, εάν
δεν έχει ο άνθρωπος αναζήτηση πέρα και έξω από τον εαυτό του γιατί να
είναι καλός, δίκαιος με τους άλλους; Γιατί να μην κοιτάξει να
εξασφαλίσει τους οικείους του και να αδιαφορήσει για τους υπόλοιπους;
Γιατί να ασχοληθεί με τον πόνο του διπλανού του; Γιατί όταν θα του δοθεί
η εξουσία να μην κοιτάξει να περάσει ζωή χαρισάμενη μέχρι να κλείσει τα
μάτια του; Γιατί αν δεν υπάρχει ζωή μετά τον θάνατό μας να μην
περάσουμε καλά σε αυτήν τη ζωή; Όσο και να αναρωτιέται κανείς πάνω σε
αυτό το ερώτημα, αν όλα δεν ειδωθούν μέσα από τα μάτια που βλέπουν, μέσα
από την Όντως Ζωή, δεν έχει νόημα τίποτε! Εμείς όμως, γαλουχηθήκαμε,
μεγαλώσαμε και παραμένουμε μέσα στην Εκκλησία. Ξέρουμε πως εδώ είμαστε
πρόσκαιροι. Δεν θα ζήσουμε αιώνια! Γι' αυτό δεν έχουμε ανάγκη τον
εισαγγελέα για να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας! Δεν χρειαζόμαστε φύλακα
πάνω από το κεφάλι μας για να εφαρμόσουμε το σωστό για τους πολλούς και
όχι για τους λίγους! Δεν μας προβληματίζει η λήψη της οποιασδήποτε
απόφασης που αποσκοπεί στο κοινό όφελος αλλά θα δυσαρεστήσει
επιχειρηματίες ή τραπεζίτες! Δεν μάθαμε να μασάμε τα λόγια μας! Μάθαμε
να έχουμε παρρησία απέναντι στο σωστό και να κατακεραυνώνουμε το άδικο
άσχετα με το ποιος το πράττει!
Χρειάζεται πολλές φορές να επαναλάβουμε
τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Παράταξή μας εξαιτίας των παρωχημένων
και στρεβλών εντυπώσεων που άφησε η πολιτική προϊστορία του τόπου μας. Η
πρώτη δυσκολία είναι οι προηγούμενες προσπάθειες που έγιναν από
χριστιανούς ανθρώπους. Οι εντυπώσεις που άφησαν πίσω τους αυτοί οι
άνθρωποι είναι, δυστυχώς, πρόσκομμα και εμπόδιο στο έργο το οποίο
προσπαθούμε να υλοποιήσουμε. Με ανεδαφικές προσπάθειες πολιτικοποίησης
του Ευαγγελίου, κατάντησαν τον πολύ κόσμο να ακούει Εκκλησία και να
είναι επιφυλακτικός.
Ο πολύς κόσμος, δυστυχώς, αγνοεί από τη
μία το τι σημαίνει η πνευματική ζωή και το πως αυτή λύνει εκτός από τα
πνευματικά και τα βιοτικά προβλήματα των ανθρώπων, από την άλλη
ακούγοντας τις θέσεις μας έχει λανθασμένα την εντύπωση πως είμαστε
όργανο της διοίκησης της Εκκλησίας. Λάθος μέγα! Δεν είμαστε όργανο της
διοίκησης της Εκκλησίας αλλά παιδιά της Εκκλησίας. Όπως ξέρετε όλοι όσοι
ζείτε τη ζωή της Εκκλησίας, κάθε παιδί έχει τον πνευματικό του πατέρα, ο
οποίος πνευματικός πατέρας είναι ο φορέας του πνεύματος της Εκκλησίας.
Έτσι λοιπόν, οι πρωτεργάτες αυτές της
κίνησης έχουμε όλοι τον Πνευματικό μας Πατέρα, τον οποίο έχουμε οδηγό σε
κάθε έκφραση της ζωής μας. Από εκεί και μετά και οι συνεργάτες μας που
ολοένα και αυξάνουν σε όλη την επικράτεια της πατρίδος μας, έχουν κι
αυτοί τον πνευματικό τους πατέρα ο καθένας αλλά το πνεύμα είναι ενιαίο,
αδιαίρετο και κυρίως ανόθευτο. Έχουμε καταλάβει και γνωρίζουμε πολύ καλά
το πόσο μεγάλο είναι το έργο που έχουμε να επιτελέσουμε και το πόσο
μεγάλη είναι η ευθύνη που αναλάβαμε. Παρά ταύτα είμαστε ανοικτοί σε κάθε
παρατήρηση δική σας εάν διαπιστώσετε την οποιαδήποτε παρέκκλισή μας από
το αυθεντικό πνεύμα της Εκκλησίας. Ξέρουμε πολύ καλά πως για να
υλοποιηθεί το πρόγραμμά μας θα πρέπει κάθε μέρα η σχέση μας με την
εκκλησία να γίνει στενότερη. Θα πρέπει να μην αφήσουμε σε καμία
περίπτωση να νοθευτεί το πνεύμα και ο τρόπος της παρατάξεως αυτής.
Αυτός είναι κι ο λόγος που κρατάμε τα
αυτιά μας κλειστά στα σαλπίσματα των σειρήνων που μας κατηγορούν πως δεν
έχουμε σπουδάσει πολιτικές επιστήμες και κατά συνέπεια δεν είμαστε σε
θέση να υπηρετήσουμε αποτελεσματικά την πατρίδα μας. Δεν μας απασχολεί
αυτή η άποψη γατί πολύ απλά δεν πιστεύουμε ότι η λύση έρχεται από τις
σπουδές στις πολιτικές επιστήμες. Άλλωστε αν υποθέσουμε πως οι
επαγγελματίες πολιτικοί που μας κυβερνούν τόσα χρόνια από το θάνατο του
Καποδίστρια μέχρι σήμερα έχουν σπουδάσει πολιτικές επιστήμες, τότε
καταλαβαίνουμε πως όχι απλά η λύση δεν έρχεται μέσα από αυτές, αλλά
«μάλλον θόρυβος γίνεται» με δεδομένα τα αδιέξοδα που έχει σήμερα η
πολιτική κατάσταση της χώρας μας. Άλλωστε δεν είδαμε αυτούς τους τιμητές
των πολιτικών σπουδών να τις αναζητούν στους καλλιτέχνες, τραγουδιστές,
αθλητές, σεξολόγους(!) (αν είναι δυνατόν να στέκει ως επάγγελμα κάτι
τέτοιο) και δεν ξέρω ποια άλλη ειδικότητα που αποτελεί την σημερινή
Βουλή των Ελλήνων.
Οι καιροί τους οποίους ζούμε απαιτούν
ξεκάθαρες αποφάσεις και ακλόνητη στάση. Η λογική του «έτσι είναι αν έτσι
νομίζετε», κατάντησε την Πατρίδα μας ερείπιο που δεν θυμίζει σε τίποτε
την παλιά της δόξα. Είναι καιρός όπου ο καθένας μας θα πρέπει να
αισθανθεί την ιερή υποχρέωση που έχει πρώτα απέναντι στον Θεό και μετά
στο Έθνος. Θα πρέπει όλοι μας να ξεκαθαρίσουμε μέσα μας τι είναι
σημαντικό και τι όχι. Τι είναι προτεραιότητα για την ζωή μας και τι
είναι ήσσονος σημασίας.
Ένα ακόμα πολύ μεγάλο μας πρόβλημα είναι
το ότι υπάρχουν, δυστυχώς, πολλοί χριστιανοί που έχουν μεγάλη διαπλοκή
με τα κόμματα. Έχουν προσωπικές εξυπηρετήσεις, προσωπικά ρουσφέτια και
δυστυχώς με όλο το σεβασμό που έχουμε προς το σώμα της Εκκλησίας
υπάρχουν και αρκετοί κληρικοί οι οποίοι συνδέονται πολύ στενά με τους
πολιτικούς, μια μερίδα των οποίων απασχολεί και ταλανίζει την πατρίδα
μας εδώ και χρόνια.
Τέλος μια ακόμη απόδειξη της
διαφορετικότητάς μας με όλο το πολιτικό σκηνικό του τόπου μας είναι η
δήλωση την οποία ζητούμε να κάνει ο/η οποιονδήποτε θέλει να εγγραφεί ως
μέλος της Παρατάξεώς μας: Ζητάμε να αποκηρύξει εγγράφως την μασωνία και
κάθε μορφής αποκρυφισμό, κάτι που ζήτησε ανοιχτά ο Πρόεδρός μας από όλο
τον πολιτικό χώρο της πατρίδας μας, χωρίς να λάβει καμία απάντηση! Αυτή η
τοποθέτησή μας είχε σαν συνέπεια να μην ταχθούν τελικά μαζί μας υψηλά
ιστάμενοι της Δικαιοσύνης παρά το ότι συμφωνούσαν με τις θέσεις και τις
πολιτικές μας πεποιθήσεις. Αυτό όμως μας επιβεβαίωσε πως στο προσκήνιο
του τόπου μας πέρα από τη διαπλοκή θα πρέπει να υπάρχει και σχέση με τη
μασωνία η οποία σημειωτέον είναι ειδωλολατρική θρησκεία και όχι απλά μια
κλειστή ομάδα ανθρώπων. Η εμπλοκή της μασωνίας στα πολιτικά δρώμενα της
χώρας μας είναι πολύ παλιά. Μη ξεχνάμε πως στον Καποδίστρια κόστισε την
ίδια του τη ζωή, η απόφασή του να στείλει εγκύκλιο με την οποία ζητούσε
να ορκιστούν εγγράφως οι δημόσιοι υπάλληλοι πως δεν έχουν ανάμειξη και
σχέση με την μασωνία. Η εγκύκλιος αυτή (αρ. 4286) κυκλοφορήθηκε στο
Ναύπλιο την 26η Αυγούστου του 1831 και ένα μήνα μετά (στις 27
Σεπτεμβρίου 1831) δολοφονήθηκε. Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς άνετα ποιος
συν-διοικεί αν όχι διοικεί αποκλειστικά την πατρίδα μας...
Μετά από όλα όσα αναφέρθηκαν,
καταλαβαίνει κανείς πως το να ορθώσει κανείς πολιτικό λόγο σήμερα είναι
πολύ δύσκολο. Για να θελήσει κάποιος να εφαρμόσει πολιτική με άξονα το
καλό και την ευημερία του τόπου θα πρέπει να έχει κάτι πολύ σημαντικό:
Θα πρέπει να έχει αυταπάρνηση. Δεν αρκεί να είναι ρομαντικός. Ο
ρομαντικός θα λυγίσει κάτω από το βάρος της πραγματικότητας. Αυτό που
χρειάζεται είναι αυταπάρνηση. Το να αρνηθεί κάποιος τον εαυτό του, δεν
είναι απλό πράγμα. Δεν είναι κάτι που γίνεται αν δεν υπάρχει από πίσω
κάτι πολύ βασικό και κάτι που θα δίνει νόημα σε μια τέτοια κίνηση και
απόφαση. Θα πρέπει να υπάρχει η ζωή της Εκκλησίας. Αυτή η ζωή που
δείχνει στους ανθρώπους το πραγματικό μέγεθος όλων των πραγμάτων, όλων
των συναισθημάτων, όλων των καταστάσεων. Αυτή η ζωή στην οποία αν
τοποθετήσει κανείς δίπλα τις φιλοδοξίες του, θα διαπιστώσει ότι είναι
πολύ μικρός και ασήμαντος.
Ο Εκπρόσωπος Τύπου
Πολιτικής Παρατάξεως "ΚΟΙΝΩΝΙΑ"
Εμμανουήλ Βολουδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου