Η Ελλάδα δεν μπορεί να ακολουθεί την Ευρώπη! Η Ευρώπη ΠΡΕΠΕΙ να ακολουθεί την Ελλάδα!

Ανέκαθεν πίστευα και πιστεύω ακράδαντα πως η χώρα μας ήταν, είναι και θα είναι ο ρυθμιστής του πολιτεύματος και της κουλτούρας της Ευρώπης. Δεν είναι ούτε εθνικιστική ούτε σοβινιστική διαπίστωση, αλλά απλή ιστορική παρατήρηση. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το πόσο έντονα η Ευρώπη προσπαθεί να περάσει τη γραμμή της πρώτα στην Ελλάδα και κατόπιν στα υπόλοιπα κράτη. Είμαστε ανόητοι, στην καλύτερη περίπτωση, αν δεν το συνειδητοποιήσουμε και κυρίως αν δεν το εκμεταλλευτούμε. Η Ελλάδα δεν ήταν ποτέ κομμάτι της Ευρώπης, αλλά πάντα ήταν ο οδηγός της Ευρώπης! Ο συσχετισμός αυτός δεν μπορεί να αλλάξει, όσο κι αν προσπαθούν οι Ευρωπαίοι και οι ξενόδουλοι Έλληνες πολιτικοί!

Στην Ευρώπη έχουν πληθύνει οι φωνές που φωνάζουν για τον θάνατο της δημοκρατίας εδώ και πολλά χρόνια! Κι όμως στην Ελλάδα, δυστυχώς, βλέπουμε -ή έτσι παρουσιάζεται από τον ηλεκτρονικό και έντυπο Τύπο της χώρας μας- να έχουν άνθιση τυχαίοι καιροσκόποι που ιδρύουν κόμματα ευαγγελιζόμενοι την σωτηρία της Πατρίδας μέσα από την πλήρη ένταξή της στην Ευρώπη, με μόνο σκοπό την προσωπική τους εξασφάλιση. 

Είναι φυσικό επόμενο η Ευρώπη να σκοτώνει τη δημοκρατία από την στιγμή που περιφρόνησε την γενέτειρά της, την Ελλάδα. Μοιάζει με ένα ανώριμο παιδί που επειδή μπήκε στην εφηβεία θεωρεί πως δεν έχει ανάγκη τους γονείς του και κυρίως πως μπορεί να σταθεί στα πόδια του, εντελώς μόνο του. 

Έτσι, λοιπόν, μέσα στην ανωριμότητα της παρέβλεψε την αρχαία και σοφή ρήση του Πλάτωνα που έλεγε πως «η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία». Πρόβαλε ήθη κι έθιμα αυθάδεια και χυδαιότητας ονομάζοντάς τα ελευθερία. Καλλιέργησε στους πολίτες της την παρανομία και την απαξίωση σε θεσμούς και αξίες. Μέσα από την ασύνδετη και αλλοπρόσαλλη πολιτική της έχει μια ιδιότυπη μορφή αναρχίας σε όλη της την επικράτεια που ονόμασε ευρω-κάτι, όπου κάτι κάθε φορά κάτι άλλο.

Η Ελλάδα από την άλλη μεριά, μοιάζει με τους γονείς εκείνους που δεν στέκονται στο ύψος που απαιτεί ο ρόλος του γονιού, αλλά έχουν γίνει υποτακτικοί και δούλοι των κακομαθημένων παιδιών τους. Άγεται και φέρεται από τις προσταγές και τα καμώματα της κακομαθημένης Ευρώπης. Νοσταλγεί παλαιότερες εποχές, τότε που είχε ακόμα πυγμή και σθένος να διαπαιδαγωγήσει την Ευρώπη.

Πρέπει να αναλογιστούμε την ευθύνη που έχουμε όλοι κρατώντας ταπεινωμένη και υπόδουλη την Πατρίδα μας. Είναι χρέος μας απέναντι στο αίμα και τις θυσίες των Πατέρων μας να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, να αναστηλώσουμε την Ελλάδα και να την καταστήσουμε και πάλι οδηγό και διδάσκαλο της Ευρώπης. Αλλιώς η Ευρώπη δεν έχει μέλλον...

voloudakis.blogspot.gr